Unia polsko-moskiewska
Z Wikipedii
Unia polsko-moskiewska (zwana także unią polsko-rosyjską lub unią troistą) – projekt polityczny przekształcenia federacji Korony Królestwa Polskiego i Wielkiego Księstwa Litewskiego tworzącej Rzeczpospolitą Obojga Narodów w organizm trójczłonowy powstały przez połączenie z Rosją.
Projekt unii polsko-moskiewskiej po śmierci Zygmunta Augusta w 1572, gdy rozważano kandydaturę Iwana IV podczas wolnej elekcji na tron polski. Choć posiadał poparcie części szlachty, sam Iwan nie wyrażał zainteresowania polskim tronem; jak podsumował w Sejmie Jan Sierakowski: Wielki Książę Moskiewski byłby najlepszym kandydatem do tronu, jednak nie wyraża on nim zainteresowania. W późniejszym okresie tronem polskim był zainteresowany Fiodor I Rurykowicz, ale projekt upadł, gdyż szlachta domagała się jego konwersji na katolicyzm. W 1600 misja dyplomatyczna Lwa Sapiehy w Moskwie negocjowała z Borysem Godunowem na temat stworzenia federacji i objęcia tronu przez potomka Godunowa lub Zygmunta III Wazy. Dyskutowano zniesienie barier w handlu i podróży, tolerancję religijną, wolność przy zawieraniu małżeństw i wyborze miejsca osiedlenia, jednak strona rosyjska była w większości zaniepokojona procesami polonizacyjnymi (widocznymi już na Litwie), przeciwna tolerancji religijnej (katolicyzm był demonizowany przez prawosławie) i nasilającymi się ucieczkami chłopów z Rosji do Rzeczypospolitej. Znaczącymi zwolennikami tego projektu byli w tym okresie m.in. Jan Zamoyski i Lew Sapieha.
W 1610 podczas wojny polsko-rosyjskiej królewicz Władysław Waza został wybrany przez bojarów carem Rosji, lecz jego ojciec, Zygmunt III Waza, utrącił projekt, chcąc objąć tron moskiewski. Król był żarliwym katolikiem i jego osoba ostudziła poparcie dla Polaków niwecząc możliwość federacji w tym okresie.
W latach 1656-1658 strona rosyjska sama proponowała kandydaturę rosyjską na tron polski, tym razem to polska strona stawiała trudności. Po raz ostatni projekt takiej federacji został zaproponowany pod koniec XVIII wieku przez Stanisława Augusta Poniatowskiego, który rozważał małżeństwo z carycą Katarzyną II.
W pewnym sensie idee unii zostały zrealizowane po rozbiorach, gdy carowie rosyjscy zostali m.in. władcami Królestwa Polskiego.
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Bibliografia
- Jerzy Malec, Szkice z dziejów federalizmu i myśli federalistycznych w czasach nowożytnych, "Unia Troista. Rozwój projektów unii polsko-litewsko-rosyjskiej w XVI i XVII wieku", Wydawnictwo UJ, 1999, Kraków, ISBN 83-233-1278-8.
- Andrzej Nowak, Between Imperlial Temptation and Anti-Imperial Function in Eastern European Politics: Poland from the Eighteenth to Twenty-First Century, Slavic Euroasian Studies, Hokkaido University, online
- Jerzy Czajewski, "Zbiegostwo ludności Rosji w granice Rzeczypospolitej" (Russian population exodus into the Rzeczpospolita), Promemoria journal, October 2004 nr. (5/15), ISSN 15099091, Table of Content online
- Andrzej Nowak, The Russo-Polish Historical Confrontation, Sarmatian Review, January 1997, online
- K. Tyszkowski, Plany unii polsko-moskiewskiej na przełomie XVI i XVII wieku, "Przegląd Współczesny", t. XXIV, 1928, s.392-402
- K. Tyszkowski, Poselstwo Lwa Sapieha do Moskwy, Lwów, 1929
- S. Gruszewski, Idea unii polsko-rosyjskiej na przełomie XVI i XVII wieku, "Odrodzenie i Reformacja w Polsce", t. XV, 1970, s.89-99
- Ł.A. Derbow, K woprosu o kandidatiure Iwana IV na polskij prestoł (1572-1576), "Uczonyje zapiski Saratowskowo uniwersiteta", t. XXXIX, Saratow, 1954
- B.Flora, Rosyjska kandydatura na tron polski u schyłku XVI wieku, "Odrodzenie i Reformacja w Polsce"', t. XVI, 1971, s.85-95
- Krzysztof Rak, Federalism or Force: A Sixteenth-Century Project for Eastern and Central Europe, Sarmatian Review, January 2006
- Zbigniew Wojcik, Russian Endeavors for the Polish Crown in the Seventeenth Century, Slavic Review, Vol. 41, No. 1 (Spring, 1982), pp. 59-72JSTOR
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Tomasz Chojnacki, Polski car
- Wywiad z dr. Konradem Bobiatyńskim, zobacz pytanie "Czy unia polsko-moskiewska miała szanse powodzenia?"
