BloodRayne
Z Wikipedii
 |
Artykuł wymaga poszerzenia. Zajrzyj na stronę dyskusji, by dowiedzieć się, czego brakuje i uzupełnij braki, jeśli to możliwe. |
 |
Niektóre informacje zawarte w artykule wymagają weryfikacji. Zajrzyj na stronę dyskusji, by dowiedzieć się, jakie informacje budzą wątpliwości. |
| BloodRayne | |
|---|---|
| Terminal Reality | |
| Wydawca | Majesco |
| Silnik | Infernal Engine |
| Data wydania | 2002 (BloodRayne)
2004 (BloodRayne2) |
| Gatunek | TPP Horror |
| Tryb gry | Singleplayer |
| Kategorie wiekowe | ESRB: Mature (M) |
| Platforma | PlayStation 2, Xbox, Nintendo GameCube, PC, Mac |
| Język | Angielski |
BloodRayne to amerykańska gra komputerowa, produkt firm Terminal Reality i Vivendi. Gra dostępna jest na komputery PC (premiera – marzec 2003 r.), jak i konsole – PlayStation 2, Xboxa oraz GameCube'a (premiera – listopad 2002 r.). Jest to gra typu TPP.
Nazwa gry pochodzi od pseudonimu głównej bohaterki, stanowiącego grę słów: blood w języku angielskim znaczy krew, a imię Rayne czyta się podobnie do rain (deszcz) i reign (rządy). Przez polskich fanów pieszczotliwie nazywana jest Krwawą Renią.
Gra lekko opiera się Nocturnie, grze Terminal Reality z 1999 roku, np. postać BloodRayne posiada niektóre cechy Svetlany, jednej z bohaterek Nocturne'a, również dhampira specjalizującego się w walce z wampirami, a koncepcja Brimstone Society jest bardzo zbliżona do koncepcji Spookhouse, nocturne'owej agencji. Głos agenta Brimstone Society z wprowadzenia BloodRayne jest dokładnie taki sam jak głos Nieznajomego, protagonisty Nocturne'a.
Na przygody Rayne składają się dwie gry komputerowe i film fabularny. Dotychczas wydany został także minikomiks, chociaż zapowiedziany był nawet serial animowany.
Spis treści |
[edytuj] Gry
[edytuj] BloodRayne
Fabuła pierwszej części ma miejsce w 1933 i 1938 roku, tuż przed II wojną światową. jako agent Brimstone Society, Rayne jest odwiedza wiele różnych miejsc (małe bagniste miasteczko w Luizjanie, nazistowską fortecę w Argentynie i stare zamczysko w Niemczech) by zmierzyć się z nadnaturalnymi potworami i nazistowską armią.
[edytuj] BloodRayne 2
Druga część gry wydana została w roku 2004 (18 lipca 2005 na komputery osobiste), a towarzyszyła jej zakrojona na szeroką skalę akcja reklamowa, której częścią była m.in. rozbierana sesja Rayne do amerykańskiego wydania magazynu "Playboy".
Nie kontynuuje bezpośrednio wydarzeń z części pierwszej, zamiast tego dzieje się w czasach współczesnych.
Ojciec Rayne, Kagan, wampir i wpływowy współpracownik Nazistowski, został zabity w wypadku pod koniec Drugiej Wojny Światowej. Rayne, nie zaznawszy przyjemności własnoręcznego zabicia swego ojca, spędziła 70 lat po wojnie szukając i zabijając inne dzieci Kagana, jej przyrodnie rodzeństwo. Utworzyły one grupę zwaną Kult Kagana (w org. Cult of Kagan. Kult stworzył "The Shroud", substancję uodparniającą wampiry na światło słoneczne. Używając jej, Kult zamierzał stworzyć nową erę dominacji wampirów, kontynuując dziedzictwo Kagana.
[edytuj] Film
Zobacz więcej w osobnym artykule: BloodRayne (film).[edytuj] Postacie z BloodRayne
[edytuj] Rayne
Zobacz więcej w osobnym artykule: Rayne (BloodRayne).Rayne jest główną bohaterką obu gier. Jest ona krwiożerczą amerykańską Dhampiryzcą, urodzoną ok. 1915-1916 po tym jak jej matka została zgwałcona przez jej wampirzego ojca, Kagana. Kagan zamordował później całą rodzinę jej matki, więc jedynym członkiem rodziny, do którego mogłaby się zwrócić Rayne był on. To nie był akt okrucieństwa, lecz jego sposób postępowania ze wszystkimi dhampirami które "stworzył", prawdopodobnie po to, by ludzie się nie zbuntowali i nie użyli przeciwko nim ich naturalnych słabości słońca, świętych przedmiotów i wody.
