The Sims

Z Wikipedii

The Sims
Producent	Maxis
Wydawca	Electronic Arts
Projektant	Will Wright
Silnik	własny
Data wydania	Styczeń 2000
Gatunek	symulacyjno/strategiczna
Tryb gry	Singleplayer
Kategorie wiekowe	ESRB: Teen (T) PEGI: 7+ ELSPA: 11+
Platforma	Microsoft Windows, Mac OS X
Nośniki	2 CD
Wymagania	Windows 98 lub nowszy, 233MHz Pentium II lub szybszy, 64 MB RAM, 4x CD-ROM, karty dźwiękowa i graficzna kompatybilna z DirectX 6.0 (wymagania RAM i HDD rosną po instalacji dodatków)
Kontrolery	klawiatura i mysz

The Sims jest strategiczno-symulacyjną grą komputerową, stworzoną przez projektanta gier Willa Wrighta wydaną przez firmę Maxis. Od czasu wydania (styczeń 2000) sprzedała się w ponad sześciu milionach kopii na całym świecie, dzięki czemu otrzymała tytuł najlepiej sprzedającej się gry na komputery osobiste w historii gier [1]. Tak jak inne gry Maxis, np. SimCity (także stworzone przez Wrighta), The Sims jest czasami nazywana "grą w boga", ponieważ pozwala na wykreowanie i kontrolowanie życia wirtualnych ludzi.

Spis treści 1 Podsumowanie 2 Opis 3 Dodatki 4 Konwersje 5 Linki zewnętrzne

[edytuj] Podsumowanie

Tak jak poprzednie gry Maxis, The Sims odchodzi od standardów nałożonych przez poprzednie gry komputerowe, w których głównym celem było zdobycie jakiegoś z góry ustalonego celu. Zamiast tego gra kładzie nacisk na życiu wirtualnych ludzi nazwanych populacją "Simów". Gracz może kontrolować ich codzienny tryb życia i m.in. skłonić ich do spania, jedzenia, gotowania, mycia się i wielu innych codziennych czynności.

[edytuj] Opis

Zamiast jasno wyznaczonych celów, gracz ma możliwość dokonywania własnych wyborów. Właśnie dzięki temu, że gracz może bez żadnych przeszkód ingerować w wirtualne środowisko, gra szybko przyciągnęła wiele różnych graczy. Jedynym prawdziwym celem gry jest organizowanie czasu Simom i pomaganie im w osiąganiu ich własnych celów rozwojowych.

Simy mają zaimplementowany skrypt wolnej woli, więc nawet jeśli coś im zlecimy, mogą zdecydować, że najpierw powinno być wykonane coś innego lub po prostu zignorować komendę. Gracz musi zastanawiać się, co Simy mogą robić w danym czasie, np. czy mają się bawić, czytać, ćwiczyć swoje umiejętności. Simy, zupełnie jak ludzie, muszą mieć zaplanowane codzienne czynności, takie jak higiena osobista, jedzenie, czy spanie. Jeżeli gracz zapomni o tych czynnościach, Simy wpierw zachorują, a później umrą. Ponadto Simy potrzebują rozrywek w swoim życiu; jeżeli jej nie otrzymają, pasek szczęścia (rozrywki) będzie się obniżał, a Simy popadną w depresję. Simy nie zostały jednak zaprogramowane, aby zrobić sobie jakąś krzywdę, więc nawet w depresji nie będą próbowały np. popełnić samobójstwa. Mimo to Simy potrafią być dla siebie bardzo niemiłe np. poprzez obrażanie, uderzanie ich czy wszczynanie bójek.

Stan finansowy jest regulowany poprzez wysyłanie Simów do pracy, płacenie rachunków, kupowanie produktów żywnościowych i tym podobne czynności.

Dodatkowo, gra zawiera bardzo rozbudowany system architektury. Właściwie, to gra początkowo była tworzona jako symulacja projektowania wnętrz z Simami jako dodatkiem do całości. Podczas rozwoju gry zauważono, że Simy są bardziej interesujące niż domy, więc postanowiono właśnie o nich zrobić grę. (Dokładnie tak samo było z Sim City: gra ta była tworzona początkowo dla projektantów miast).

Sztuczna inteligencja Simów jest bardzo zaawansowana i chociaż gracz musi dość często interweniować, aby sprowadzić ich na właściwą ścieżkę, Simy potrafią zadbać o najbardziej podstawowe codzienne czynności. The Sims nie ma określonego celu, więc i nie ma żadnego momentu, w którym wygrywa się grę. Częściej mówi się o niej jako o zabawce, a nie grze.

