Zespół Aperta
Z Wikipedii
Zespół Aperta | |
ICD-10: |
Q87.0
|
Q87.0.0 {{{X.0}}} |
|
Q87.0.1 {{{X.1}}} | |
Q87.0.2 {{{X.2}}} | |
Q87.0.3 {{{X.3}}} | |
Q87.0.4 {{{X.4}}} | |
Q87.0.5 {{{X.5}}} | |
Q87.0.6 {{{X.6}}} | |
Q87.0.7 {{{X.7}}} | |
Q87.0.8 {{{X.8}}} | |
Q87.0.9 {{{X.9}}} |
Zespół Aperta (łac. acrocephalosyndaktylia, ang. Apert syndrome) – uwarunkowany genetycznie zespół wad wrodzonych, obejmujący wrodzone zarośnięcie szwów czaszkowych oraz palcozrost. Większość przypadków jest sporadyczna, ale stwierdzono rodzinne występowanie choroby dziedziczonej autosomalnie dominująco[2]. Zespół Aperta wywołują mutacje w genie receptora 2 czynnika wzrostu fibroblastów FGFR2 (Fibroblast Growth Factor Receptor 2) w locus 10q26[3]. Zespół Crouzona i zespół Pfeiffera o fenotypach częściowo pokrywających się nawzajem i z fenotypem zespołu Aperta są spowodowane mutacjami w tym samym genie, są to więc schorzenia alleliczne.
Spis treści |
[edytuj] Objawy i przebieg
Na obraz choroby składają się deformacje czaszki związane z przedwczesnym zarośnięciem szwów czaszkowych (craniosynostosis). Towarzyszą im zrośnięcie palców 2-5 (syndaktylia) rąk i stóp. Zmiany w obrębie twarzoczaszki prowadzą do pseudoprognatyzmu wskutek względnej hipoplazji szczęki i innych struktur kostnych środkowej części twarzy. Wstępuje hiperteloryzm oczny. Rozszczep podniebienia spotykany jest u około 25% chorych[4]. U około 38% pacjentów występuje niedorozwój umysłowy (31% w stopniu lekkim, 7% w stopniu głębokim)[4].
[edytuj] Historia
Chorobę opisał jako pierwszy francuski pediatra Eugène Apert (1868-1940) w 1906 roku[5]. Genetyczne podłoże choroby wyjaśniła praca Andrew O. M. Wilkiego i wsp. z 1995 roku [3].
[edytuj] Zobacz też
Przypisy
- ↑ Hohoff A, Joos U, Meyer U, Ehmer U, Stamm T. The spectrum of Apert syndrome: phenotype, particularities in orthodontic treatment, and characteristics of orthognathic surgery. Head Face Med. 3, 10. 2007. PMID 17286873.
- ↑ Mantilla-Capacho, JM, Arnaud, L, Diaz-Rodriguez, M, Barros-Nunez, P. Apert syndrome with preaxial polydactyly showing the typical mutation Ser252Trp in the FGFR2 gene. Genet Counsel. 16, 403-406. 2005.
- ↑ 3,0 3,1 Wilkie, AO, Slaney, SF, Oldridge, M, Poole, MD, Ashworth, GJ, Hockley, AD, Hayward, RD, David, DJ, Pulleyn, LJ, Rutland, P, Malcolm, S, Winter, RM, Reardon, W. Apert syndrome results from localized mutations of FGFR2 and is allelic with Crouzon syndrome. Nature Genet. 9, 165-172. 1995. PMID 7719344.
- ↑ 4,0 4,1 Connor, M, Ferguson-Smith, M: Podstawy genetyki medycznej. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 1997. ISBN 83-200-2250-9.
- ↑ Apert, EC. De l'acrocéphalosyndactylie. Bulletins et mémoires de la Société medicale des hôpitaux de Paris. 23, 1310. 1906.
[edytuj] Bibliografia
- Michael Connor, Malcolm Ferguson-Smith: Podstawy genetyki medycznej. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 1997. ISBN 83-200-2250-9.
[edytuj] Linki zewnętrzne
- APERT SYNDROME w bazie Online Mendelian Inheritance in Man (en)
- Geneva Foundation for Medical Education and Research (en)
- Apert's syndrome w bazie Who Named It