Antoni Komorowski

Z Wikipedii

Antoni Komorowski kontradmirał
ur. 2 IV 1945 w Gdyni

Kariera:
komendant Akademii Marynarki Wojennej
ORP "KT-88"
Działania zbrojne:
nie brał udziału
Odznaczenia:
Order Odrodzenia Polski Krzyż Zasługi Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny Medal Za zasługi dla obronności kraju Medal Za Szczególne Zasługi dla ŻP

Antoni Komorowski (ur. 2 kwietnia 1945 roku w Gdyni) – oficer polskiej Marynarki Wojennej w stopniu kontradmirała, profesor nauk historycznych, jachtowy kapitan żeglugi wielkiej oraz kapitan motorowodny. W latach 1994-2003 komendant-rektor Akademii Marynarki Wojennej w Gdyni, następnie kierownik Katedry Żeglarstwa i Turystyki Wodnej Akademii Wychowania Fizycznego i Sportu w Gdańsku. Jest odznaczony Orderem Odrodzenia Polski.

[edytuj] Wojsko Polskie

Antoni Franciszek Komorowski, syn Hieronima, urodził się 2 kwietnia 1945 roku w Gdyni. Jest absolwentem III Liceum Ogólnokształcącego im. Marynarki Wojennej PRL w Gdyni. W okresie od 1963 do 1967 roku ukończył Wydział Pokładowy Wyższej Szkoły Marynarki Wojennej im. Bohaterów Westerplatte. Na pierwsze stanowisko służbowe – zastępcy dowódcy kutra torpedowego proj. 183, ORP "KT-90" – skierowano go do 1 dywizjonu kutrów torpedowych 3 Brygady Kutrów Torpedowych w Gdyni. W 1969 roku objął dowództwo bliźniaczego ORP "KT-88", a w następnym roku w drodze wyróżnienia został skierowany na studia do Akademii Marynarki Wojennej ZSRR im. Marszałka Klimenta Woroszyłowa w Leningradzie. Po powrocie do Polski w 1974 roku przez wiele lat był pracownikiem naukowo-dydaktycznym Wyższej Szkoły Marynarki Wojennej, kolejno jako starszy asystent, wykładowca (od 1980 roku) i adiunkt (od 1983 roku). W 1989 roku został zastępcą komendanta – prodziekanem Wydziału Nawigacji i Uzbrojenia Okrętowego. Od 1994 do 2003 roku, przez dwie kadencje, zajmował stanowisko komendanta-rektora Akademii Marynarki Wojennej^[1].

W 1982 roku uzyskał stopień naukowy doktora, a w 1993 roku doktora habilitowanego. Rozprawa habilitacyjna dotyczyła rozwoju broni torpedowej w latach 1966-1990, a przewód prowadził w Wojskowym Instytucie Historycznym w Warszawie. W 1994 roku otrzymał tytuł naukowy profesora. Był promotorem przewodów doktorskich z historii kmdr. por. Adama Kuli w Akademii Wychowania Fizycznego i Sportu w Gdańsku (1998 rok) oraz kmdr. por. Dariusza Grabca na Uniwersytecie Gdańskim (2003 rok). Jest autorem książek, podręczników i skryptów traktujących o uzbrojeniu torpedowym, bezpieczeństwie żeglugi, historii nawigacji i żeglarstwie, a także artykułów o podobnej tematyce, opublikowanych głównie w "Przeglądzie Morskim". Zrealizował ok. dziesięciu projektów naukowo-badawczych.

