Włodzimierz Sawczuk

Z Wikipedii

Włodzimierz Sawczuk (ur. 16 sierpnia 1925 w Białymstoku) - generał broni WP, wiceminister obrony narodowej.

Spis treści

1 Służba wojskowa
2 Działalność partyjna
3 Awanse:
4 Ordery i odznaczenia:

[edytuj] Służba wojskowa

W latach 1944-1945 walczył w szeregach 3 Pułku Piechoty 1 Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki. Uczestniczył w walkach o Berlin, a po zakończeniu wojny w walkach z podziemiem niepodległościowym. W 1948 był dowódcą kompanii, a w latach 1949-1951 sekretarzem Komitetu Partyjnego Warszawskiego Okręgu Wojskowego. Przez kolejne trzy lata był zastępcą dowódcy dywizji piechoty do spraw politycznych. W latach 1954-1956 był słuchaczem Akademii Wojskowo-Politycznej w Moskwie. W latach 1956-1961 pełnił służbę w Głównym Zarządzie Politycznym WP. Między innymi był szefem Oddziału II Inspekcji Zarządu I Organizacyjnego. W 1961 skierowany został do Moskwy na studia w Akademii Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych ZSRR imienia Klimenta Woroszyłowa. W lipcu 1965 został zastępcą dowódcy Śląskiego Okręgu Wojskowego do spraw politycznych. Funkcję tę sprawował do 1972. W międzyczasie, od lipca do października 1968 był zastępcą dowódcy 2 Armii WP do spraw politycznych, z którą uczestniczył w operacji „Dunaj”. W 1972 został wyznaczony na stanowisko szefa Głównego Zarządu Politycznego WP. Funkcję tę pełnił nieprzerwanie do maja 1980. Równocześnie, od 10 października 1973 piastował urząd wiceministra Obrony Narodowej. Usunięty ze stanowiska, przeniesiony do służby dyplomatycznej i mianowany ambasadorem nadzwyczajnym i pełnomocnym PRL w Libii. Na tym stanowisku pozostawał do 1986 po czym pozostawał w dyspozycji ministra obrony narodowej. W 1988 przeniesiony w stan spoczynku. Autor licznych artykułów publikowanych na łamach "Żołnierza Wolności" i "Wojska Ludowego".

Przedstawciel skrzydła liberalnego we władzach PZPR, wielki zwolennik demokracji i uniezależnienia armii od wpływów radzieckich, za co został usunięty z kierowniczych stanowisk w 1980 roku.

W swoich wspomnieniach z 1992 zatytułowanych "Stan wojenny dlaczego?" (str. 158) Wojciech Jaruzelski następująco wyraził się o generale: "Sawczuk - początkowo oficer liniowy. Ale od wielu lat w aparacie politycznym. Dobry organizator. Energiczny, stanowczy, władczy. Z czasem przeradzało się to coraz bardziej w sztywność, arbitralność, obcesowość. Kolidowało zwłaszcza z funkcją polityczną, z koniecznością pozyskiwania, zjednywania ludzi. Dlatego spowodowałem jego odejście z funkcji szefa Głównego Zarządu Politycznego. Mogę zrozumieć jego rozgoryczenie."

[edytuj] Działalność partyjna

Od 1949 był członkiem PZPR. W 1953 został członkiem Egzekutywy Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Zielonej Górze. W latach 1971-1975 pełnił funkcję członka Centralnej Komisji Kontroli Partyjnej PZPR, a w latach 1975-1981 członka Komitetu Centralnego PZPR. W latach 1976-1986 był poseł VII i VIII kadencji Sejmu z ramienia PZPR.