Legionowo

Z Wikipedii

Współrzędne: 52°23' N 20°53' E52.3833333 20.8833333 (Legionowo)

Legionowo


Herb Legionowa	Flaga Legionowa

Gmina
- rodzaj

Legionowo
miejska

Założono

1877

Prawa miejskie

3 maja 1952

prezydent miasta

Roman Smogorzewski

Powierzchnia

13,60 km²

Położenie

52° 23' N - 52° 25' N
20° 53' E - 21° 00' E

Wysokość

75-85 m n.p.m.

Liczba mieszkańców (2006)
- liczba ludności
- gęstość

51 033
3727,79 os./km²

Strefa numeracyjna
(do 2005)

(+48) 22

Kod pocztowy

05-118 do 05-122

Tablice rejestracyjne

Położenie na mapie Polski

Legionowo

TERC10
(TERYT)

1408011

Miasta partnerskie

Kowel

Sewliewo

Rżew

Urząd miejski³

ul. Piłsudskiego 3
05-120 Legionowo
tel. 022 774-20-31; faks 022 774-02-32

Galeria zdjęć w Wikimedia Commons

Strona internetowa miasta

Legionowo – miasto powiatowe w województwie mazowieckim, położone w Kotlinie Warszawskiej, w odległości ok. 22 km na północ od centrum stolicy. W latach 1975 – 1998 należało administracyjnie do województwa stołecznego warszawskiego. Legionowo wchodzi w skład aglomeracji warszawskiej.

Spis treści

1 Położenie geograficzne
2 Demografia
- 2.1 Dane GUS z 31 grudnia 2007 r.
3 Historia
4 Zabytki
5 Ciekawostki
6 Gospodarka
7 Transport
8 Edukacja
9 Sport
10 Linki zewnętrzne

[edytuj] Położenie geograficzne

Legionowo leży na szlakach komunikacyjnych łączących Warszawę z Gdańskiem (Linia kolejowa nr 9) i Pojezierzem Mazurskim (droga krajowa nr 61). 7 km dzieli miasto od Zalewu Zegrzyńskiego – m.in. miejsca wypoczynku mieszkańców Warszawy i okolic.

[edytuj] Demografia

Legionowo jest siódmym pod względem ilości mieszkańców miastem województwa mazowieckiego (po Warszawie, Radomiu, Płocku, Siedlcach, Pruszkowie i Ostrołęce).

[edytuj] Dane GUS z 31 grudnia 2007 r.

Opis	Ogółem		Kobiety		Mężczyźni
jednostka	osób	%	osób	%	osób	%
populacja	51 033	100	26 701	52,32	24 332	47,68
gęstość zaludnienia (mieszk./km²)	3769,05		1972.01		1797.04

Ludność Legionowa

[edytuj] Historia

Stary dom w Legionowie

Stacja PKP Legionowo

ul. Piłsudskiego

Kościół garnizonowy

Rynek

Siedziba Rady Miasta

Ul. Srebrna przed asfaltowaniem

Historia Legionowa rozpoczyna się w XIX wieku. W 1877 roku na terenie ówczesnych dóbr hrabiego Potockiego powstała stacja Kolei Nadwiślańskiej Jabłonna. W tym miejscu trasa kolei przecinała się z jedną z pierwszych dróg bitych na ziemiach Polski – Traktem Kowieńskim. W ciągu kolejnych kilku lat, przy stacji kolejowej, hrabia August Potocki założył letnisko zwane od jego imienia Gucinem (hrabiego potoczne nazywano Guciem). Dawne letnisko to teraz sam środek Legionowa pomiędzy ulicą Piłsudskiego a Warszawską. Z tego też okresu pochodzą inne nazwy związane z Legionowem: Bukowiec (wówczas gajówka), Kozłówka i Ludwisin (dwa folwarki). Teraz są to dzielnice miasta.

W 1892 roku także przy stacji, ale po drugiej stronie torów, powstał carski garnizon wojskowy. To on wyznaczał dalsze dzieje Legionowa. W 1898 roku w Jabłonnie powstał Oddział Balonowy Warszawskiego Rejonu Fortecznego. Zapoczątkowana przez Rosjan tradycja baloniarstwa przetrwała w Legionowie prawie do końca XX wieku. Legionowscy oficerowie na balonach "Kościuszko" i "Polonia II" czterokrotnie triumfowali w międzynarodowych zawodach o Puchar Gordona Bennetta.

