Wojsiełk

Z Wikipedii

Wojsiełk, (lit. Vaišelga) (zm. 1267 we Włodzimierzu) - wielki książę litewski, syn Mendoga.

Za rządów Mendoga był księciem w Nowogródku. Zrezygnował jednak szybko z ofiarowanego mu tronu, przyjął chrzest w obrządku prawosławnym i wstąpił do klasztoru. W 1263 po zamordowaniu Mendoga przez spiskowców uciekł z Litwy i schronił się w Pińsku.

Na apel wodzów litewskich powrócił jednak do kraju celem opanowania napiętej sytuacji wewnętrznej. W 1264 roku na czele oddziałów ruskich spacyfikował powstanie w Auksztocie, pokonał lokalnych kunigasów i ponownie zjednoczył Litwę. Wypędził z kraju Dowmunta, inicjatora królobójstwa z 1263 roku. Innych buntowników wymordował. W latach 1266-1267 prowadził wojnę z Pskowem, podporządkował władzy litewskiej księstwo połockie. Pod naciskiem dziedziców Daniela Halickiego, którzy żądali zwrotu Rusi Czarnej uznał swoim nastepcą jego syna Szwarnę.

Uczynił go współwładcą Litwy. W 1267 roku ustąpił z tronu i wstąpił po raz drugi do klasztoru. Ponownie jednak został wmieszany do spraw politycznych, gdy książęta halicko-włodzimierscy pokłócili się o posiadane ziemie. Zaproszony przez Lwa Daniłowicza i Wasylka Romanowicza na zjazd ugodowy Wojsiełk został zamordowany przez Lwa we Włodzimierzu.