Zbigniew Resich

Z Wikipedii

Zbigniew Resich (ur. 30 września 1915 w Wiedniu, zm, 19 stycznia 1989 w Konstancinie), polski prawnik.

[edytuj] Kariera zawodowa

Po ukończeniu studiów prawniczych na Uniwersytecie Jagiellońskim i odbyciu aplikacji sądowej został sędzią. W latach 1945-1953 był sędzią Sądu Wojewódzkiego w Krakowie, a w latach 1953-1972 sędzią Sądu Najwyższego. W latach 1958-1967 był Prezesem Izby Cywilnej SN, a w latach 1967-1972 Pierwszym Prezesem Sądu Najwyższego. W latach 1958-1964 przewodniczył zespołowi postępowania cywilnego Komisji ds Reformy Prawa Cywilnego. Był współtwórcą kodeksu postępowania cywilnego z 1964. W latach 1969-1972 był posłem na Sejm. Przewodniczył też Zarządowi Głownemu Zrzeszenia Prawników Polskich (1967-1972).

Równolegle rozwijała się jego kariera naukowa. Od 1965 był profesorem Uniwersytetu Warszawskiego (w Zakładzie Postępowania Cywilnego), a w latach 1975-1981 dziekanem Wydziału Prawa. Głównym polem zainteresowań naukowych prof. Resicha było postępowanie cywilne, ale także prawo międzynarodowe, a zwłaszcza ochrona praw człowieka.

W latach 1962-1970 był członkiem Komisji Praw Człowieka ONZ.

W 1980-1981 przewodniczył społecznej komisji ds. opracowania projektu nowej ustawy o szkolnictwie wyższym (tzw. Komisja Resicha). Projekt opracowany przez tę komisję, zawierający postulaty autonomii uczelni od władz państwowych, nie został wdrożony.

[edytuj] Publikacje

Poznanie prawdy w procesie cywilnym (1958)
Dopuszczalnośc drogi sądowej w sprawach cywilnych (1962)
Przesłanki procesowe (1966)
Ochrona praw człowieka w prawie międzynarodowym (1972)
Nauka o organach ochrony prawnej (1977)
Polska w obronie praw człowieka (1978)
Postępowanie cywilne (wpółautor Jerzy Jodłowski) (1979, najnowsze wydanie 2005)
Międzynarodowa ochrona praw człowieka (1981)

[edytuj] Kariera sportowa

W młodości Resich był wybitnym koszykarzem. Czterokrotnie brał udział jako reprezentant Polski w Mistrzostwach Europy (w 1937, 1939, 1946 i 1947); w Mistrzostwach 1939 został (wraz z drużyną) brązowym medalistą. Kontuzja wyeliminowała go ze startu na olimpiadzie w Berlinie 1936. 27 razy był reprezentantem Polski.

Przez całą karierę (1932-1948) reprezentował barwy Cracovii. Zdobył z nią mistrzostwo Polski w 1938 i wicemistrzostwo w 1946, a także Puchar Polski w 1935.

Grał także w piłkę ręczną i siatkówkę. W piłce ręcznej pięć razy wystąpił w reprezentacji Polski. Był brązowym medalistą mistrzostw Polski (1938).

W 1985 otrzymał medal Kalós Kagathós.

Prywatnie był ojcem dziennikarki Alicji Resich-Modlińskiej.