Jabłonna i Legionowo stały się jednymi z ważniejszych obszarów stacjonowania rosyjskich żołnierzy po 1 sierpnia 1914 roku (od rozpoczęcia I wojny światowej). Carski garnizon został zlikwidowany w 1915 roku, kiedy do osady wkroczyli Niemcy. 14 listopada 1918 roku po raz pierwszy od 27 lat w koszarach zamieszkała polska załoga. Zawiązywały się tutaj Legiony Piłsudskiego. 3 maja 1919 roku oficjalnie nadano osadzie nazwę Legionowo.

W okresie międzywojennym miejscowość zaczęła rozkwitać. W lawinowym tempie rosła liczba mieszkańców, rozrastała się także sama osada. W połowie lat 20. XX w. hrabia Maurycy Stanisław Potocki rozparcelował znaczną część swojego majątku. W 1921 roku w Legionowie przebywał przyszły prezydent Francji Charles de Gaulle. W tym samym roku powstała pierwsza szkoła podstawowa na Piaskach (dziś w tym miejscu stoi przedszkole) oraz kaplica garnizonowa. Pod koniec lat 20. XX w. rozpoczęło funkcjonowanie wojskowo-naukowe Centrum Aerologiczne z Wojskowym Wydziałem Aerologicznym Państwowego Instytutu Meteorologicznego. PIM istnieje w Legionowie do dzisiaj. W 1932 otwarto tu jedno z pierwszych w Polsce kin dźwiękowych. Teren dzisiejszego osiedla Piaski był wówczas poligonem z torami kolejowymi i ćwiczebnym mostem. W latach 30. XX w. na terenie Bukowca, który prawnie jeszcze nie należał do Legionowa, powstało osiedle zamieszkane głównie przez wojskowych oficerów i ich rodziny. Z okresu międzywojennego pochodzi wiele charakterystycznych dla Legionowa domów piętrowych z dużą ilością okien i dużym strychem. W dworku przy ul. Norwida 10 mieści się Miejski Ośrodek Kultury, w drewnianym domku przy ul. Warszawskiej 72 zorganizowana została galeria. Natomiast Willa Bratki przy ul. Mickiewicza 25 znalazły swoje miejsce Zbiory Historyczne Miasta Legionowa. Budynek służy także Towarzystwu Przyjaciół Legionowa.

Wybuch II wojny światowej zakończył dynamiczny rozwój miasta. W Legionowie powstawały komórki Polskiego Związku Powstańczego. W domu przy ulicy Królowej Jadwigi 13 mieściła się radiostacja, punkt łącznikowy i komórka wywiadu (dom przy Cafe Marysieńka). W 1940 roku między ulicami Sobieskiego a Listopadową, na terenie zwanym Cegielnią Niemcy utworzyli getto dla ludności żydowskiej. 1 sierpnia 1944 roku, w Legionowie, jako jednym mieście poza Warszawą, wybuchło powstanie warszawskie. Sztab powstańczy mieścił się w budynku przy ul. Jagiellońskiej 30. W walce z okupantem brało udział bezpośrednio ponad 4 tys. mieszkańców Legionowa. Tyle samo zginęło w latach wojny. Po zaprzestaniu walk w Legionowie uczestnicy zajmowali się "szmuglem" żywności i uzbrojenia dla walczącej jeszcze Warszawy oraz opieką nad rannymi w walkach.

W 1947 roku Legionowo liczyło 9860 mieszkańców. W 1950 roku Zakłady Balonowe ponownie podjęły produkcję pod nazwą „Aviotex”. Po wojnie w Legionowie stacjonowały oddziały 1 Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki, której dowództwo do dziś znajduje się w mieście. 17 marca 1947 roku nastąpiło rozwiązanie kawalerii polskiej połączone z ostatnią w mieście defiladą ułanów.

Na mocy rozporządzenia Rady Ministrów z 3 maja 1952 roku Legionowo otrzymało prawa miejskie. Siedem lat później założono Spółdzielnię Mieszkaniową, co zapoczątkowało rozwój budownictwa i wzrost liczby mieszkańców. W ten sposób powstawało nowe Legionowo. Z przedwojennego miasta-letniska zmieniało się w miasto-sypialnię. Powstały tutaj osiedla bloków z "wielkiej płyty": Jagiellońska, Sobieskiego i Piaski. W 1987 roku liczba ludności przekroczyła 50 tys., co sprawiło, że Legionowo zostało wpisane do miast prezydenckich.

