Czarna Żmija
Z Wikipedii
Czarna Żmija (ang. Black Adder lub Blackadder) – cykl brytyjskich seriali komediowych produkowany przez telewizję BBC w latach 1983-1999, opowiadający o losach rodu Czarnych Żmij (w tych rolach Rowan Atkinson) na tle historii imperium brytyjskiego.
Powstały cztery seriale liczące po sześć około półgodzinnych odcinków oraz trzy odcinki specjalne. Każdy serial obejmował inny okres brytyjskiej historii.
Pierwsza seria, The Black Adder (Czarna Żmija: Konia za królestwo) powstał w roku 1983, następna, Blackadder II (Czarna Żmija: Głupek renesansu) w 1986, Blackadder the Third (Czarna Żmija: Rozważny i romantyczny) w 1987, a ostatni, Blackadder Goes Forth (Czarna Żmija: Jak spędziłem I wojnę światową) w 1989. Pierwszy odcinek specjalny, Blackadder: The Cavalier Years (Czarna Żmija: Nonszalanckie lata) pojawił się jako piętnastominutowa wstawka w 1988 Comic Relief Night; następny, trwający czterdzieści pięć minut Blackadder's Christmas Carol (Opowieść wigilijna Czarnej Żmii) powstał jako świąteczny dodatek w roku 1988. Ostatni, trzydziestominutowy Blackadder: Back & Forth (Czarna Żmija: Tam i z powrotem) powstał w roku 1999 i był pierwotnie pokazywany w kinie mieszczącym się w Millennum Dome (2000), a później nadawany przez telewizje Sky i BBC. W roku 1982 powstał odcinek pilotowy serialu, ale nie był nigdy pokazywany w telewizji.
Spis treści |
[edytuj] Twórcy i obsada
Scenariusz pierwszej serii był dziełem Richarda Curtisa i Rowana Atkinsona, późniejsze były napisane Richarda Curtisa i Bena Eltona. Producentem serialu był John Lloyd, a pierwszoplanowymi aktorami Rowan Atkinson, grający tytułowego bohatera, Edmunda Czarna Żmija, i Tony Robinson jako jego pomocnik Baldrick. Autorem muzyki do serialu był Howard Goodall.
Aktorzy występujący w serialu grali niejednokrotnie kilka postaci. Głównymi, powracającymi członkami obsady byli:
- Rowan Atkinson – jako książę/lord/pan/kapitan Edmund Czarna Żmija, Macadder, Ebeneezer Czarna Żmija
- Tony Robinson – jako Sod-off Baldrick, szeregowy Baldrick
- Tim McInnerny – jako lord Percy Percy, kapitan Kevin Darling, lord Topper i Le Comte de Frou Frou, archidiakon Darling, Duke of Darling, Duc de Darling
- Miranda Richardson – jako królowa Elżbieta I, Amy Hardwood, siostra Fletcher-Brown; królowa Asphyxia; lady Elżbieta
- Hugh Laurie – jako książę Jerzy, porucznik George Colthurst St. Bartleigh, książę Ludwig Niezniszczalny, książę Pigmot, Simon "Farters Parters" Partridge (aka Mr Ostrich), wicehrabia George Bufton-Tufton, Georgius
- Stephen Fry – jako lord Melchett, generał sir Anthony Cecil Hogmanay Melchett, książę Wellington, lord Frondo, król Karol I, biskup Flavius Melchett, generał Melchecus
Aktorka Patsy Byrne, mimo iż zdobyła duże uznanie za jej kluczową rolę niani królowej Elżbiety I we wszystkich sześciu odcinkach Głupka renesansu, nie wystąpiła w następnych seriach. Pojawiła się jedynie w Opowieści wigilijnej Czarnej Żmii, gdzie zagrała nianię podczas retrospekcji do drugiej części, a także jednego z potrójnych mężoidów królowej Asphyxii, gdy akcja przeniosła się w przyszłość. Podobnie Helen Atkinson-Wood: była pożądanym dodatkiem w obsadzie w roli pani Miggins w Rozważnym i romantycznym, ale nie pojawiła się później ponownie.
