Zygmunt Gajewicz
Z Wikipedii
Zygmunt Gajewicz (ur. 24 października 1880 w Modlinie, zm. 1942 w Dachau), polski duchowny katolicki, pedagog.
Był synem Józefa i Natalii z Woyciechowskich, w 1899 ukończył II Gimnazjum w Warszawie. W latach 1900-1905 studiował w warszawskim Metropolitalnym Seminarium Duchownym. Po przyjęciu święceń kapłańskich pracował jako wikariusz w Zgierzu, w 1911 został administratorem parafii w Otwocku, w 1913 proboszczem w Kiczkach. W czasie I wojny światowej prowadził pracę pedagogiczną w Zgierzu. Od 1922 był profesorem, potem także wicerektorem Wyższego Seminarium Duchownego w Łodzi. Otrzymał godność kanonika honorowego kapituły łódzkiej oraz pełnił funkcję cenzora ksiąg kościelnych.
W 1933 został proboszczem kolegiaty w Łasku i dziekanem dekanatu łaskiego. Zasiadał również w Radzie Powiatowej Szkolnej w Łasku z ramienia łódzkiej kurii biskupiej. W 1941 aresztowany przez Niemców, trafił do obozu koncentracyjnego w Dachau, gdzie zginął wiosną 1942.
Źródła:
- Roman Kaczmarek, Zygmunt Gajewicz, w: Polski Słownik Biograficzny, tom VII, 1948-1958