[edytuj] Zabytki

drewniany budynek koszar, ul. Zegrzyńska. Wybudowany w stylu wielkoruskim. Wpisany do rejestru zabytków w 1999 roku;
cmentarz "kolejowy" – za wiaduktem kolejowym jadąc z Legionowa w stronę Zegrza, po lewej stronie około 50 metrów za torami znajduje się cmentarz. Są tam groby z napisami w języku rosyjskim. Najstarszy niezniszczony grób jest z 1915 roku;
willa "Bratki" przy ul. Mickiewicza 23 , obecna siedziba Muzeum Historycznego Legionowa.

[edytuj] Ciekawostki

Najstarszy budynek Legionowa to dawny dworek myśliwski (sprzed Kolei Nadwiślańskiej), a później folwark Kozłówka - po wielu latach wyremontowany.
Główna ulica Legionowa nosi nazwę Piłsudskiego od 1934 roku, wcześniej nazywała się Królewska w międzyczasie nazywała się też PZPR. Pomimo, że główna ulica miasta nosi jego imię sam Józef Piłsudski jednak nigdy w Legionowie nie był.

[edytuj] Gospodarka

W strukturze ekonomicznej miasta dominuje przemysł odzieżowy, spożywczy, metalowy, materiałów budowlanych, drzewny, chemiczny, zakłady artykułów technicznych i turystycznych, handel i usługi, wyrób rzemieślniczy.

[edytuj] Transport

Węzeł drogowy i kolejowy. W mieście krzyżują się drogi krajowe i wojewódzkie:

61 kierunek Warszawa – Legionowo – Augustów
632 kierunek Marki

Stacja kolejowa Legionowo znajduje się na trasie międzynarodowego korytarza transportowego E65: Zebrzydowice – Katowice – Warszawa – Gdańsk Gł. Od stacji Legionowo odchodzi linia kolejowa Legionowo – Tłuszcz. Na terenie miasta są 2 stacje kolejowe: Legionowo, Legionowo Piaski i jeden przystanek kolejowy: Legionowo Przystanek. Z uwagi na satelicki charakter miasta transport kolejowy zaczyna odgrywać rolę głównego środka transportu w dojazdach tysięcy legionowian do stolicy. Aktualnie trwają prace modernizacyjne odcinka kolejowego między Warszawą Wschodnią a Legionowem, mające na celu podnieść prędkość szlakową i uatrakcyjnić ten środek transportu, tworząc szybkie połączenie między Legionowem a Śródmieściem Warszawy.

Linie kolejowe łączą Legionowo bezpośrednio z wieloma miastami (wybrane połączenia bezpośrednie spółek kolejowych PKP InterCity i PKP Przewozy Regionalne):

Legionowo – Gdynia/Hel – Kołobrzeg
Legionowo – Warszawa – Kraków – Zakopane
W mieście mimo że przebiega przez nie ważna droga kolejowa nie ma dworca kolejowego. Jego rolę pełni barak.

Miasto połączone jest z Warszawą liniami autobusowymi ZTM:

723 na trasie: Żerań FSO – Legionowo (PKP Przystanek)
731 na trasie: Żerań FSO – Legionowo (Os. Młodych), wybrane kursy do starostwa powiatowego
801 na trasie: Żerań FSO – Legionowo (Pl. Kościuszki)
804 na trasie: Żerań FSO – Legionowo (Os. Młodych), wybrane kursy do starostwa powiatowego
N63 (nocna) na trasie: Dw. Centralny – Legionowo (Os. Jagiellońska)

[edytuj] Edukacja

Gimnazjum nr 3 w Legionowie im. Janusza Kusocińskiego
Centrum Szkolenia Policji w Legionowie
Liceum Ogólnokształcące im. Marii Konopnickiej w Legionowie
ZSO nr 2 w Legionowie im. Jana III Sobieskiego
Salezjańskie Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcące im. św. Jana Bosko w Legionowie
Szkoła Podstawowa nr 7 w Legionowie im. VII Obwodu "Obroża" AK
Szkoła Podstawowa nr 1 w Legionowie im. Mikołaja Kopernika
Powiatowy Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych im. Jerzego Siwińskiego w Legionowie
Szkoła Podstawowa nr 2 w Legionowie im. Kornela Makuszyńskiego
Zespół Szkół: Szkoła Podstawowa nr 8 w Legionowie im. 1. Warszawskiej Dywizji Piechoty, Gimnazjum nr 4 w Legionowie im. Aleksandra Kamińskiego
Zespół szkolno-przedszkolny nr 4 im. Legionów Polskich