Przybycie Bena Eltona po pierwszej serii zaznaczyło się częstszym rekrutowaniem słynnych aktorów komediowych w charakterze gości. W takim charakterze wystąpili: Robbie Coltrane, Rik Mayall, Adrian Edmondson, Nigel Planer, Mark Arden, Stephen Frost, Chris Barrie i Jeremy Hardy. Jednak oprócz stałej obsady, wymienionej powyżej, tylko jeden aktor – Lee Cornes – pojawił się we wszystkich trzech seriach. Grał strażnika w odcinku Chains (Głupek renesansu), poetę Shelleya w Ink and Incapability (Rozważny i romantyczny) i członka plutonu egzekucyjnego szeregowego Frasera w odcinku Corporal Punishment (Jak spędziłem I wojnę światową).
Także wielu bardziej tradycyjnych aktorów, niektórzy w kombatanckim etapie swojej kariery, zagrało role w serialu. Należą do nich: John Grillo, Tom Baker, Jim Broadbent, Hugh Paddick, Kenneth Connor, Bill Wallis, Ronald Lacey, Roger Blake, Denis Lill, Warren Clarke, Miriam Margolyes i, być może najsłynniejszy z nich, Geoffrey Palmer, który zagrał marszałka polnego sir Douglasa Haiga w Goodbyeeee (Jak spędziłem I wojnę światową).
W serialu wystąpił również komentator polityczny Vincent Hanna, który zagrał postać określaną jako jego własnego wielkiego przodka w odcinku Dish and Dishonesty trzeciej serii. Hanna został zaproszony do zagrania w scenie wyborów uzupełniających, w których kandydatem był Baldrick. Hanna przedstawiał dla mieszkańców, przez okno ratusza długi komentarz o wydarzeniach, w stylu współczesnej telewizji.
[edytuj] Seriale i odcinki specjalne
[edytuj] Czarna Żmija: Konia za królestwo
Tytuł oryginalny: The Blackadder
[edytuj] Twórcy
- reżyseria: Martin Shardlow
- scenariusz: Rowan Atkinson, Richard Curtis
- zdjęcia: William Dudman
- muzyka: Howard Goodall
- scenografia: Nigel Curzon, Chris Hull
[edytuj] Obsada
- Rowan Atkinson: książę Edmund
- Tony Robinson: Baldrick
- Tim McInnerny: lord Percy Percy
- Robert East: Harry, książę Walii
- Brian Blessed: Ryszard IV
- Elspet Gray: królowa Gertruda
- Rik Mayall: szaleniec w więzieniu
- Patrick Allen: narrator
Akcja serialu została umieszczona w średniowiecznej Anglii. Rozpoczyna się od bitwy na polach Bosworth (1485) wygranej przez Ryszarda III (Peter Cook) zamiast Henryka Tudora, jak to było w rzeczywistości. Jednak Ryszard III zostaje przypadkowo zabity przez księcia Edmunda. Siostrzeniec zmarłego króla, Ryszard – książę Jorku (Brian Blessed), będący jednocześnie ojcem Edmunda Czarnej Żmii, zostaje koronowany jako Ryszard IV (1485-1498). Ryszard i jego żona królowa Gertruda mają dwóch synów:
- księcia Harry'ego – księcia Walii, księcia regenta, kapitana gwardii, wielkiego strażnika północnych i wschodnich Marchii, głównego szaleńca księstwa Gloucester, wicekróla Walii, szeryfa Nottingham, markiza Środkowej Anglii, lorda nadzwyczajnego wykopków, Harbinger of the Doomed Rat (1460-1498)
- księcia Edmunda – Czarną Żmiję, księcia Edynburga, nadzorcę królewskich tajemnic, Laird of Roxburgh, Selkirk, and Peebles, arcybiskupa Canterbury, wielkiego Grumbledook, księcia Hastings (1461-1498).
W odcinku Born to be King okaże się, że po urodzeniu starszego syna, Harry'ego, królowa Gertruda miała romans z Donaldem McAngusem, trzecim księciem Argyll. Najprawdopodobniej owocem tego związku był Edmund. W takim przypadku byłby on bratem przyrodnim Harry'ego oraz miałby innego brata przyrodniego – lorda Dougala McAngusa, głównodowodzącego królewskiej armii.
