Bitwa pod Dreznem

Z Wikipedii

VI koalicja antyfrancuska
Lützen - Budziszyn - Grossbeeren - Kaczawa - Drezno - Kulm - Dennewitz - Lipsk - Hanau - Sehested - Brienne - La Rothière - Mincio - Champaubert - Montmirail - Château-Thierry - Vauchamps - Mormant - Montereau - Bar-sur-Aube - Craonne - Laon - Reims - Arcis-sur-Aube - La Fère Champenoise - Obrona Paryża Kampania sześciodniowa

Bitwa pod Dreznem miała miejsce 26 - 27 sierpnia 1813 roku podczas wojen napoleońskich.

Po przejściu 21 sierpnia przez Rudawy tzw. Armia Czeska (180 000 żołnierzy austriackich, rosyjskich i pruskich) dowodzona przez feldmarszałka Karla Schwarzenberga maszerowała na Drezno. Walczący z Armią Śląską feldmarszałka Gebharda Blüchera Napoleon, zlecił obronę Drezna armii marszałka Gouviona Saint Cyr (40 000 żołnierzy). Gdy doszedł do wniosku, że sam Saint Cyr nie zdoła powstrzymać armii Schwarzenberga, oderwał się od Blüchera i z siłami liczącymi 90 000 żołnierzy ruszył przez Pirnę do Drezna. Jednocześnie skierował na tyły Armii Czeskiej 1 korpus dowodzony przez Dominique'a Vandamme'a.

Na Drezno wojska Schwarzenberga uderzyły 26 sierpnia od strony południowo-zachodniej. Jednak gdy niespodziewanie pojawiła się francuska gwardia, przerwali atak. Z kolei 27 sierpnia do ataku ruszyli Francuzi, ostrzeliwując ogniem artyleryjskim centrum sprzymierzonych i jednocześnie uderzając na ich skrzydła. Marszałek Joachim Murat na czele swej jazdy obszedł lewe skrzydło Armii Czeskiej i zmusił je do kapitulacji. Znacznie gorzej wiodło się Francuzom podczas natarcia na prawe skrzydło armii Schwarzenberga. Gdy wódz naczelny Armii Czeskiej dowiedział się o wychodzących na jego tyły oddziałach Vandamme'a, w obawie przed otoczeniem wydał o godzinie 17 rozkaz do odwrotu w kierunku Cieplic Czeskich. Francuska jazda nie prowadziła energicznego pościgu. W bitwie wojska sprzymierzonych straciły 25 000 żołnierzy, podczas gdy Francuzi - 9000 żołnierzy.

[edytuj] Literatura

• Mała Encyklopedia Wojskowa, 1967, Wydanie I