2 Pułk Piechoty Księstwa Warszawskiego

Z Wikipedii

2 Pułk Piechoty Księstwa Warszawskiego - (wcześniej jako 2 pułk piechoty Legii Warszawskiej) polski pułk piechoty okresu Księstwa Warszawskiego. Powstał w 1806 w Warszawie.

Kilka miesięcy po swoim powstaniu, wziął udział w oblężeniu Grudziądza i walkach na Mazurach. W czasie wojny w 1809 pułk bronił przed Austriakami Raszyna, walczył pod Jedlińskiem i Wrzawami. Największą sławę zyskał jednak zdobywając nocnym szturmem Zamość. Książę Józef Poniatowski docenił te zasługi, czyniąc zeń od tego czasu swój "pułk przyboczny".

W kampanii 1812 regiment szturmował Smoleńsk, walczył pod Możajskiem, wreszcie wkroczył do Moskwy. Podczas bitwy nad Berezyną ofiarnie osłaniał odwrót sił napoleońskich. Mimo ogromnych strat nie utracił jednak swego sztandaru i powrócił z Rosji jako zwarta jednostka.

Odtworzony, walczył w 1813 m.in. pod Lipskiem i Hanau. Razem z Wielką Armią wycofał się do Francji, gdzie jego żołnierze weszli w skład Pułku Nadwiślańskiego i 1 Pułku Szwoleżerów-Lansjerów Gwardii Cesarskiej, walcząc w ich szeregach do chwili abdykacji Napoleona.

Dowódcami pułku byli kolejno: Stanisław Potocki (od 9 grudnia 1806) oraz Jan Krukowiecki (od 20 marca 1810).

Spis treści 1 Dowódcy 2 Bibliografia 3 Zobacz też 4 Linki zewnętrzne

[edytuj] Dowódcy

• płk Stanisław Potocki (9 grudnia 1806),
• płk Jan Krukowiecki (20 marca 1810).

[edytuj] Bibliografia

• Bronisław Gembarzewski, "Rodowody pułków polskich i oddziałów równorzędnych od r. 1717 do r. 1831", Warszawa 1925.

[edytuj] Zobacz też

• Twierdza Grudziądz

[edytuj] Linki zewnętrzne

• 2 Pułk Piechoty Księstwa Warszawskiego

To jest tylko zalążek artykułu historycznego. Jeśli możesz, rozbuduj go.