[edytuj] Jurgen Wulf i Gegengheist Gruppe (GGG)
Główny przeciwnik w grze BloodRayne, Jurgen Wulf był fikcyjnym Niemieckim oficerem który uciekł do Ameryki Południowej by uniknąć kary za swe zbrodnie podczas II wojny światowej. Utworzył Gegengheist Gruppe (GGG), grupę, która miała za zadanie danie Hitlerowi nadnaturalnych mocy przez użycie okultystycznych metod, konkretnie przez odnalezienie i złożenie szczątków Beliara.
Dosyć stereotypowy Nazista, Wulf nosił monokl, i cały czas zwisało mu z ust cygaro.
Pomimo podeszłego wieku, Wulf posiadał nadludzką siłę i moce dzięki temu, ze spędził ostatnie 30 lat swego życia systematycznie wyszukując i implantując szczątki Beliara do swego ciała. W czasie gdy działa się akcja gry BloodRayne, Wulf posiadał następujące części ciała Beliara: oko, rękę, żebra i zęby (więcej o nich w części artykułu poświęconej Beliarowi).
Pomimo jego mocy, Rayne zakończyła jego życie odcinając mu głowę pod koniec gry, kończąc tym samym GGG.
[edytuj] High Priest Von Blut
Nazywał siebie Wysokim Kapłanem Thule i nosił białą szatę z kapturem podobnym do kapturów członków Ku Klux Klanu. Wierzył, że rasa aryjska to potomkowie mieszkańców Atlantydy, i że Beliar był ich wielkim przywódcą, który został rozerwany na kawałki podczas zniszczenia Atlantydy, co było jednak tylko złudzeniem. Mimo, że nie miał żadnych nadnaturalnych ulepszeń jak inni członkowie GGG, jego ambona była opancerzona, mogła poruszać się na szynie biegnącej wzdłuż pomieszczenia i była zaopatrzona w karabin maszynowy Maxim. Jego jedyną słabością była nieopancerzona tylna część ambony, Rayne zdołała to wykorzystać i go zabiła.
Co ciekawe, Narodowy Socjalizm jest przeciwny każdej formie religii, a mimo to Von Blut jest na raz księdzem i nazistą.
Nazwisko Von Blut'a znaczy po niemiecku "krew".
[edytuj] Infantry General D. Mauler
Brutal, jego siła fizyczna została w dużym stopniu zwiększona przez nazistów. Był dwa razy większy od normalnego człowieka i pokryty różnymi cybernetycznymi ulepszeniami. Powiedział Rayne prawdę o Beliarze, dodając, że Von Blut nie wiedział nic poza kłamstwami. Mauler używał tylko swojej fizycznej siły (potrafił zmiażdżyć swoim uderzeniem betonową ścianę lub kolumnę), nie posiadał żadnego rodzaju broni palnej. Był praktycznie odporny na obrażenia fizyczne, takie jak te zadawane przez kule czy ostrza Rayne, jedyny sposób w jaki Rayne mogła mu zaszkodzić to atakując go w trybie Blood Rage lub atakując go z tyłu. Pomimo swojej niespotykanej siły, Mauler zginął z ręki Rayne przez swoją ślimaczą prędkość i słaby czas reakcji.
[edytuj] Dr Báthory Mengele
Znana też jako the Butcheress, była tą która karmiła Daemity więźniami i niektórymi swoimi własnymi żołnierzami. Była również dumna z bycia potomkinią Elżbiety Bathory. Báthory walczyła używając piły i wielkiego szpikulca zamocowanych na jej przedramieniach, tak jak ostrza Rayne. Jak większość bossów w grze była genetycznie ulepszona. Butcheress jest uważana na jednego z najtrudniejszych bossów w grze, z powodu jej umiejętności oraz pułapek w jej otoczeniu.
Pomimo swojej zręczności, Báthory zginęła po tym jak Rayne wrzuciła ją do pojemnika z Daemitami, które niedługo zaczęły ucztować na jej sparaliżowanym ciele.
