Zdzisław Morawski (prawnik)

Z Wikipedii

Zdzisław Morawski (ur. 4 listopada 1859 r. w Jurkowie, Wielkopolska, zm. 21 stycznia 1928 r. w Krakowie) - prawnik, od 1906 r. radca ministerialny w Ministerstwie dla Galicji, od 1915 r. minister dla Galicji, odznaczony w 1916 r. wielką wstęgą Orderu Żelaznej Korony I klasy.

Pochodził z rodziny ziemiańskiej; był synem Kajetana i Józefy z Łempickich, młodszym bratem Kazimierza. Uczęszczał do Gimnazjum św. Marii Magdaleny w Poznaniu. Mieszkał u ks. Jana Koźmiana, z którym w 1877 r. odbył dwumiesięczną podróż do Szwajcarii, południowej Francji i Włoch. Maturę uzyskał w leszczyńskim gimnazjum w 1879 r. Zapisał się na Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego i zdobył tytuł doktora praw w 1884 r.

W 1885 r. odbył podróż z Edwardem Raczyńskim do Ameryki Południowej, jej celem było zwiedzenie kopalni miedzi w Chile. Wyprawę tę na bieżąco opisywał Morawski w listach, które drukowano w Przeglądzie Polski w artykułach pt. Listy z podróży do Ameryki Południowej.

Po powrocie rozpoczął praktykę w Prokuratorii Skarbu w Wiedniu. Kolejne miejsca zatrudnienia to: Namiestnictwo Dolnej Austrii, Ministerstwo Wyznań i Oświaty, Prezydium Rady Ministrów (jako referent prasy galicyjskiej), Namiestnictwo galicyjskie (jako komisarz powiatowy).

Od czerwca 1893 rozpoczął służbę w Ministerstwie dla Galicji. Po licznych awansach został 26 grudnia 1906 r. radcą ministerialnym w piątej randze.

W 1914 r. otrzymał prowizoryczne kierownictwo agend prowadzonych dotąd przez ministra Władysława Długosza. 30 stycznia 1915 r. został mianowany na ministra dla Galicji, lecz jego rola została zredukowana do minimum. W 1916 r. podał się do dymisji i przeszedł w stan spoczynku. Został uhonorowany wielką wstęgą Orderu Zelaznej Korony I klasy.

Jako emeryt zamieszkał w Krakowie u brata Kazimierza. Tam zmarł 21 stycznia 1928 r. i został pochowany na Cmentarzu Rakowickim.