Pod koniec serialu, wydarzenia upodabniają się do naszej linii czasu, kiedy król Ryszard IV i jego cała rodzina zostają otruci pozwalając Henrykowi Tudorowi na przejęcie tronu jako Henryk VII. Ten przystępuje do przerabiania historii, prezentując Ryszarda III jako potwora i eliminując panowanie Ryszarda IV z kronik.
W tym serialu postać Edmunda Czarnej Żmii jest nieco inna od późniejszych wcieleń, będąc w dużej mierze mało inteligentna i polegając bardziej na planach Baldricka. Postać tytułowego bohatera ewoluuje w trakcie serialu, i zaczynają pojawiać się oznaki tego, jacy będą jego potomkowie. Tytuł Laird of Roxburgh, Selkirk and Peebles mógł być zainspirowany przez ówczesnego lidera brytyjskiej Partii Liberalnej Davida Steela, który był członkiem parlamentu z tego właśnie okręgu wyborczego, w czasie, gdy serial powstawał.
Czarna Żmija jest przydomkiem, który Edmund przybrał w pierwszym odcinku po odrzuceniu Czarnego Warzywa (ang. Black Vegetable). Przypuszczalnie jeden z jego potomków przyjął go jako nazwisko, przed serią Głupek renesansu, gdzie tytułowa postać nosi imię Edmund Czarna Żmija (ang. Blackadder).
Jest rzeczą ciekawą, że niewyemitowany odcinek pilotowy serialu, obejmujący podstawową fabułę odcinka Born to be King, zawiera pewne różnice w stosunku do samego serialu. W rolę Baldricka wcielił się Philip Fox, który w serialu został zastąpiony przez Tony'ego Robinsona. Króla grał John Savident, natomiast Rowan Atkinson mówił, ubierał się, wyglądał i zachowywał się jak późniejsi potomkowie Czarnej Żmii, ale nie podano powodu, dla którego zmienił się w pochlipującego nieudacznika w pierwszej serii.
Richard Curtis przyznał w filmie dokumentalnym w roku 2004, że tuż przed rozpoczęciem zdjęć przyszedł do niego producent John Lloyd wraz z Rowanem Atkinsonem i zapytał się, jaka jest postać Edmunda. Curtis zdał sobie wtedy sprawę, że pomimo napisania pewnej ilości śmiesznego tekstu, nie ma pojęcia, jak Atkinson ma zagrać swoją rolę.
[edytuj] Lista odcinków
- 'Przepowiednia (The Foretelling)
- Ryszard III wygrywa historyczną bitwę na polach Bosworth, ale zostaje natychmiast zabity przez swojego stryjecznego wnuka Edmunda. Naturalnie świętej pamięci król jest wściekły o to i nie pozwala Edmundowi o tym zapomnieć.
- premiera: BBC One, 15 czerwca 1983 roku, 21.25
- Zrodzony na króla (Born to be King)
- Starszy brat Edmunda, Harry, zajmuję się rządzeniem, podczas, gdy ich ojciec walczy na krucjacie, ale Edmund pragnie dostać więcej niż ma. Otrzymuje dowody, że jego matka miała romans, co może oznaczać, że Harry był nieślubnym dzieckiem. Oczywiście obliczenia Edmunda są błędne.
- premiera: BBC One, 22 czerwca 1983 roku, 21.25
- Arcybiskup (The Archbishop)
- Kolejni arcybiskupi Canterbury są zabijani przez siepaczy króla, który postanawia mianować na to stanowisko Edmunda. Temu ostatecznie udaje się uniknąć losu poprzedników.
- premiera: BBC One, 29 czerwca 1983 roku, 21.25
- Broda hiszpańskiej królowej (The Queen of Spain's Beard)
- W imię międzynarodowej dyplomacji król decyduje się ożenić Edmunda z hiszpańską księżniczką. Ponieważ jest ona niezbyt atrakcyjna, Edmund stara się uniknąć zawarcia tego małżeństwa. Udaje mu się to w wyniku zmiany sytuacji międzynarodowej, ale musi poślubić młodziutką księżniczkę Leię z Węgier.
