Wolatucha
Z Wikipedii
| Wolatucha | |||||||||||||||||||||||||||||
 |
|||||||||||||||||||||||||||||
| Systematyka | |||||||||||||||||||||||||||||
| Domena | eukarioty | ||||||||||||||||||||||||||||
| Królestwo | zwierzęta | ||||||||||||||||||||||||||||
| Typ | strunowce | ||||||||||||||||||||||||||||
| Podtyp | kręgowce | ||||||||||||||||||||||||||||
| Gromada | ssaki | ||||||||||||||||||||||||||||
| Podgromada | ssaki żyworodne | ||||||||||||||||||||||||||||
| Szczep | ssaki niższe | ||||||||||||||||||||||||||||
| Nadrząd | torbacze | ||||||||||||||||||||||||||||
| Rząd | dwuprzodozębowce | ||||||||||||||||||||||||||||
| Rodzina | pseudopałankowate | ||||||||||||||||||||||||||||
| Rodzaj | Petauroides | ||||||||||||||||||||||||||||
| Gatunek | wolatucha | ||||||||||||||||||||||||||||
| Nazwa systematyczna | |||||||||||||||||||||||||||||
| Petauroides volans | |||||||||||||||||||||||||||||
| (Kerr, 1792) | |||||||||||||||||||||||||||||
| Podgatunki | |||||||||||||||||||||||||||||
| P. volans volans P. volans minor |
|||||||||||||||||||||||||||||
| Status ochronny | |||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||
 Systematyka w Wikispecies |
|||||||||||||||||||||||||||||
 Galeria zdjęć w Wikimedia Commons |
|||||||||||||||||||||||||||||
.gif/240px-Horizontal_rule_line_(black-blue).gif){kind=small}
Wolatucha (Petauroides volans) - torbacz z rodziny pseudopałankowatych. Jest jedynym przedstawicielem rodzaju Petauroides Thomas, 1888.
Spis treści |
[edytuj] Występowanie i biotop
Wschodnie wybrzeże Australii, również Queensland, Nowa Południowa Walia i Wiktoria. Zamieszkuje lasy, w których dominują eukaliptusy (oprócz lasów deszczowych).
[edytuj] Charakterystyka ogólna
| Podstawowe dane | |
|---|---|
| Długość ciała | 30-45 cm |
| Długość ogona | 45-60 cm |
| Masa ciała | 900-1700 g |
| Dojrzałość płciowa | w drugim roku życia |
| Liczba młodych w miocie |
1 |
| Długość życia | do 15 lat (najczęściej 6) |
[edytuj] Wygląd
Wierzch ciała ciemnoszary, kremowy, szarokremowy, nakrapiany lub ciemnobrązowy, spód białawy. Głowa o krótkim pysku, dużych oczach i uszach. Długi ogon jest pokryty gęstym futrem i nie jest chwytny. Pomiędzy łapami ma rozpiętą błonę lotną. Sięga od łokcia do kończyn tylnych i nie jest osadzona, tak jak u lotopałanek, na zewnętrznym palcu.
[edytuj] Tryb życia
Jest zwierzęciem aktywnym w nocy. Prowadzi samotnicze życie. Terytorium samca wynosi około 2,5 ha. Samice mają mniejsze terytoria, które mogą zachodzić na siebie. Terytoria oznaczone są silnie pachnącą wydzieliną. Żyje w koronach drzew, sprawnie się po nich poruszając. Dzień spędza w dziuplach. Wolatucha podczas ślizgów może pokonać około 100 m, zmieniając kierunek lotu o 90 stopni. Błona lotna chroni też przed nadmierną utratą ciepła. Okres rozrodczy przypada na marzec. Samica rodzi zazwyczaj jedno młode, które przebywa w torbie matki około 4 miesięcy. Przez następne 3 miesiące młode jest noszone przez matkę na grzbiecie. W wieku 9 miesięcy jest już samodzielne i waży 600 g. Dojrzałość płciową uzyskują po dwóch latach życia.
Podobnie jak koala wolatucha jest zwierzęciem, które odżywia się wyłącznie liśćmi eukaliptusa.
[edytuj] Znaczenie
Na wolatuchę polują sowy: sownica wielka i płomykówka przydymiona, dingo i lis rudy.
[edytuj] Zagrożenia i ochrona
W Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Jej Zasobów został zaliczony do kategorii niskiego ryzyka LR/lc[1]. Zagrożeniem dla wolatuchy jest wycinka drzew eukaliptusowych.
Przypisy
- ↑ Australasian Marsupial & Monotreme Specialist Group 1996.: Petauroides volans (en). 2007 IUCN Red List of Threatened. [dostęp 30.05.2008].
[edytuj] Źródła
- Juliet Nagel: Petauroides volans (en). University of Michigan Museum of Zoology. [dostęp 30 maja 2008].
- Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.). 2005.: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.), Johns Hopkins University Press (en). [dostęp 30 maja 2008].
- Leksykon zwierząt. Ssaki cz. 1. Warszawa: Bertelsmann Media Sp. z.o.o., 2001, s. 33. ISBN 83-7227-610-2.
