Aimé Jacquet

Z Wikipedii

Aimé Jacquet (ur. 27 listopada 1941 w Sail-sous-Couzan nad Loarą), francuski piłkarz i trener piłkarski. W latach 1994-98 był selekcjonerem reprezentacji Francji, z którą w 1998 roku zdobył mistrzostwo świata.

Spis treści 1 Kariera piłkarska 2 Sukcesy piłkarskie 3 Kariera trenerska 4 Sukcesy trenerskie

[edytuj] Kariera piłkarska

Jacquet rozpoczynał swoją karierę piłkarską w lokalnym amatorskim klubie US Couzan, jednocześnie pracował w fabryce. W 1961 roku przeszedł do AS Saint-Étienne, z którym, w okresie jego największej świetności, zdobył pięć tytułów mistrza kraju i trzykrotnie triumfował w rozgrywkach o Puchar Francji. W 1973 roku został zawodnikiem Olympique Lyon, gdzie w wieku trzydziestu pięciu lat zakończył karierę.

• 1956-61 – US Couzan
• 1961-73 – AS Saint-Étienne
• 1973-76 – Olympique Lyon

[edytuj] Sukcesy piłkarskie

• mistrzostwo Francji 1964, 1967, 1968, 1969 i 1970 oraz Puchar Francji 1962, 1968 i 1970 z St-Étienne

• W reprezentacji Francji rozegrał w 1968 roku dwa mecze

[edytuj] Kariera trenerska

Po zakończeniu kariery sportowej Jacquet kontynuował pracę w futbolu jako szkoleniowiec i przez cztery lata prowadził Olympique Lyon. W 1980 został trenerem Girondins Bordeaux i z ówczesnego ligowego średniaka stworzył drużynę, która w drugiej połowie lat 80., zdobywając trzy tytuły mistrza kraju i dwa Puchary Francji, osiągnęła pozycję najlepszego i najefektowniej grającego zespołu francuskiego. Jednak w 1989 roku, po kilku słabszych meczach, prezydent Claude Beza wręczył mu wymówienie. Jacquet podjął pracę w mniej utytułowanym Montpellier HSC, skąd w w 1990 roku przeniósł się do AS Nancy.

W 1991 roku został asystentem trenera drużyny narodowej Gérarda Houlliera. Po tym jak Francja przegrała eliminacje do Mistrzostw Świata 1994 z Izraelem i Bułgarią Houllier zrezygnował, a jego następcą został Jacquet, ale jako trener tymczasowy. Po obiecujących wynikach w meczach towarzyskich (Francja w latach 1994-96 – przez trzydzieści jeden spotkań – nie doznała porażki) podpisał stałą umowę. Pierwszym sukcesem nowego selekcjonera był awans do Euro 1996, gdzie ekipa z Didier Deschamps'em, Zinedinem Zidanem i Christianem Karembeu na czele odpadła w pófinale.

Jeszcze w trakcie przygotowań do Euro 1996 Jacquet zrezygnował z usług faworytów kibiców i mediów Erica Cantony, Jean-Pierre'a Papina i Davida Ginoli. Z tego powodu przetoczyła się przez francuską prasę ostra krytyka pod adresem selekcjonera, a co bardziej radykalne głosy wzywały go do dymisji. Krytyczne opinie podtrzymywano do czasu Mistrzostw Świata w 1998 roku, których Francja była gospodarzem. Już po pierwszych meczach światowego czempionatu reprezentacja dowodzona przez Jacqueta dzięki efektownej i rozsądnej grze zamknęła usta wszystkim niezadowolonym, a po zwycięskim 3:0 finale z Brazylią szkoleniowiec stał się jednym z narodowych bohaterów.

Po tym meczu Jacquet rozstał się nie tylko reprezentacją (jego bilans: 53 mecze, 37 zwycięstw – 11 remisów – 5 porażek), ale i z pracą szkoleniową. Od 1999 roku jest dyrektorem technicznym kadry oraz działa aktywnie we Francuskim Związku Piłki Nożnej.

• 1976-80 – Olympique Lyon
• 1980-89 – Girondins Bordeaux
• 1989-90 – Montpellier SC
• 1990-91 – AS Nancy
• 1992-93 – reprezentacja Francji, asystent Gérarda Houlliera
• 1994-98 – reprezentacja Francji
• od 1999 – reprezentacja Francji, dyrektor techniczny

[edytuj] Sukcesy trenerskie

• mistrzostwo Francji 1984, 1985 i 1987, Puchar Francji 1986 i 1987 oraz półfinał Pucharu Mistrzów z Bordeaux
• mistrzostwo świata 1998 oraz półfinał Euro 1996 z reprezentacją Francji

poprzednik: Aimé Mignot

Trener Olympique Lyon w latach 1976-80

następca: J.-P.Destrumelle