Wojciech Drozdowicz
Z Wikipedii
Wojciech Drozdowicz (ur. 17 kwietnia 1954 w Warszawie) - ksiądz katolicki, prałat, kanonik kapituły kampinosko-bielańskiej, proboszcz parafii bł. Edwarda Detkensa na Bielanach w Warszawie, animator kultury i społecznik
Uczęszczał do Wyższego Seminarium Duchownego w Warszawie. W czasie studiów odbył zasadniczą służbę wojskową w Bartoszycach, a także przez rok przebywał w klasztorze benedyktyńskim w Tyńcu.
Święcenia kapłańskie przyjął 7 czerwca 1981 roku z rąk biskupa pomocniczego warszawskiego Jerzego Modzelewskiego. Później był wikariuszem w Słomczynie, a od 1983 roku wikariuszem parafii kolegiackiej w Łowiczu. Jako duszpasterz pracował z dziećmi. Organizował życie kulturalne w parafii. Prowadził m.in.: gazetkę Kolegiatkę oraz amatorskie studio telewizyjne Wiadomości Kolegiaty. Znany był z ekscentrycznego zachowania i charyzmy, a także niecodziennych metod głoszenia kazań. M.in: podczas jednej z niedzielnych mszy świętych dla dzieci porąbał na ambonie telewizor siekierą.
Pod koniec lat 80. XX wieku został dostrzeżony przez hierarchów kościelnych i skierowany do współpracy z Telewizją Polską przy programach dla dzieci o tematyce religijnej. Był pierwszym prowadzącym, twórcą, reżyserem i współscenarzystą programu telewizyjnego Ziarno, za który otrzymał nagrodę Wiktora w 1990 roku.
W 1991 roku w związku z IV Podróżą Apostolską Jana Pawła II do Polski zrealizował wraz z Andrzejem Krzywym teledysk Parafian blues, w którym wystąpił grając na kontrabasie. W tym samym roku przeprowadził wraz z dziećmi z programu Ziarno improwizowany wywiad z papieżem Janem Pawłem II, który został wyemitowany w TVP1.
Po zakończeniu pracy w telewizji udał się na misję do krajów byłego Związku Radzieckiego. Pracował jako duszpasterz wśród Polonii w Kazachstanie, był także proboszczem katedry rzymskokatolickiej w Nowosybirsku i dyrektorem katolickiego studia telewizyjnego KTV Kana.
Po powrocie do Polski w 1999 roku został proboszczem najmniejszej parafii w archidiecezji warszawskiej, która mieści się w Lesie Bielańskim w Warszawie. W 2002 roku przy kościele kolegiackim Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny założył Podziemie Kamedulskie, gdzie organizowane są: spektakle teatralne, koncerty, monodramy, wystawy. W tym samym roku wspólnie z aktorką Ewą Błaszczyk stworzył fundację AKogo? działającą na rzecz dzieci wymagających rehabilitacji po ciężkich urazach neurologicznych.
W 2003 roku został kanonikiem-bratem i indulgencjarzem kapituły kampinosko-bielańskiej. W 2006 roku był gościem XII Przystanku Woodstock, gdzie uczestniczył w debacie z tłumem młodzieży na temat religii.
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Linki zewnętrzne
[edytuj] Źródła
- Grzegorz Polak, Kto jest kim w Kościele katolickim?, Katolicka Agencja Informacyjna, Warszawa 1996