Bitwa pod Arcis-sur-Aube

Z Wikipedii

VI koalicja antyfrancuska
Lützen - Budziszyn - Grossbeeren - Kaczawa - Drezno - Kulm - Dennewitz - Lipsk - Hanau - Sehested - Brienne - La Rothière - Mincio - Champaubert - Montmirail - Château-Thierry - Vauchamps - Mormant - Montereau - Bar-sur-Aube - Craonne - Laon - Reims - Arcis-sur-Aube - La Fère Champenoise - Obrona Paryża Kampania sześciodniowa

Bitwa pod Arcis-sur-Aube miała miejsce 20-21 marca 1814 roku podczas wojen napoleońskich.

Napoleon mając ze sobą 23 000 żołnierzy maszerował na Reims z zamiarem wyjścia na tyły idących na Paryż armii sprzymierzonych. Jednak 20 marca został zaatakowany koło Arcis-sur-Aube przez austriacką armię (100 000 żołnierzy) dowodzoną przez feldmarszałka Schwarzenberga. Francuzi powstrzymywali natarcie Austriaków przez 8 godzin. Podczas szarży kawalerii austriackiej zagrożony Napoleon schronił się wewnątrz czworoboku batalionu piechoty polskiej, dowodzonego przez Skrzyneckiego. W nocy przybył z posiłkami w liczbie 7000 żołnierzy marszałek Oudinot. Następnego dnia Francuzi kontynuowali walkę, jednak wobec ogromnej przewagi Austriaków musieli wycofać się na Saint Denis. Austriacy stracili w bitwie 8-9 tys. żołnierzy, natomiast Francuzi - 3000 żołnierzy. Armia austriacka po bitwie kontynuowała marsz na Paryż.

Pomimo większych strat Austriaków bitwa była nierozstrzygnięta. Francuzom nie udał się zamiar wyjścia na tyły armii sprzymierzonych, natomiast Austriacy pomimo znacznej przewagi liczebnej nie zdołali zniszczyć armii Napoleona.

[edytuj] Literatura

• Mała Encyklopedia Wojskowa, 1967, Wydanie I

To jest tylko zalążek artykułu związanego z bitwą. Jeśli potrafisz, rozbuduj go.