- premiera: BBC One, 6 lipca 1983 roku, 21.25
- Nos na czarownice (Witchsmeller Pursuivant)
- Czarna śmierć (dżuma) przechodzi przez Anglię i cały kraj jest wzburzony. Zachodzą podejrzenia, że epidemię spowodowały czary, dlatego zostaje wezwany Wiedźmoszczuj Ścigacz w celu wykrycia sprawców. Wiedźmoszczuj decyduje, że to Edmund jest za wszystko odpowiedzialny.
- premiera: BBC One, 13 lipca 1983 roku, 21.25
- Czarna pieczęć (The Black Seal)
- Edmund zostaje pozbawiony swoich wszystkich tytułów i zaszczytów poza strażnikiem królewskich tajemnic. Oburzony traktowaniem przez swojego ojca, zwołuje sześciu najbardziej złych ludzi w Anglii do pomocy w zdobyciu tronu dla siebie. Udało mu się go utrzymać przez około trzydzieści sekund.
- premiera: BBC One, 20 lipca 1983 roku, 21.25
[edytuj] Czarna Żmija: Głupek renesansu
Tytuł oryginalny: The Blackadder II
[edytuj] Twórcy
- reżyseria: Mandie Fletcher
- scenariusz: Ben Elton, Richard Curtis
- zdjęcia: Ron Green
- muzyka: Howard Goodall
[edytuj] Obsada
- Rowan Atkinson: Edmund Czarna Żmija
- Tony Robinson: Baldrick
- Tim McInnerny: lord Percy Percy
- Miranda Richardson: królowa Elżbieta I
- Stephen Fry: lord Melchett
- Patsy Byrne: niania Nursie
- Rik Mayall: lord Flasheart
Akcja serialu dzieje się w Anglii podczas panowania Elżbiety I. Głównym bohaterem jest Edmund lord Czarna Żmija, daleki potomek pierwszego Czarnej Żmii i bliski sługa królowej. Królowa, grana przez Mirandę Richardson lubi ucinać ludziom głowy i robić żarty Edmundowi. Towarzystwa królowej dotrzymują: jej doradca lord Melchett (którego z Czarną Żmiją łączy wzajemna nienawiść) oraz jej szalona niania Nursie. Ten serial ustalił najbardziej znaną postać Edmunda: sprytnego, przebiegłego i dowcipnego, zgodnie z życzeniami BBC, aby serial był zabawniejszy. Akcja jest zasadniczo podzielona między dom Czarnej Żmii a sale tronową królowej. W każdym odcinku są również inne miejsca akcji, począwszy od pokoju człowieka dotkniętego biedą (który był otoczeniem pierwszej sceny tego serialu) a skończywszy na niemieckim lochu. Było to spowodowane zbyt dużymi kosztami pierwszego serialu z tego cyklu wynikającymi z dużych dekoracji i scen plenerowych.
[edytuj] Lista odcinków
W tym serialu, tytuły odcinków są jednoliterowymi słowami odnoszącymi się do tematu odcinka (ślub, egzekucja, podróże i odkrycia, długi, pijaństwo i uwięzienie).
Bells (Dzwony)
Czarna Żmija zakochuje się w swoim nowym służącym Bobie, o którym sądzi, że to mężczyzna, podczas, gdy jest on przebraną dziewczyną o imieniu Kate, która poszukuje pieniędzy aby pomóc swojej borykającej się z kłopotami rodzinie. Kiedy Edmund to odkrył, kamień spadł mu z serca i obydwoje zdecydowali się pobrać. Jednak podczas ceremonii ślubnej ona ucieka z drużbą lordem Flashheartem.
Premiera: BBC One, czwartek 9 stycznia 1985 roku, 21.30-22.00
Head (Głowa)
Królowa wbrew jego woli mianuje Czarną Żmiję Głównym Katem. Ma on kłopoty z żoną człowieka skazanego na śmierć. Niestety człowiek ten został już ścięty.
Premiera: BBC One, czwartek 16 stycznia 1985 roku, 21.30-22.00
Potato (Ziemniak)
Aby zaimponowac królowej i dowieść, że jest lepszy niż słynny odkrywca Walter Raleigh Czarna Żmija wyrusza na morze (gościnnie zagrali Tom Baker i Simon Jones).