W grze znalazły się limity, których (bez odpowiednich programów) ominąć się nie da: najbardziej znany z nich to fakt, że dzieci nigdy nie dorastają (mimo że niemowlaki owszem). Innymi znanymi ograniczeniami są brak informacji o wieku Sima (Simy są nieśmiertelne) oraz brak weekendu. Na przykład, dorosły Sim idzie do pracy każdego dnia, a dziecko każdego dnia do szkoły.

Simy są prowadzone przez gracza poprzez instruowanie ich do wykonania pewnych interakcji z innymi obiektami (zestaw telewizyjny, radio, inny Sim). Simy mogą przyjmować gości, lecz gracz nie może bezpośrednio nimi kierować. Gracz może kazać swojemu Simowi zaprosić wizytatora do np. gry w szachy lub oglądania telewizji.

Pomimo że Simy nie mają wieku i przy pewnej ilości ostrożności gracza są nieśmiertelne, to Simy i tak mogą umrzeć w różnych wypadkach. Mogą być to na przykład: zagłodzenie, utopienie, spłonięcie w pożarze, porażenie prądem lub poprzez wirus (można nabawić się go od świnki morskiej, co może się stać, gdy jej klatka nie jest sprzątana regularnie). Dodatkowo, dzieci Simów mogą zostać wysłane do szkoły militarnej, jeżeli ich stopnie szkolne są bardzo słabe przez dość długi czas. Jeżeli dziecko zostanie wysłane do takiej szkoły, już nigdy nie wraca do rodziny. Pomimo takich porażek, wielu graczy umyślnie tak traktuje Simów, aby obejrzeć ich reakcje. Jeżeli gra nie została zapisana można robić to bez żadnych obaw o przyszłość Simów.

Simy mogą okazywać sobie namiętność niezależnie od płci adorowanego Sima. Konieczne jest do tego zdobycie odpowiedniego poziom sympatii między dwoma Simami, aby mogło dojść do namiętnych pieszczot i pocałunków (odbywających się zawsze na stojąco). W Simach zawarto ponadczasowy element poprawności politycznej: jest to jedyna gra na świecie, która uwzględnia różne obyczaje kulturowe w zakresie płciowości. Gracz może sam decydować nie tylko o powstawaniu małżeństw heteroseksualnych zaczynających się błyskawicznym ślubem ze suknią i welonem dla pani Sim, ale również można tworzyć jednopłciowe związki partnerskie dwóch panów Simów lub dwóch pań Simek, które doprowadzają do zamieszkania we wspólnym domu. Istnieje również możliwość tworzenia związków poligamicznych, typowych dla kultur muzułmańskich. W grze funkcjonuje również element zazdrości, który w kontaktach między "zakochanymi" Simami doprowadza do napadów złości i policzkowania się Simów. Jest to szczególnie zauważalne w związkach poligamicznych, gdy Simy zaproszone do zamieszkania pod jednym dachem łatwo z poziomu miłości przechodzą do nienawiści.

W wersji "The Sims" nie było możliwe nawiązywanie kontaktów towarzyskich (i ewentualnie później namiętnej miłości) ze sprzątaczkami, ogrodnikami czy kamerdynerami. "The Sims 2" poprawiły ten brak i w tej wersji gry można zaprosić do małżeństwa czy związku partnerskiego każdego przybysza pojawiającego się na terenie domu Sima: od listonosza po mechanika naprawiającego pralkę czy pokojówkę sprzatającą dom.

Gra zawiera również elementy cenzury obyczajowej:, o ile zaprzyjaźnione Simy kąpią się nago wspólnie w jednym basenie czy jaccuzi, względnie rozbierają się do kąpieli w wannie czy pod natryskiem, ich podbrzusze zawsze jest "ocenzurowane" zapożyczoną z amerykańskiej telewizji pikselową plamą.

The Sims używa kombinacji technik trójwymiarowej i dwuwymiarowej grafiki. Simy są trójwymiarowymi wielopoligonowymi obiektami, ale domy i wszystkie obiekty w nich to prerenderowane bitmapy.

W 2002 roku, The Sims zostało najlepiej sprzedającą się grą PC w historii, deklasując tym samym grę Myst. Gra była popularna nie tylko wśród dominujących na rynku gier młodych graczy płci męskiej, lecz również w kręgach dziewcząt (po około 50% sprzedaży dla obydwu płci). Pomimo nieprawdopodobnego sukcesu gry, cały czas krążyły pytania o wartości przesyłane przez grę, jednakże aby coś sprawdzić trzeba wpierw to kupić, więc sprzedaż ciągle rosła.

