François Fillon

Z Wikipedii

François Fillon
Data urodzenia	4 marca 1954
168. Premier Republiki Francuskiej
Okres urzędowania	od 17 maja 2007
Przynależność polityczna	Unia na rzecz Ruchu Ludowego
Poprzednik	Dominique de Villepin
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons

François Fillon, wym. [fʁɑ̃.swa fi.jɔ̃] (ur. 4 marca 1954 w Le Mans, Sarthe) – francuski polityk, członek Unii na rzecz Ruchu Ludowego, premier Francji od 17 maja 2007.

Spis treści 1 Biografia 1.1 Edukacja 1.2 Kariera polityczna 1.3 Minister 1.4 Kampania wyborcza 2007 2 Linki zewnętrzne

[edytuj] Biografia

[edytuj] Edukacja

Fillon w 1976 ukończył prawo publiczne na Uniwersytecie Maine w Le Mans. Studia prawnicze kontynuował na Uniwersytecie Rene Descartesa w Paryżu (Sorbona). Studiował także nauki polityczne we francuskim Fondation nationale des sciences politiques.

[edytuj] Kariera polityczna

W polityce zadebiutował w 1976, kiedy został asystentem deputowanego Joëla Le Theule. Rok później, gdy ten objął stanowisko ministra transportu, Fillon został wiceszefem jego gabinetu. Fillon jak każdy polityk francuski zaczynął swą kartierę polityczną od szczebla regionalnego. W 1981 został radnym w radzie generalnej Sarthe i stanowisko to zajmował aż do 1998. Od 1998 jest członkiem rady regionalnej Pays de la Loire.

W 1981 Fillon został w wieku 27 lat wybrany po raz pierwszy do Zgromadzenia Narodowego. Od tego czasu po każdych wyborach (w 1986, 1988, 1993, 1997, 2002) utrzymywał swój mandat poselski. W latach 1986-1988 przewodniczył sejmowej Komisji Obrony.

[edytuj] Minister

W latach 1993-1995 zajmował stanowisko ministra szkolnictwa wyższego i badań w rządzie Édouarda Balladura. W maju 1995 objął urząd ministra komunikacji i poczty w gabinecie Alaina Juppé. Zasiadał na tym stanowisku do maja 1997.

Ponownie na stanowisko rządowe powrócił w maju 2002, kiedy objął funkcję ministra spraw społecznych i handlu w gabinecie premiera Jean-Pierre'a Raffarina. Jako minister próbował zmienić prawo o 35-godzinym tygodniu pracy i przeprowadzić reformę systemu emerytalnego (Loi Fillon). W marcu 2004 rozstał się z poprzednim stanowiskiem i został ministrem edukacji, szkolnictwa wyższego i badań.

Ustąpił dopiero w czerwcu 2005, kiedy nowym premierem został Dominique de Villepin. We wrześniu 2005 Fillon został senatorem z okręgu Sarthe.

[edytuj] Kampania wyborcza 2007

W 2007 Fillon szeroko zaangażował się w kampanie prezydencką Nicolasa Sarkozy'ego. Został m.in. jego doradca politycznym. Uważany jest od tego czasu za potencjalnego kandydata do stanowiska szefa rządu. 12 kwietnia 2007, w czasie kampanii prezydenckiej, Sarkozy wymienił nazwisko Fillona jako potencjalnego przyszłego premiera. W dzień po wyborach Sarkozy miał to potwierdzić w rozmowie telefonicznej z premierem Tonym Blairem. 17 maja 2007 prezydent Nicolas Sarkozy mianował Fillona szefem swojego rządu. 17 czerwca 2007 Dominique de Villepin zgodnie z powyborczą, francuską tradycją podał się wraz z rządem do dymisji, prezydent Nicolas Sarkozy odwołał rząd i powierzył misję stworzenia nowego gabinetu Fillonowi.

Fillon jest żonaty od 1980. Jego żona, Penelope, z pochodzenia jest Walijką. Ma pięcioro dzieci.

[edytuj] Linki zewnętrzne

• François Fillon premierem Francji, Gazeta.pl, 17 maja 2007.
• "Francois Fillon named French PM", BBC News, 17 maja 2007.
• "Sarkozy's first hundred days", Guardian, 6 maja 2007.
• Sarkozy mianował rząd, szefem MSZ został Bernard Kouchner, Gazeta.pl, 18 maja 2007
• Blog François Fillona
• Profil na stronie Senatu