Awansował kolejno na stopnie oficerskie:

[edytuj] Żeglarstwo

Antoni Komorowski jest jachtowym kapitanem żeglugi wielkiej, kapitanem motorowodnym oraz instruktorem żeglarstwa PZŻ. Przebył łącznie ponad 10 000 Mm, m.in. na takich jednostkach jak SY Bosman II i SY Komandor II. Był wiceprezesem Polskiego Związku Żeglarskiego ds. morskich, wiceprezesem Gdańskiego Okręgowego Związku Żeglarskiego^[2] i wicekomandorem Jacht Klubu Marynarki Wojennej "Kotwica" ds. szkolenia, którego w 1996 roku został honorowym członkiem. Zasiada w prezydium Centralnej Komisji Egzaminacyjnej Polskiego Związku Żeglarskiego i pełni funkcję przewodniczącego jej Zespołu Pomorskiego. Jest członkiem Kapituły Nagrody "Rejs Roku". Po zakończeniu służby wojskowej objął funkcję kierownika Katedry Żeglarstwa i Turystyki Wodnej na Wydziale Turystki i Rekreacji Akademii Wychowania Fizycznego i Sportu im. Jędrzeja Śniadeckiego w Gdańsku. Jest również zatrudniony na stanowisku profesora zwyczajnego w Instytucie Nauk Społecznych Akademii Marynarki Wojennej.

[edytuj] Odznaczenia

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Złoty Krzyż Zasługi
Złoty Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny
Złoty Medal Za zasługi dla obronności kraju
Medal Za Szczególne Zasługi dla Żeglarstwa Polskiego

[edytuj] Publikacje

"Torpedy." Współautor: kmdr dr hab. inż. Jerzy Kuliś. Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej. Warszawa 1977.
"Bomba głębinowa wz. B-1." Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej. Warszawa 1978.
"Torpeda francuska kal. 550 mm wz. 1924 V." Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej. Warszawa 1985. (ISBN 83-11-07107-1)
"Vademecum żeglarskie." Praca zbiorowa. Wyższa Szkoła Marynarki Wojennej. Gdynia 1985.
"Jacht Klub Marynarki Wojennej 1958-1988." Wyższa Szkoła Marynarki Wojennej. Gdynia 1988.
"Urządzenia nawigacyjne jachtów morskich." Wyższa Szkoła Marynarki Wojennej. Gdynia 1989.
"Ratownictwo. Poradnik dla żeglarzy." Współautor: kmdr dr inż. Maciej Drogosiewicz. Akademia Marynarki Wojennej. Gdynia 1990.
"Broń torpedowa." Dom Wydawniczy Bellona. Warszawa 1995. (ISBN 83-11-08375-4)
"Absolwenci uczelni Polskiej Marynarki Wojennej: 1922-1995." Współautorzy: kmdr prof. dr hab. Jerzy Przybylski, kmdr dr hab. Dariusz Nawrot. Wydawnictwo Akademii Marynarki Wojennej. Gdynia 1997. (ISBN 83-87280-00-3)
"Historia techniki nawigacyjnej." Akademia Marynarki Wojennej. Gdynia 1997. (ISBN 83-87280-24-0)
"Okręty szkolne Polskiej Marynarki Wojennej: 1920-1997." Akademia Marynarki Wojennej. Gdynia 1998. (ISBN 83-87280-19-4)
"Obiekty podwodne i militaria Zatoki Gdańskiej." Praca zbiorowa. Impuls Plus Consulting. Gdynia 2001. (ISBN 83-912011-3-9)
"Rozwój techniki nurkowej." Wydawnictwo Adam Marszałek. Toruń 2004. (ISBN 83-7441-105-8)

[edytuj] Bibliografia

Płk Mariusz Jędrzejko, ppłk Marek Paszkowski, mjr Mariusz Krogulski. "Generałowie i admirałowie III Rzeczypospolitej (1989-2002)." Wydawnictwo Von Borowiecky. Warszawa 2002. (ISBN 83-87689-46-7)

Przypisy

↑ W 1987 roku Wyższa Szkoła Marynarki Wojennej im. Bohaterów Westerplatte została przekształcona w Akademię Marynarki Wojennej, zachowując patrona.
↑ Następnie przemianowany na Pomorski Okręgowy Związek Żeglarski.