Niekończąca się rozgrywka była już wcześniej wykorzystywana w innych grach, na przykład w serii gier Harvest Moon (wydanych jedynie na Super Nintendo), ale The Sims z pewnością zdobył największą popularność. Gry takie (na przykład Animal Crossing), zostały rozsławione właśnie dzięki sukcesowi The Sims.

"The Sims" zostało ulepszone przez wspomniane wyżej "The Sims 2".Tam,gdzie wcześniej gracz mógł tylko wybierać pomiędzy gotowymi twarzami i ubraniami,w drugiej części może dobierać Simom ubiór według swoich upodobań i sam skonstruować twarz.

[edytuj] Dodatki

Poniżej widoczna jest lista niektórych dodatków do The Sims:

• The Sims: Światowe Życie (ang. The Sims Livin' Large lub Livin' It Up; wydany w sierpniu 2000): dodaje więcej obiektów, zdarzeń i możliwość posiadania wielu sąsiedztw
• The Sims: Balanga (ang. The Sims House Party; wydany w marcu 2001): dodaje obiekty związane z imprezami, np. podświetlana podłoga oraz ułatwia zapraszanie gości
• The Sims: Randka (ang. The Sims Hot Date; wydany w listopadzie 2001): pozwala Simom na zabranie innego Sima na np. romantyczną kolację w nowej dzielnicy miasta
• The Sims: Wakacje (ang. The Sims Vacation lub The Sims On Holiday; wydany w marcu 2002): pozwala na zafundowanie Simom wakacji w różnych miejscach wypoczynkowych
• The Sims: Zwierzaki (ang. The Sims Unleashed; wydany we wrześniu 2002): daje Simom możliwość przygarnięcia i opiekowania się różnymi zwierzętami i hodowanie warzyw
• The Sims: Gwiazda (ang. The Sims Superstar; wydany w maju 2003): pozwala Simom na odwiedzanie miasta podobnego do Hollywood i zostanie tytułową gwiazdą
• The Sims: Abrakadabra (ang. The Sims Makin' Magic; wydany w październiku 2003): umożliwia Simom używanie magii, rzucanie klątw i wprowadza nową część miasta

The Sims dostępne jest teraz jako The Sims Deluxe Edition. Nie jest to kolejny dodatek lecz podstawowa wersja gry wraz z dodatkiem Światowe Życie oraz edytorem, The Sims Creator, który pozwala tworzyć skiny Simom.

Nowszym wydaniem jest The Sims Double Deluxe, który zawiera The Sims Światowe Życie, The Sims Balanga, narzędzie The Sims Creator oraz niedostępne nigdzie indziej eksluzywne materiały dot. m.in. The Sims 2.

Kolejne wydanie, The Sims Mega Deluxe, wydane 25 maja 2004 roku, zawiera oryginalną grę, The Sims Światowe Życie, The Sims Balanga oraz The Sims Wakacje.

Wprowadzono nowe dodatki do The Sims 2 czyli The Sims 2 : Historie z Życia Wzięte, The Sims 2: Zestaw świąteczny, The Sims 2 : Cztery pory roku, The Sims 2 : Podróże oraz nieznane, nowe dzieło EA GAMES - The Sims - Castaway.

[edytuj] Konwersje

The Sims zostało przeniesione z platformy Microsoft Windows na niektóre konsole. Mimo iż wyniki sprzedaży były znaczące, gry nie odniosły sukcesu porównywalnego z wydaniami wersji na PC.

• The Sims (wydana w listopadzie 2002), pierwsza wersja Simsów na konsole.
• The Sims 2 Poza domem (wydana w grudniu 2003): druga wersja konsolowego The Sims jako gry RPG.
• The Urbz: Simowie w mieście (wydana w listopadzie 2004)
• The Sims 2 aktualnie jest konwertowane na konsole.
  • Przenośne konsole Game Boy Advance, N-Gage i Nintendo DS otrzymały prostsze wersje The Sims Bustin' Out i The Urbz: Sims in the City.
• The Sims 2: Zwierzaki (wydana w październiku 2006) Pierwszy dodatek do The Sims wydany na konsolę (działa jako samodzielna gra, oprócz wersji na PC)
• Na komputery Macintosh przekonwertowano pierwszą wersję The Sims, a druga część miała premierę w czerwcu 2005.
• Prócz dodatków Maxis ma nową serię The Sims Historie (The Sims Stories) Która jest skierowana do posiadaczy komputerów przenośnych. Seria ma już stworzone wszystkie części: The Sims Historie: Z życia wzięte, The Sims Historie: Ze świata zwierząt i The Sims Historie: Z bezludnej wyspy

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona The Sims
• Oficjalna strona The Sims 2