Armand Fallières
Z Wikipedii
Armand Fallières - (ur. 6 listopada 1841 w Mézin, zm. 22 czerwca 1931 tamże); francuski polityk, premier i prezydent Francji. Z zawodu adwokat, zwolennik Gambetty. W roku 1882 piastował teki oświecenia, spraw wewnętrznych i sprawiedliwości. Od 1899 prezydent senatu.
Premierem Francji był od 29 stycznia do 21 lutego 1883 umiarkowanie wolnomyślny i republikański, później został prezydentem Republiki od 18 lutego 1906 do 18 lutego 1913 ze stronnictwa lewicy.
Za jego kadencji prezydenckiej, gdy premierem był Joseph Caillaux, między Francją i Niemcami doszło do konfliktu w kwestii interesów kolonialnych w Maroku (drugi kryzys marokański).
Najważniejszym wydarzeniem za jego prezydentury był rozdział kościoła od państwa. Od roku 1913 usunął się od życia politycznego i zamieszkał w swej rodzinnej Gaskoni, gdzie zmarł.
Poprzednik Émile François Loubet |
Prezydent Francji od 1906 do 1913 |
Następca Raymond Poincaré |
Poprzednik Émile François Loubet |
Francuski książę Andory od 1906 do 1913 |
Następca Raymond Poincaré |
Konwent Narodowy¹ • Dyrektoriat¹ • Konsulat¹ |
|
Jacques-Charles Dupont de l'Eure • Komisja Wykonawcza¹ • Louis-Eugène Cavaignac • Karol Ludwik Napoleon Bonaparte |
|
Louis Jules Trochu • Louis Adolphe Thiers • Patrice Mac-Mahon • Jules Grévy • Marie François Sadi Carnot • Jean Casimir-Périer • Félix François Faure • Émile François Loubet • Armand Fallières • Raymond Poincaré • Paul Deschanel • Alexandre Millerand • Gaston Doumergue • Paul Doumer • Albert Lebrun |
|
Rząd Tymczasowy Republiki Francuskiej 1944-1947: |
Charles de Gaulle • Félix Gouin • Georges Bidault • Vincent Auriol² • Léon Blum |
Charles de Gaulle • Alain Poher² • Georges Pompidou • Alain Poher² • Valéry Giscard d'Estaing • François Mitterrand • Jacques Chirac • Nicolas Sarkozy |
¹ organ zbiorowy; ² tymczasowo