Ulryk darłowski

Z Wikipedii

Ulryk (zwany Rycerskim, ur. 12 sierpnia 1589 w Bardzie, zm. 31 października 1622 w Przybiernowie) – od 1618 książę na Szczecinku, od 1621 książę na Darłowie i Bukowie. Biskup kamieński od 1618, syn Bogusława XIII z dynastii Gryfitów.

Był dziesiątym dzieckiem, a zarazem szóstym, najmłodszym synem ówczesnego księcia na Bardzie i Nowopolu (Neuencamp), Bogusława XIII i jego pierwszej żony Klary, księżniczki brunszwickiej. Po jednym ze swoich braci – Franciszku został 26 czerwca 1618 biskupem kamieńskim i księciem szczecineckim. Trzy lata później, w 1621, otrzymał jeszcze od jedynego już wówczas żyjącego brata – Bogusława XIV Darłowo i Bukowo. Żoną jego była księżniczka brunszwicka Jadwiga, poślubiona 7 lutego 1619 w Wolfenbüttel. Książę zmarł podczas podróży do Szczecina w Przybiernowie. Jego prochy spoczęły 8 stycznia 1623 w kościele pod wezwaniem św. Ottona. Jego władztwo, jak i tytuł biskupa kamieńskiego odziedziczył Bogusław XIV.

[edytuj] Bibliografia

• Rymar Edward, Rodowód książąt pomorskich, t. II, Szczecin 1995, ISBN 83-902780-0-6.