Cerkiew w Sierpcu
Z Wikipedii
Spis treści |
[edytuj] Cerkiew w Sierpcu
Sierpecką cerkiew pobudowano w latach 1884-1887 według projektu architekta Guberni Płockiej Józefa Górskiego. Budowa świątyni była potrzebna, z powodu ulokowania w Sierpcu stałego garnizonu rosyjskiego (rosyjskie koszary znajdowały się w budynku obecnej Szkoły Podstawowej nr 2, a odległość między tymi budynkami wynosiła zaledwie kilkanaście metrów). Cerkiew była jedną z ładniejszych i okazalszych na północnym Mazowszu. Nabożeństwa odprawiane były w niej do około 1915 roku. Od tego czasu cerkiew popadała w ruinę i ulegała coraz to częstszym dewastacjom. Świątynia posiadała 2 kopuły, które rozebrano w 1917 roku. Po I wojnie światowej, rozebrano także kaplicę na cmentarzu prawosławnym (obecny teren cmentarza parafialnego). Cmentarz całkowicie zlikwidował proboszcz sierpeckiej parafii - ks. Wincenty Chabowski.
[edytuj] Wygląd
Co do wyglądu sierpeckiej cerkwi, wiemy niewiele. Zachowało się niewiele wizerunków budowli. Jednym z nich jest czarno-biała fotografia, przedstawiająca świątynię od strony północno-wschodniej (czyli od strony, wspomnianych wyżej koszar). Na fotografii widzimy prezbiterium zamknięte trójbocznie. Na wschodniej ścianie w niewielkiej wnęce znajdował się płaskorzeźbiony prawosławny krzyż. Zarówno w prezbiterium, jak i w nawach okna zamknięte były półkoliście, w profilowanych, rzeźbionych wnękach. Od północy i od południa znajdowały się bogato zdobione, boczne wejścia do cerkwi. Nad centralnym miejscem w świątyni wznosiła się ośmiokątna, zdobiona wieża z cebulastą kopułą. Kopułę wieńczył prawosławny krzyż. Od zachodu stała monumentalna wieża zbudowana na planie ośmiokąta, zwieńczona mniejszą cebulastą kopułą. Pod wieżą zbudowano czterokolumnowy portyk, poprowadzony na całą wysokość budynku. W tym miejscu było główne wejście do cerkwi. Pod wieżą znajdował się przedsionek (pritwor) przeznaczony dla katechumenów, lub dla osób nie związanych z religią prawosławną. W nawie głównej, znajdowały się miejsca siedzące dla wiernych, a pod kopułą znajdował się zapewne stolik (anałojczyk) ze święta ikoną. Prezbiterium oddzielone było od nawy ikonostasem. Oryginał wymienionego wyżej zdjęcia, znajduje się w rękach prywatnych.
[edytuj] Lata powojenne
W okresie międzywojennym opuszczony budynek przebudowano. Rozebrano części ścian bocznych. Pozostawiono jedynie zachodni portyk kolumnowy i część fundamentów (zapewne najmniej przypominały o obecności Rosjan). W tymże czasie w budynku mieściły się: starostwo powiatowe, mieszkanie starosty, Powiatowy Urząd ziemski, Powiatowa Komenda policji Państwowej, Powiatowa Komenda Straży Pożarnej, Powiatowa Komenda Przysposobienia Wojskowego oraz siedziba Powiatowego Lekarza Weterynarii. Po II wojnie światowej w budynku siedzibę miała Powiatowa Rada Narodowa.
[edytuj] Cerkiew obecnie
Obecnie w budynku, który od lat międzywojennych nie przechodził większych remontów znajduje się siedziba Sądu Rejonowego. Na poddaszu budynku znajdują się pomieszczenia mieszkalne. Wokół dawnej cerkwi znajduje się park im. Janusza Korczaka.