Twórcy gry zapewne zaprojektowali ja na podstawie postaci z filmu Ilsa: She-Wolf of the SS i dali jej nazwisko niesławnego nazisty, Josefa Mengele.
[edytuj] Kommando
Tajemniczy oficer GGG, zamknięty od stóp do głów w metalowym pancerzu, który nigdy nie wymówił ani słowa i nie pokazał swojej twarzy. Walczył za pomocą karabinu, i używał granatów błyskowych by uciec od Rayne, ogłuszając ją i zakłócając jej zdolność Aura Sense. Mimo tego, w końcu padł pod jej ostrzami. Jednakże prawdopodobnie został tylko ogłuszony, i udało mu się dotrzeć do dolnych poziomów bazy, tylko po to by być zabitym przez Daemita. Rayne później zabiła pasożyta, definitywnie kończąc istnienie Kommando. Imię tego bossa to oczywiste nawiązanie do Brytyjskich Komandosów.
[edytuj] Sigmund i Simon Kreiger
Znani także jako Bliźnięta Doppelgänger, para narcystycznych identycznych bliźniaków. Urodzili się połączeni ramieniem, jednak później ich rozdzielono, przez co każdy z nich miał po jednym ramieniu. Każdy z nich walczył metalowymi swastykami, które służyły tak za broń ręczną, jak i shuriken. Biegali nienaturalnie szybko dookoła kolumn, za którymi się chowali. Byli oni zaintrygowani pięknem, umiejętnościami i ciętym językiem Rayne, i byli bardziej zainteresowani flirtowaniem z nią niż walką. Bliźnięta i Rayne na zmianę grozili sobie i flirtowali ze sobą podczas walki. Mimo tego, że byli dostatecznie silni by własnoręcznie zabić hordę dzikich wampirów, szybko zginęli z ręki Rayne. Co ciekawe, kiedy jeden z nich został zraniony, drugi otrzymywał obrażenia w tym samym miejscu. Kiedy jeden z nich został zabity przez Rayne, drugi również zginął, będąc śmiertelnie ranny. Zależnie od tego, którego z bliźniąt gracz zabije, dostanie on/ona inną animację śmierci. Większość fanów uznaje za lepsza tą Sigmunda, którego ostatnim życzeniem jest poznanie imienia Rayne.
[edytuj] Mynce
Tybet\ańska dhampirzyca z Brimstone Society, miała takie same umiejętności jak Rayne i była ta, która swoim doświadczeniem pomogła Rayne w wykonaniu jej pierwszej misji (dała jej również harpun, który szybko stał się ważną bronią w jej arsenale). Na początku pierwszej części BloodRayne Mynce i Rayne znalazły się w Lusianie by zbadać co powoduje groteskowe mutacje u mieszkańców. Pod koniec misji, gdy Mynce podczas pilnowania mauzoleum patrzyła właśnie na żabę, została zaatakowana od tyłu przez pająkopodobnego demona zwanego Maraisreq. Potwór połknął ją żywcem zanim Rayne zdążyła zareagować, i oddalił się w bliżej nieokreślonym kierunku. Od tego momentu Mynce była uznawana za martwą.
Jednakże Mynce pojawiła się ponownie jako druga zaraz po Wulfie osoba w GGG podczas misji Rayne by zatrzymać Jurgena Wulfa. Nie wyjaśniła jak udało jej się przeżyć połknięcie przez Maraisreq i czemu zdradziła Brimstone Society, i zaatakowała Rayne jako wroga GGG. Mynce walczyła z takimi samymi nadludzkimi zdolnościami jak Rayne, i była od niej szybsza. Mimo tego, okazała się dosyć słaba, i spadła z klifu, najprawdopodobniej ginąc. Widząc to, Rayne kontynuowała swoją misję. Niespodziewanie, po zabiciu przez Rayne bliźniaków Kreiger, Mynce powróciła raz i ujawniła, że była podwójnym agentem. Zabiła resztę oficerów GGG i zostawiła Rayne tylko Wulfa.
Gdy dhampirzyce szukały Wulfa, Mynce, będąc znacznie szybsza od Rayne prowadziła, podczas gdy Rayne została z tyłu. Niespodziewanie, zostały rozdzielone przez stalową kratę spadającą z sufitu. Wulf podbiegł do Mynce z nadludzką szybkością, wbił rękę w jej klatkę piersiową i wyrwał jej serce. Jurgen zaczął rozmawiać z Rayne o Mynce i zdobyciu Serca Beliara, podczas gdy Rayne była zmuszona by słuchać ponieważ nie mogła zniszczyć barykady. Kiedy w końcu jej się to udało, była zmuszona by zostawić ciało swojej mentorki i kontynuować pościg za Wulfem. Głos Mynce podłożyła Mary Beth Brooks.
