Wiktoria Azarenka

Z Wikipedii

Wiktoria Azarenka

Państwo	Białoruś
Miejsce zamieszkania	Scottsdale
Data urodzenia	31 lipca 1989
Miejsce urodzenia	Mińsk
Wzrost	180 cm
Waga	60 kg
Gra	praworęczna
Status profesjonalny	2003
Zakończenie kariery	aktywna
Trener	Antonio Van Grichen
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	0
Najwyżej w rankingu	24 (28 stycznia 2008)
Australian Open	3R (2007, 2008)
Roland Garros	1R (2006, 2007)
Wimbledon	3R (2007)
US Open	4R (2007)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	1
Najwyżej w rankingu	17 (28 stycznia 2008)
Australian Open	F (2008)
Roland Garros	1R (2007)
Wimbledon	2R (2007)
US Open	1R (2007)
Strona internetowa

Wiktoria Azarenka (biał. Вікторыя Азарэнка, ur. 31 lipca 1989 w Mińsku) - białoruska tenisistka o statusie profesjonalnym; mistrzyni wielkoszlemowego US Open w grze mieszanej; wicemistrzyni Australian Open w grze podwójnej kobiet; była liderka klasyfikacji juniorskiej; mistrzyni wielkoszlemowych turniejów juniorskich w grze pojedynczej i podwójnej; reprezentantka kraju w Pucharze Federacji. Tenisistka praworęczna z oburęcznym bekhendem.

Spis treści

1 Kariera zawodowa
2 Życie prywatne
3 Wygrane turnieje
- 3.1 gra podwójna (1)
- 3.2 gra mieszana (2)
4 Historia występów wielkoszlemowych
5 Linki zewnętrzne

[edytuj] Kariera zawodowa

Jest zawodniczką praworęczną. Do tenisa zachęciła ją matka, gdy Wiktoria miała siedem lat. W roku 2005 tenisistka z Mińska zdominowała rozgrywki juniorskie. Indywidualnie zdobyła dwa wielkoszlemowe tytuły (Australian Open i US Open); w deblu zaś zwyciężyła trzy z czterech imprez w jednym sezonie (poza US Open). 31 stycznia została liderką światowej klasyfikacji mieszanej juniorek.

Wygrała jeden turniej singlowy kobiecego turnieju ITF - w 2005 w Petange. Ma na koncie dwa tytuły deblowe, ostatni z 2005 roku z Tucson.

W 2005 roku po przegranych kwalifikacjach w Pradze i New Haven, zadebiutowała na turnieju seniorek w Kalkucie. Przegrała tam już w pierwszej rundzie z Galiną Woskobojewą. Wystartowała w Kantonie, gdzie zwyciężyła rozstawione zawodniczki - [8] Martinę Suchą i [2] Peng Shuai, przegrywając dopiero z Yan Zi. Wygrała turnieje z cyklu ITF. Była jedną z dominatorek rozgrywek juniorskich - wygrała wszystkie turnieje wielkoszlemowe, ale w różnych konkurencjach.

2006 - w styczniu na kortach twardych w Auckland dotarła do drugiej rundy. Zakwalifikowała się do Australian Open, gdzie już w pierwszej rundzie trafiła na Sanię Mirzę. Jako 138 zawodniczka świata wyeliminowała w Memphis w Nicole Vaidišovą. W tym samym turnieju razem z Caroline Wozniacki dotarła do finału gry podwójnej, przegrywając z najwyżej rozstawionymi zawodniczkami Lisą Raymond i Rennae Stubbs. W Miami uporała się z Jeleną Janković, ale nie stawiała już oporu w trzeciej rundzie Anastazji Myskinie. Odpadła w pierwszej rundzie trzech kolejnych turniejów: w Estoril, Pradze i Rzymie. Zadebiutowała na zawodowym turnieju Roland Garros, w pierwszej rundzie trafiając na Anabel Medinę. W trzecim secie przegrała 7:9. Zadebiutowała również w Wimbledonie, gdzie przegrała w pierwszej rundzie z Agnieszką Radwańską. Sklasyfikowana na 99. miejscu w klasyfikacji, po raz pierwszy w czołowej setce. Po turnieju US Open (zwycięstwo nad Anastazją Myskiną), powróciła do pierwszej setki rankingu, po siedmiotygodniowej nieobecności. Wygrała (poprzez walkower rywalek) deblowy turniej tenisowy w Taszkiencie. To jej pierwsze zwycięstwo w zawodowej karierze. Sezon zakończyła na turnieju Bell Challenge w Québec, odpadając w pierwszej rundzie singla z Sybille Bammer oraz dochodząc do półfinału debla w parze z Nicole Pratt. Na zakończenie 2006 roku uzyskała najwyższe pozycje w rankingach światowych w dotychczasowej karierze - 92 w singlu i 110 w deblu.