Premiera: BBC One, czwartek 23 stycznia 1985 roku, 21.30-22.00
Money (Pieniądze)
Czarna Żmija jest winny dużą sumę pieniędzy zjadającemu dzieci biskupowi Bath i Wells, której nie jest w stanie zapłacić, podczas, gdy królowa pożycza sobie jego pieniądze tak szybko, jak tylko je dostanie.
Premiera: BBC One, środa 5 lutego 1985 roku, 21.30-22.00
Beer (Piwo)
Purytańskie wujostwo Czarnej Żmii, Białe Żmije, chcą porozmawiać z nim o kwestii dziedziczenia ich majątku, w tym samym czasie, kiedy on planuje urządzić zawody w pijaństwie z lordem Melchettem. Na domiar złego Edmund ma słaba głowę do piwa i istnieje znaczące ryzyko, ze spadnie pod stół.
Premiera: BBC One, czwartek 13 lutego 1985 roku, 21.30-22.00
Chains (Łańcuchy)
Czarna Żmija i Melchett zostają porwani przez Hiszpanów i wtrąceni do lochu dziwacznego księcia Ludwiga(Hugh Laurie), niemieckiego groźnego przestępcy, który zamierza zabić królową. Ostatecznie Ludwig zabija całą obsadę i przebiera się za królową Elżbietę, zastępując ja na tronie.
Premiera: BBC One, czwartek 20 lutego 1985 roku, 21.30-22.00
[edytuj] Czarna Żmija: Rozważny i romantyczny
Tytuł oryginalny: Blackadder the Third
[edytuj] Twórcy
- reżyseria: Mandie Fletcher
- scenariusz: Ben Elton, Richard Curtis
- muzyka: Howard Goodall
[edytuj] Obsada
- Rowan Atkinson: Edmund Blackadder
- Tony Robinson: Sodoff Baldrick
- Hugh Laurie: Jerzy, książę Walii, książę regent (Jerzy IV Hanowerski).
- Helen Atkinson-Wood: pani Miggins
- Rik Mayall: kapitan statku
- Warren Clarke: Josiah Hardwood
- Robbie Coltrane: Samuel Johnson
- Tim McInnerny: lord Topper i Le Comte de Frou Frou
- Miranda Richardson: Amy Hardwood
- Stephen Fray: książę Wellington
Akcja serialu umieszczona została pod koniec XVIII i na początku XIX wieku, w okresie zwanym regencją. Przed większość tego okresu Król Jerzy III był ubezwłasnowolniony z powodu słabego zdrowia psychicznego, a jego syn Jerzy książę Walii był powołany na regenta. Od 1811 aż do śmierci ojca w roku 1820, był znany jako książę Regent.
W tym serialu wielmożny pan E. Czarna Żmija jest służącym księcia Walii (granego przez Hugh Lauriego jako kompletny idiota). Pomimo budzącej szacunek inteligencji Edmunda i jego zdolności, nie dorobił się on majątku. Według Edmunda, służy on księciu całe ich życie, odkąd byli obaj karmieni piersią (pokazywał księciu, która część jego matki służy do picia). Są trzy główne miejsca akcji: urządzona z przepychem duża kwatera księcia, mieszcząca się pod schodami kuchnia zamieszkiwana przez Czarna Żmiję i Baldricka i wreszcie kawiarnia pani Miggins (cukiernia pani Miggins była nigdy nie pokazanym gagiem w drugim serialu z cyklu). Zarówno Rowan Atkinson jak i Tony Robinson występują w ich zwykłych rolach, natomiest nowe role w serialu mieli Hugh Laurie jako książę Regent i Helen Atkinson-Wood(brak pokrewieństwa z Rowanem) jako pani Miggins.
W poszczególnych odcinkach serialu szczególną role odgrywają kolejno: zgniłe miasteczka, Samuel Johnson, rewolucja francuska i Scarlet Pimpernel, złe aktorstwo, rozbójnik, który nienawidzi wiewiórek oraz pojedynki.
[edytuj] Lista odcinków
W tym serialu tytuły odcinków zawierają aliterację będąc dowcipną parodią tytułów powieści Jane Austen Rozważna i romantyczna (ang. Sens and Sensibility) i Duma i uprzedzenie (ang. Pride and Prejudice).
