Biedrusko

Z Wikipedii

Współrzędne: 52°32'34.78" N 16°56'49.34" E52.5429944 16.9470389 (Biedrusko)


Biedrusko
Województwo	wielkopolskie
Powiat	poznański
Gmina	Suchy Las
Położenie	52° 32' 34.78'' N 16° 56' 49.34'' E
Liczba mieszkańców (2006) • liczba ludności	2200
Strefa numeracyjna (do 2005)	61
Kod pocztowy	62-003
Tablice rejestracyjne	PZ i POZ
Położenie na mapie Polski Biedrusko

Biedrusko – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, w gminie Suchy Las, leżąca nad Wartą, ok. 10 km na północ od Poznania.

W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.

Od 1518 r. do kasaty zakonu (koniec XVIII w.) wieś była własnością cysterek z Owińsk, później przeszła w ręce von Treskowów, którzy sprzedali Biedrusko w 1904 r. armii pruskiej. Od odzyskania niepodległości przeszło w ręce Wojska Polskiego.

Garnizon w Biedrusku jest największym w pobliżu Poznania, jednak od kilku lat ilość wojska jest redukowana. Stacjonują tutaj między innymi jednostki pancerne (również czołgi PT-91 Twardy), rakietowe obrony powietrznej (w Radojewie) i inne. Na północ, południe i zachód od wsi rozciąga się duży poligon wojskowy.

Most w Biedrusku jest jedyną przeprawą przez Wartę na odcinku pomiędzy Poznaniem a Obornikami, co rzutuje na komunikacyjne znaczenie wsi. Przez Biedrusko przebiega rowerowy Pierścień Poznański.

[edytuj] Zarys historyczny^[1]

Biedrusko ma bogatą historię sięgającą końca XIV wieku, kiedy to jeszcze to występowało pod nazwą Besdrofsko. Przez wieki różni tu byli gospodarze i właściciele, co zresztą było powodem rozmaitych waśni. Sytuacja stabilizuje sie od 1518r. kiedy to grunty dostają się we władanie klasztoru Cystersek w Owińskach. Tak zostaje przez następne trzysta lat.

Nowy rozdział w historii Biedruska wiąże się z rozbiorami Polski i niemiecką rodziną Treskov. Po utworzeniu Prus Południowych i konfiskacie majątków kościelnych w 1797 r. właścicielem Biedruska zostaje Otto Sigmunt von Treskov - pruski porucznik kawalerii w stanie spoczynku. Na najbliższe 107 lat Biedrusko pozostaje w rękach tej rodziny. W 1877 r. syn właściciela, Albert Otton Maksymilian rozpoczyna prace przy budowie rezydencji. Pałac, w którym zamieszkał w 1881 r. jest okazałą rezydencją usytuowaną w powstałym, także w tym okresie, parku krajobrazowym.

Natomiast od 1904 roku gospodarzami zarówno Biedruska, jak i pobliskich terenów jest armia pruska, po zakupieniu majątku od rodziny Treskov, wojskowi przemianowują Biedrusko na Weissenburg. Na pobliskich terenach utworzony zostaje obóz ćwiczeń, bowiem uznano, że są tu idealne wręcz warunki do szkolenia bojowego, a także do jazdy konnej, sam pałac staje się kwaterą główną komendanta obozu.

Od 1918 roku, w wyniku powstańczego zrywu, pruskie wojsko zostaje zmuszone do opuszczenia Biedruska, kiedy Wielkopolska znalazła się w granicach Rzeczypospolitej Polskiej, obszar ten przejęło Wojsko Polskie. Najczęściej korzystają z poligonu oddziały 14 Dywizji Piechoty, które m.in. przeprowadzają w Biedrusku ćwiczenia pokazowe dla delegacji zagranicznych.

W 1923 roku odbyły się tu dwudniowe ćwiczenia - natarcie pułku z ostrym strzelaniem na silny ośrodek oporu nieprzyjaciela. Obserwujący je Francuz płk. M. Faury - dyrektor naukowy Wyższej Szkoły Wojennej był pełen uznania dla polskich żołnierzy.

Wielokrotnie cytowano też jego słowa, iż "piechota polska pieści się z terenem", którymi chciał podkreślić znakomite wykorzystanie naturalnych uwarunkowań terenu. W 1924 r. przeprowadzono w Biedrusku kolejne ćwiczenia pokazowe dla attache państw obcych. W 1930 r. gościli tu oficerowie holenderscy. Przebywał tu także z wizytą król rumuński Karol II.

W okresie międzywojennym poligon w Biedrusku wykorzystywany był także jako teren prób nowego sprzętu wojskowego. Tu sprawdzano wartość bojową francuskiego samochodu pancernego na podwoziu Citroen-Kegresse. Weryfikowano także włoskie armaty 75 mm oraz czołgi Renault M 1917 FT. W Biedrusku wypróbowywano także polski sprzęt bojowy.

W 1938 r. rozpoczyna się ostatni rozdział międzywojennej historii Biedruska. Od tego lata stacjonuje tu 7 Pułk Strzelców Konnych Wielkopolskiej Brygady Kawalerii dowodzonej przez gen. bryg. dr Romana Abrahama. Pod koniec sierpnia 1939 r. pułk dowodzony przez Stanisława Królickiego wyrusza z Biedruska na wojnę obronną.

[edytuj] Przypisy

↑ Zarys dziejów Biedruska na Biedrusko.info

[edytuj] Stare zdjęcia Biedruska

[edytuj] Pałac w Biedrusku

Pochodzący z lat 1877-80 neoklasycystyczny pałac wzniesiony został przez Ludwika Hunha dla Albrechta Ottona von Treskowa. Przez szereg lat mieścił się w nim klub garnizonowy (kasyno). Nietypowe jest umieszczenie jednego z głównych wejść do pałacu w elewacji bocznej (podobnie jak w pałacu biezdrowskim). Pałac stoi w ciekawym parku krajobrazowym, na wzgórzu, w pobliżu rzeki Warty.

[edytuj] Przyroda

Długotrwałe wyłączenie terenu poligonu otaczającego Biedrusko spowodowało wykształcenie się tu specyficznego środowiska, korzystnego dla wielu gatunków fauny i flory. Ostoja została włączona do europejskiej sieci ekologicznej Natura 2000 jako specjalny obszar ochrony siedlisk. Znaczna część ostoi znajduje się w granicach Obszaru Chronionego Krajobrazu "Biedrusko".