William Buckley

Z Wikipedii

William Francis Buckley (ur. 30 maja 1928r., zm. 3 czerwca 1985r.) – oficer Amerykańskich Sił Zbrojnych (podpułkownik), pracownik wywiadu, szef placówki Centralnej Agencji Wywiadowczej w Bejrucie, jeden z najlepszych ekspertów tej agencji w dziedzinie zwalczania terroryzmu. Porwany w Bejrucie przez islamski dżihad 16 marca 1984 roku, przesłuchiwany i poddawany torturom przez ponad rok, został zamordowany w czerwcu 1985 roku przez porywaczy, którzy jego śmierć określili jako zemstę za atak izraelski na obiekty OWP w Bejrucie.

William Buckley zaciągnął się do Sił Lądowych Stanów Zjednoczonych dwukrotnie, w czerwcu 1945 roku tuż przed zakończeniem II wojny światowej i w czerwcu 1951 roku. Awansowany do stopnia podporucznika walczył w wojnie koreańskiej, gdzie został dwukrotnie ranny. Za udział w walkach został odznaczony Srebrną Gwiazdą. Karierę w Centralnej Agencji Wywiadowczej (CIA) rozpoczął w 1954 roku, służąc jeszcze w siłach lądowych (US Army). Po pomyślnym przejściu testów psychofizycznych, stosowanych wówczas przy rekrutacji tajnych agentów w Langley, skierowany do ośrodka szkoleniowego specjalnej techniki walki w Fort Bragg w Karolinie Północnej. Następnie ukończył kurs podsłuchu telefonicznego w centrali NSA w Fort Meade w stanie Maryland, po czym przydzielony został do pracy w Langley w charakterze analityka danych wywiadowczych, pochodzących z tunelu berlińskiego (Operacja Gold). Rozczarowany pracą biurową poprosił o przeniesienie w teren. Skierowany na Florydę szkolił oddziały uchodźców kubańskich przed nieudaną inwazją w Zatoce Świń w 1961 roku. Z Florydy wrócił do Fortu Bragg. Jako jeden z nielicznych agentów CIA przeszedł szkolenie Zielonych Beretów, po czym został wysłany do Wietnamu, gdzie wspólnie z oficerami wywiadu południowowietnamskiego planował akcje przeciwko siłom Vietcongu w rejonie Płaskowyżu Centralnego i działaniom wywiadów Wietnamu Północnego oraz Związku Radzieckiego w Laosie. Współpracował również z Zespołem Studiów i Obserwacji (Studies and Observations Grup - SOG) koordynującym misje głębokiego rozpoznania z terytorium nieprzyjaciela. W 1973 roku William Buckley wrócił do centrali CIA w Langley. W latach następnych pracował w placówkach CIA w Bonn i w Syrii pod przykrywką dyplomatyczną. Odwołany z placówki po ujawnieniu przez rząd syryjski prawdziwego charakteru jego zadań, służył krótko w Egipcie i Pakistanie. Później przez pewien czas brał udział w planowaniu operacji odbicia zakładników amerykańskich w Iranie w 1979 roku. Po nieudanej akcji uwolnienia zakładników, Buckley szkolił antyterrorystyczne zespoły armii amerykańskiej i pracował przy organizacji centrum antyterrorystycznego CIA. Po pewnym czasie William Casey, ówczesny Dyrektor Centrali Wywiadu, szef Centralnej Agencji Wywiadowczej, a zarazem zwierzchnik wszystkich państwowych służb wywiadowczych Stanów Zjednoczonych, który słyszał o emerytowanym już Buckleyu, ściągnął go z powrotem do Langley i po pewnym czasie ponownie wysłał w teren. Buckley został wysłany przez Caseya do Egiptu gdzie zajął się szkoleniem miejscowych sił bezpieczeństwa i ochrony osobistej ówczesnego prezydenta Egiptu Anwara As-Sadata. 6 października 1981 roku Sadat zginął w zamachu. Przed zamachem Buckley osobiście krytykował ochronę prezydenta. W grudniu 1981 roku powrócił do Langley. Zaniepokojony nieodpowiednim wyszkoleniem oficerów CIA na Bliskim Wschodzie Dyrektor Centrali Wywiadu William Casey wysłał tam Buckleya wiedząc, że mógł być tam znany. Buckley pozostał w Libanie do chwili ewakuacji sił OWP z Bejrutu w sierpniu 1982 roku. Następnie również na prośbę DCI zajął się opracowaniem zasad polityki antyterrorystycznej administracji Ronalda Reagana. W marcu 1983 roku po zamachu bombowym na ambasadę USA w Bejrucie, Buckley został mianowany przez Caseya szefem tamtejszej placówki CIA. Pierwszym zadaniem nowego szefa placówki była próba wprowadzenia agentów CIA do struktur grup terrorystycznych - cała operacja zakończyła się kompletnym fiaskiem.

16 marca 1984 roku William Buckley został uprowadzony niecały kilometr od swej rezydencji. Szef CIA domagał się natychmiastowego odnalezienia Buckleya. Do Bejrutu przybyli w tym celu agenci wywiadu armii amerykańskiej (Army Intelligence) i Federalnego Biura Śledczego – FBI. Do wykonania szczegółowych zdjęć potencjalnych kryjówek terrorystów użyto satelitów, nie dało to jednak żadnych rezultatów.

Wywiad amerykański przypuszcza, że Buckleya wywieziono do Doliny Bekaa, a stamtąd do Syrii. Po potwornych torturach (został żywcem odarty ze skóry) i przesłuchaniach trwających ponad rok, Buckley został zamordowany w czerwcu 1985 roku. Film z torturowaia go został przekazany mediom przez oprawców. Jego szczątki znaleziono w grudniu 1991 roku w plastikowej torbie obok lotniska w Bejrucie.

William Francis Buckley został pochowany z pełnymi honorami wojskowymi na cmentarzu Arlington. W swojej długiej karierze wojskowej i wywiadowczej został odznaczony m.in. Srebrną Gwiazdą, Medalem Żołnierskim, Orderem za wybitną służbę wywiadowczą, dwa razy Purpurowym sercem, Medalionem za wyjątkową służbę.

Odznaczenia

• Silver Star
• Soldier's Medal
• Bronze Star with V
• Purple Hearts (two)
• Meritorious Service Medal
• Combat Infantry Badge, and the Parachutist Badge
• Vietnam Cross of Gallantry w/ Bronze Star from ARVN
• Intelligence Star
• Exceptional Service Medallion
• Distinguished Intelligence Cross