Bagatur
Z Wikipedii
Bagatur (albo Batur, Baatur, Bahadur) - turecko - mongolski tytuł honorowy, oznaczający "bohatera", "walecznego wojownika".
Za historykami chińskiej dynastii Sui można przyjąć że tytuł ten był używany przez ludy stepowe żyjące na północ i zachód od Chin co najmniej od VII wieku. W kaganacie starotureckim przyjmował on formę batur, Protobułgarzy w IX wieku używali formy bagatur. Czyngis-chan (w którego czasach występował on w formach bagatur i baatur) nadał go jako oficjalny tytuł honorowy około tysiącu osób ze swojej armii, które chciał szczególnie wyróżnić za odwagę lub wierną służbę. W analogiczny sposób nadawali go władcy państw powstałych po rozpadzie Imperium Mongolskiego, w tym także Wielcy Mogołowie (używali oni ziranizowanej formy Bahadur), za których jednak nadawano go raczej najważniejszym i najbliżej związanym z dynastią ludziom w państwie. Tytuł ten był używany w Indiach jeszcze za czasów brytyjskich. Od czasów ilchana Abu Saida (1317 - 1335) tytułu bahadur używano także jako części tytulatury władcy - postępowali tak Dżala'irydzi, Timurydzi, Kara Kojunlu, Ak Kojunlu, Wielcy Mogołowie, a w szczególności władcy państw uzbeckich[1]. Od tego tytułu wywodzi się polski termin bohater.
[edytuj] Bibliografia
- Stanisław Kałużyński - Dawni Mongołowie, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1983
