Walery Jastrzębiec-Rudnicki

Z Wikipedii

Walery Jastrzębiec-Rudnicki (ur. 27 września 1888 w Kijowie, zm. 1962 w Warszawie) - polski autor, konferansjer, dyrektor kabaretów, działacz kulturalny i związkowy. Z wykształcenia prawnik.

Jastrzębiec-Rudnicki ukończył Wydział Prawa Uniwersytetu w Kijowie. W latach 1911-19 był adwokatem. W latach 1918-19 wiceministrem do spraw polskich w Centralnej Radzie Ukraińskiej. W latach 1920-1923 sprawował funkcję główny radca prawny Ministerstwa Pracy i Opieki Społecznej. Był współorganizatorem (1918), sekretarzem i wiceprezesem Związku Artystów Scen Polskich (ZASP). Działacz i były dyrektor generalny (w drugiej poł. l. 30) ZAIKS-u. Działalność artystyczną rozpoczął w 1922 r. jako autor i konferansjer w teatrzyku "Stańczyk", gdzie recytował także własne satyry. W 1924 w kabarecie "Qui Pro Quo". W 1925 założył i kierował kabaretem "Eldorado", a rok później kabaretu "Olimpia". W 1927 założył i prowadził teatrzyki "Wodewil" i "Bagatela". Od 1930 r. przebywał przez jakiś czas poza Warszawą, w Łodzi i w Krakowie, gdzie założył kolejny kabaret - "Gong". Po powrocie do Warszawy tworzy kabaret "Ananas", później "Nowy Ananas", który prowadził do końca 1932r. Od połowy lat 30. zajął się głównie działalnością społeczną, którą kontynuował po II wojnie światowej. W latach 1947-49 pełnił ponownie funkcję dyrektora generalnego ZAIKS-u. Był członkiem władz ZAKR-u oraz ZASP-u (do jego rozwiązania w 1950 r.). Zasiadał także w Instytucie Fryderyka Chopina w Warszawie. Jako autor był twórcą wielu programów kabaretowych, skeczy, satyr i licznych piosenek.

[edytuj] Piosenki

Gwiazdy to czy oczy twe (muz. Kazimiera Wirska) - 1930
Moja żonka i ja (Zygmunt Wiehler) - 1930
Szczęście trzeba rwać jak świeże wiśnie (Zygmunt Białostocki) - 1931
Skrwawione serce (Fanny Gordon) - 1931
Ja przedwojenny wolę styl (Zygmunt Białostocki) - 1931
Całuj (A.T. Adam) - 1932
Wiosna nas pogodzi (Artur Gold) - 1932
Najpiękniejsze tango (Jan Englard) - 1934
Cóż jest wart cały świat (Jan Ernst (Erjan)) - 1935
Grzech (Weigelmann) - 1938
Hanko (Zygmunt Białostocki)
Irena (Zygmunt Białostocki)
Zosiu (Zygmunt Białostocki)
Czy mu dać (Zygmunt Białostocki)
I tak mi ciebie żal (Fanny Gordon)
Jesienne marzenia (Zygmunt Białostocki)
Już dziś nie płaczę (Z. Wiehler)
To grzech (Jakub Kagan)
Za jedną noc (Zygmunt Karasiński)
Przestań płakać, kochanie (Jerzy Wasiak)- 1946
Gdybyś chciał (Leszek Chwaściński)- 1949, i inne

[edytuj] Bibliografia

"Czy wiesz kto to jest". Uzupełnienia i sprostowania (reprint). Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1984
Ludwik Sempoliński "Wielcy artyści małych scen". Czytelnik, Warszawa 1977. Wyd.II
Andrzej Kazimierz Wysiński: "Związek Artystów Scen Polskich,1918 - 1950". Zakład Narodowy im. Ossolińskich. Wyd. PAN. Wrocław 1979
inne (audycje radiowe red. T. Dąbrowskiego, później J. Zagozdy; płyty gramofonowe, śpiewniki itp.).