Zygmunt Kitowski
Z Wikipedii
Zygmunt Kitowski | |
kontradmirał | |
Urodzony | 26 kwietnia 1947 Gdynia |
Kariera wojskowa | |
W służbie od | 1965 |
Stanowiska | komendant Akademii Marynarki Wojennej |
Odznaczenia | |
Zygmunt Kitowski (ur. 26 kwietnia 1947 roku w Czarnoszycach) – oficer polskiej Marynarki Wojennej w stopniu kontradmirała, profesor nauk technicznych, elektryk okrętowy. W latach 2003-2007 komendant-rektor Akademii Marynarki Wojennej im. Bohaterów Westerplatte w Gdyni. Został dwukrotnie odznaczony Orderem Odrodzenia Polski.
Spis treści |
[edytuj] Służba wojskowa
Zygmunt Kitowski urodził 26 kwietnia 1947 roku w Czarnoszycach na Kaszubach. W latach 1965-1969 ukończył z pierwszą lokatą Wydział Techniczny Wyższej Szkoły Marynarki Wojennej im. Bohaterów Westerplatte w Gdyni, otrzymując tytuł zawodowy inżyniera elektryka statku morskiego. Praca dyplomowa dotyczyła badania i analizy automatycznych regulatorów prądu w okrętowych układach demagnetyzacji. Na pierwsze stanowisko służbowe – dowódcy działu okrętowego VI elektromechanicznego na okręcie podwodnym projektu 613 (wg nomenklatury NATO: typ Whiskey) – skierowano go do 1 Brygady Okrętów Podwodnych w Gdyni. W 1970 roku został przeniesiony do Wyższej Szkoły Marynarki Wojennej.
W 1974 roku uzyskał eksternistycznie tytuł magistra na Wydziale Elektrycznym Politechniki Gdańskiej, natomiast od 1975 do 1977 roku odbył studia doktoranckie w Akademii Marynarki Wojennej ZSRR im. Marszałka Klimenta Woroszyłowa w Leningradzie. W 1986 roku objął funkcję zastępcy dyrektora Instytutu Elektroniki i Elektrotechniki. W 1989 roku uzyskał stopień naukowy doktora habilitowanego inżyniera na Wydziale Mechanicznym Energetyki i Lotnictwa Politechniki Warszawskiej, rozprawa zatytułowana była: "Metoda projektowania systemu sterowania ruchem okrętu po zadanej trajektorii". Następnie został pełniącym obowiązki dyrektorem Instytutu Elektroniki i Elektrotechniki, a w 1990 roku wyznaczono go na to stanowisko. Od tego samego roku był jednocześnie komendantem-dziekanem Wydziału Mechaniczno-Elektrycznego. W 1994 roku objął posadę zastępcy komendanta – prorektora Akademii Marynarki Wojennej[1] ds. naukowych. W 1997 roku otrzymał tytuł naukowy profesora. Od 17 listopada 2003 roku do 26 kwietnia 2007 roku był komendantem-rektorem Akademii Marynarki Wojennej.
Jest członkiem Polskiego Komitetu Teorii Maszyn i Mechanizmów Komitetu Budowy Maszyn Polskiej Akademii Nauk oraz Sekcji Technicznych Środków Transportu Zespołu Techniki Morskiej Komitetu Transportu Polskiej Akademii Nauk, a także Rady Naukowej Ośrodka Badawczo-Rozwojowego Centrum Techniki Morskiej w Gdyni. Jest autorem 265 publikacji, 3 monografii, 16 podręczników i 3 książek. Brał udział w 36 pracach naukowo-badawczych. Był promotorem sześciu przewodów doktorskich, w tym kmdr. Jerzego Garusa.
W 2005 roku otrzymał tytuł pomorskiego "Dżentelmena Roku".
[edytuj] Odznaczenia
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- Srebrny Krzyż Zasługi
- Złoty Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny
- Złoty Medal Za zasługi dla obronności kraju
[edytuj] Bibliografia
- Marynarz "Dżentelmenem Roku". Marynarka Wojenna Rzeczypospolitej Polskiej, 2005-06-09 [dostęp: 2007-04-02].
Przypisy
[edytuj] Linki zewnętrzne
Poprzednik kontradm. prof. dr hab. Antoni Komorowski |
komendant-rektor Akademii Marynarki Wojennej 2003-2007 |
Następca kontradm. dr inż. Czesław Dyrcz |