[edytuj] Hedrox the Infinite
Hedrox to starożytny i potężny wampirzy wódz. Nie był on, jak większość wampirów podobny do człowieka, lecz miał bardziej zwierzęcą sylwetkę, miał czarne futro i łapy z długimi pazurami. Tak jak "zdziczałe wampiry" (które opanowały niemiecki zamek w którym dzieje się trzeci akt gry Bloodrayne) należał on do nowogwinejskiej rasy wampirów, dawno temu odciętej od świata.
Hedrox miał dwie moce. Pierwszą była możliwość zdobywania wiedzy innych osób przez pożeranie ich mózgów, za pomocą pysków znajdujących się na końcach jego łap.
Drugą mocą Hedroxa była jego nieśmiertelność. Wszystkie obrażenia jakie można, mu było zadać nie robiły na nim żadnego wrażenia, a jeśli w jakikolwiek sposób pozbawiło się go jakiejś kończyny, zaraz ona odrastało. Co więcej, z każdego odciętego kawałka wyrastał nowy Hedrox. Powstałe w ten sposób Hedroxy najprawdopodobniej posiadały wspólną świadomość, często mówiąc na zmianę lub na raz.
Jedynym sposobem na zabicie Hedroxa było wykorzystanie jego naturalnych, wampirzych słabości – pod koniec walki z Rayne wszystkie oprócz jednego Hedroxa wpadły do wody, ginąc na miejscu. Później, już w większej liczebności, spotkał Rayne i Wulfa, ale niedługo później został zabity przez Beliara (najprawdopodobniej zginęły wtedy wszystkie jego kopie).
[edytuj] Beliar
Według gry, Beliar był pierwszym władcą piekła, jednak strącił go z tronu upadły anioł zwany Mefisto (lub Mefistofeles). Został rozdarty na kawałki i jego ciało zostało rozrzucone po całej Ziemi, jako piekielne relikwie. Każda część jego ciała łączyła się z ciałem jej odkrywcy (był to dosyć bolesny proces, jak miała okazję przekonać się Rayne) Jurgen Wulf i GGG odnaleźli większość z nich, były to:
- Oko: dawało podobną moc podobną do Dilated Perception Rayne.
- Ręka: pozwalała na zadawanie ognistych ciosów gołymi rękami.
- Żebra: dawały niespotykaną odporność na wszystkie rodzaje ataków. Pierwszym ich posiadaczem była Królowa Podziemi, po jej zabiciu Rayne posiadała je przez chwilę lecz zaraz po tym odebrał jej je Wulf.
- Zęby: pozwalały zionąc ogniem.
Rayne znalazła i przypadkowo połączyła ze swoim ciałem drugie Oko Beliara, które dało jej umiejętność Extruded View.
Najpotężniejszą relikwią Beliara było jego Serce. Wulf i Hedrox najprawdopodobniej wierzyli, że czyni ono znalazcę nieśmiertelnym, jednak tak naprawdę pozwalało ono Beliarowi odrodzić się z ciała nieszczęśnika. Ten los spotkał Hedroxa, który odmówił oddania Serca Wulfowi.
Beliar wyglądał jak szkielet obciągnięty strzępami mięsa. Jego ciało było elastyczne, i atakował za pomocą ostrych macek, wyrastających z jego klatki piersiowej i ramion. Jedynym sposobem zadania mu obrażeń było atakowanie jego serca. Dodatkowo, jeśli podczas finałowej walki zabił Wulfa, odzyskiwał zgromadzone przez niego części swojego ciała i min. zdobywał zdolność zionięcia ogniem.
Beliar przez całą finałową walkę rósł, i jeśli urósł dostatecznie dostatecznie duży kończyło to grę, i gracz mógł już tylko podziwiać filmik, w którym Beliar zabijał Wulfa i Rayne, po czym wychodził z katedry by siać zniszczenie na świecie.
Imię Beliara pochodziło od wspomnianego w Biblii demona Beliala, którego imię znaczy "nic niewart".
