Tybetański Region Autonomiczny
Z Wikipedii
|
||
Dewiza: brak | ||
Język urzędowy | tybetański, chiński | |
Stolica | Lhasa | |
Ustrój polityczny | region autonomiczny Chin | |
Szef administracji | Jampa Phuntsok | |
Powierzchnia | 1 228 400 km² | |
Liczba ludności - ogółem (rok) - gęstość zalud. |
2 670 000 2,2/km² |
|
Używane na potrzeby chińskiej administracji określenie Tybetański Region Autonomiczny (tybet.: བོད་རང་སྐྱོང་ལྗོངས་, Bod-rang-skyong-ljongs; chiń.: 西藏自治区; pinyin: Xīzàng Zìzhìqū) określa chińską strefę administracyjną Chińskiej Republiki Ludowej ze stolicą w Lhasie. Powstała w 1965 roku w wyniku napaści zbrojnej wojsk chińskich i zaboru w 1949 roku Tybetu. Strefa obejmuje jednak jedynie 1,2 z 2,5 mln km², które zajmuje historyczny Tybet. Ze względu na nieprzystosowanie Chińczyków do warunków panujących w Tybecie popularnie nazywany jest przez samych chińczyków "Krajem Bolących Głów", nazwa pochodzi od objawów choroby wysokościowej dotykającej nieprzystosowanych do warunków lokalnych Chińczyków.[potrzebne źródło]
W 2006 roku została otworzona kolej tybetańska, która łączy ten region z prowincją Qinghai. Polityczno-militarnym celem tego przedsięwzięcia jest całkowita sinizacja (zchińszczenie) etnicznie, kulturowo i religijnie odrębnego od kultury chińskiej rejonu, transport osadników i chińskich oddziałów militarnych używanych przeciwko etnicznym mieszkańcom regionu.[potrzebne źródło]
W 2008, w rocznicę chińskiej inwazji, doszło do kolejnych antyrządowych wystąpień, głównie w stołecznej Lhasie i okolicznych regionach, krwawo tłumionych przez chińskie jednostki militarne i paramilitarne.
[edytuj] Gospodarka
Tybet jest jednym z najsłabiej rozwiniętych regionów Chin. Główną gałęzią jego gospodarki jest koczownicza hodowla jaków, owiec, kóz i wielbłądów a także myślistwo. Uprawia się jęczmień, grykę, rośliny strączkowe. Duże znaczenie ma też rzemiosło. Przemysł skupiony wokół metalurgi, materiałów budowlanych oraz w sektorze spożywczym. W Tybecie znajdują się bardzo bogate złoża chromu, miedzi, litu, żelaza, cynku i ołowiu oraz największe na świecie złoża uranu.
W ostatnich latach, wraz z rosnącym stopniem otwarcia Chin na świat i względną liberalizacją polityki Pekinu wobec prowincji Xizang, w regionie - a szczególnie jego stolicy Lhasie - dokonują się poważne przemiany gospodarcze. Za sprawą miliardowych inwestycji rządu centralnego w renowację zabytków i infrastrukturę komunikacyjną dynamicznie rozwija się turystyka. W 2007 roczna liczba turystów odwiedzających Xizang przekroczyła liczbę mieszkańców prowincji[potrzebne źródło].
[edytuj] Zobacz też
- Podział administracyjny ChRL
- Tybet - państwo istniejące przed 1950 rokiem
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Oficjalna strona Centralnej Administracji Tybetańskiej
- Tybet - Helsińska Fundacja Praw Człowieka
- Rząd Tybetu na uchodźstwie
- serwis poświęcony Tybetowi
Anhui • Fujian • Gansu • Guangdong • Hajnan • Hebei • Heilongjiang • Henan • Hubei • Hunan • Jiangsu • Jiangxi • Jilin •Junnan • Kuejczou • Liaoning • Qinghai • Shaanxi • Shanxi • Syczuan • Szantung • Zhejiang
Regiony autonomiczne
Kuangsi • Mongolia Wewnętrzna • Ningxia • Sinkiang • Tybet