5 Pułk Piechoty Księstwa Warszawskiego

Z Wikipedii

5 Pułk Piechoty Księstwa Warszawskiego - (wcześniej jako 1 pułk piechoty Legii Kaliskiej) polski pułk piechoty okresu Księstwa Warszawskiego. Powstał wiosną 1806 w Płocku z batalionu strzelców leśnych departamentu płockiego.

[edytuj] Historia pułku

Od traktatu w Tylży w 1807 5 Pułk Piechoty Księstwa Warszawskiego pod dowództwem mjr. Oskierki stacjonował w Kostrzynie. Przed nim byli tu żołnierze francuscy, a następnie 2-tysięczny kontyngent badeński.

W 1808 pułk znalazł się brygadzie Michała Gedeona Radziwiłła.

W 1809 Jan Henryk Dąbrowski bezskutecznie domagał się od marszałka Jean Baptiste Bernadotte'a wycofania tej jednostki do Księstwa w związku z agresją Austrii. Bernadotte miał swoje powody odmawiając. Obawiał się wzmagających się antyfrancuskich nastrojów w Prusach i angielskich desantów.

Ostatecznie 5 Pułk Piechoty dopiero 25 października 1811 przeniesiony został z Kostrzyna do Torunia, a nadodrzańską warownię obsadziła część żołnierzy 129 Francuskiego Pułku Piechoty (batalion Westfalczyków z francuskimi podoficerami), który stacjonował w mieście aż do jego kapitulacji.

W kampanii napoleońskiej 1812 5 Pułk Piechoty w skład I Korpusu marsz. Ludwika Davouta, a następnie X Korpusu marsz. Macdonalda.

[edytuj] Dowódcy

• płk Ignacy Zieliński,
• płk książę Michał Gedeon Radziwiłł (1808),
• płk Stefan Oskierko (27 grudnia 1811),
• płk Cyprian Zdzitowiecki (18 stycznia 1813).

[edytuj] Bibliografia

• Bronisław Gembarzewski, "Rodowody pułków polskich i oddziałów równorzędnych od r. 1717 do r. 1831", Warszawa 1925.

To jest tylko zalążek artykułu historycznego. Jeśli możesz, rozbuduj go.