Zofia Czartoryska z Sieniawskich
Z Wikipedii
Maria Zofia Czartoryska z Sieniawskich, ur. w 1699 r., zm. 21 maja 1777 r. w Warszawie. Była córką Adama Mikołaja Sieniawskiego i Elżbiety Lubomirskiej. Do chrztu była trzymana przez Piotra I Wielkiego, króla Augusta II Mocnego oraz księcia Rakoczego w obecności 15 tys. żołnierzy, co świadczyć może o wpływach jej rodziców. Pierwszym mężem Zofii był Stanisław Denhoff – hetman polny litewski, który zmarł w 1728 r., zaledwie cztery lata po ślubie. Młoda wdowa znajdowała się w posiadaniu wielu dóbr ruskich, a także rezydencji w Sieniawie, Puławach, Wilanowie i Brzeżanach. – była zatem jedną z najlepszych partii w Rzeczypospolitej. Jedna z jej rezydencji, odziedziczony po zmarłej w 1729 r. matce Wilanów, przypadł do tego stopnia do gustu Augustowi II, że wymusił oddanie go w 1730 r. w dożywotnią dzierżawę. W 1731 r. Zofia została żoną księcia Augusta Aleksandra Czartoryskiego – generała majora wojsk koronnych i wojewody ruskiego, twórcy potęgi Familii. Do wniesionych przez Zofię do małżeństwa dóbr, w 1733 r. dołączył Wilanów (po śmierci króla Augusta II), który do 1799 r. był własnością jej córki – Izabeli. Oprócz Izabeli dziećmi Zofii byli: Adam Kazimierz i zmarły w dzieciństwie Stanisław.