Już na początku roku 2007 osiągnęła wielki sukces, dochodząc razem z Maksem Mirnym do finału wielkoszlemowego Australian Open w grze mieszanej. W grze pojedynczej odpadła w trzeciej rundzie z Jeleną Janković, ale wcześniej wyeliminowała Francuzkę Marion Bartoli. Po przejściu kwalifikacji doszła do trzeciej rundy Indian Wells oraz Miami Masters (do listy pokonanych z czołówki światowej dodała Anabel Medinę Garrigues). W pierwszej rundzie w Amelia Island przegrała z Rominą Oprandi. W maju doszła do pierwszego zawodowego finału w grze pojedynczej w Estoril. W drodze do niego pokonała Virginie Razzano, Francescę Schiavone, Giselę Dulko, Lucie Šafářovą; w finale przegrała z niemiecką kwalifikantką Gretą Arn. Była też w półfinale w Pradze, ale odpadła już w pierwszej rundzie French Open. Doszła do trzeciej rundy Wimbledonu. Po nieudanym sezonie US Open Series, gdzie jej najlepszym wynikiem był ćwierćfinał w Los Angeles, doszła do czwartej rundy US Open, eliminując po drodze Martinę Hingis. Podczas tego turnieju po raz pierwszy w karierze została mistrzynią wielkoszlemową w kategorii seniorskiej. W parze z Maksem Mirnym wygrała turniej gry mieszanej i została pierwszą Białorusinką, która zwyciężyła w mikście na Flushing Meadows.

Rok 2008 rozpoczęła od osiągnięcia trzeciej rundy singla i finału debla w wielkoszlemowym Australian Open. Jej partnerką w grze deblowej była Shahar Peer.

[edytuj] Życie prywatne

Trenerami zawodniczki są Antonio Van Grichen i Adam Altschuler. Ulubione uderzenie to backhand, lubi twarde korty. Rodzice noszą imiona Alla i Fedor, ma brata Maxa. Mówi po angielsku i rosyjsku. Lubi słuchać muzyki. Za tenisowy wzór uważa Rogera Federera.

[edytuj] Wygrane turnieje

[edytuj] gra podwójna (1)

	Data	Turniej	Kat.	($)	Naw.	Partnerka	Finalistki	Wynik
1.	02/10/2006	Taszkent, Tashkent Open	Tier IV	145 000	twarda	Tatiana Puczek	Maria Elena Camerin Emmanuelle Gagliardi	walkower

[edytuj] gra mieszana (2)

	Data	Turniej	Kat.	($)	Naw.	Partner	Finaliści	Wynik
1.	27/08/2007	Nowy Jork, US Open	Wielki Szlem		twarda	Maks Mirnyj	Meghann Shaughnessy Leander Paes	6:4, 7:6(6)

	Data	Turniej	Kat.	($)	Naw.	Partner	Finaliści	Wynik
1.	06/06/2008	Paryż, Franch Open	Wielki Szlem		ziemna	Bob Bryan	Katarina Srebotnik Nenad Zimonjic	6:2, 7:6(4)