Dish and Dishonesty (polski tytuł: Wielka rzepa i wielka polityka)
Premier Pitt Młodszy chce pozbawić księcia Regenta praw obywatelskich. Jedyną rzeczą, którą może zrobić królewski służący jest sfałszowanie wyborów. W odcinku niewielką rolę gra Vincent Hanna, komentator polityczny, który był ekspertem w wyborach uzupełniających.
Premiera: BBC One, czwartek 17 września 1987 roku, 21.30-22.00
Ink and Incapability (polski tytuł: Pisma i pismaki)
Samuel Johnson pragnie zdobyć patronat księcia dla swojej przełomowej książki – Słownika. Edmund przypadkowo poleca Baldrickowi spalić książkę i dlatego próbuje napisać ją od nowa w ciągu jednej nocy.
Premiera: BBC One, czwartek 24 września 1987 roku, 21.30-22.00
Nob and Nobility (polski tytuł: Franca Francuska)
Po tym jak Czarna Żmija odniósł się pogardliwie do dokonań Scarlet Pimpernel dwóch arystokratów (w roli jednego z nich Tim McInnerny) zakłada się z nim o tysiąc gwinei, że nie odważy się pojechać do Francji, uratować arystokraty i zaprezentować go na balu w ambasadzie francuskiej. Tymczasem rewolucjonista (Chris Barrie) opanował ambasadę.
Premiera: BBC One, czwartek 1 października 1987 roku, 21.30-22.00
Sense and Senility (polski tytuł: Beztalencia do wzięcia)
Anarchista (Ben Elton) dokonuje nieudanego zamachu na życie księcia. Czarna Żmija sugeruje księciu, aby ten pokazał jak jest wrażliwy i dobry, ale ten potrzebuje najpierw szkolenia w aktorstwie. Czarna Żmija zatrudnia dwóch aktorów, aby nauczyli księcia jak przemawiać. Ci jednak dają księciu takie wzkazówki, że gdyby zaprezentował je przed "uciskaną masą" to by pewnie został wygnany. Aktorzy mają jednak pewną słabość. Otóż nie znoszą nazwy szkockiej sztuki "Makbet". Za każdym razem, gdy Czarna Żmija wypowiadał słowo "Makbet", aktorzy zachowywali się dziwnie, tłumacząc, że ten wyraz przynosi pecha i odganiają go śpiewając dziwną wyliczankę, a na koniec szczypą sobie nawzajem nosy(!). Baldrick podsłuchuje ich wieczorem, podczas nieobecności księcia i stwierdza, że spiskują przeciw Regentowi. Wersja aktorów (już pojmanych przez straż) jest taka, że robili próbę i to co Baldrick usłyszał było dialogiem w sztuce. Jednak aktorzy zostają straceni...
Premiera: BBC One, czwartek 8 października 1987 roku, 21.30-22.00
Amy and Amiability (polski tytuł: Zbóje i zabóje)
Czarnażmija szuka żony dla swojego pana. Głównym kryterium jest to, że powinna ona być bogata, po to by rozwiązać ich problemy finansowe. Jego wybór Amy Hardwood, córka przemysłowca wygląda obiecująco, ale Czarnażmija rezygnuje ze swoich planów, gdy odkrywa, że jej ojciec jest spłukany. Zajmując się z powodzeniem rozbójnictwem odkrywa, że Amy Hardwood jest w rzeczy samej cieszącym się złą sławą rozbójnikiem o przydomku Cień (ang. Shadow). Ona udaje, że zakochuje się w Edmundzie aby ukraść pieniądze księcia, ale on dostarcza ją władzom i dostaje tysiąc funtów nagrody. Ten odcinek zawiera krótkie odniesienie do ewentualnej narzeczonej księcia regenta Karoliny Brunszwickiej i obrzydzenia Czarnej Żmii z powodu jej osobowości.
Premiera: BBC One, czwartek 15 października 1987 roku, 21.30-22.00
Duel and Duality (polski tytuł: Pukanie i pukanina)
Książę Wellington wyzywa księcia na pojedynek po tym jak ten bezwiednie miał bliższe stosunki z jego siostrzenicami. Książę, będąc wielkim tchórzem pozyskuje pomoc Czarnej Żmii, aby tego uniknąć. Edmund i Książę zamieniają się miejscami. Edmund ma nadzieję, że zastąpi go jego szkocki kuzyn MacAdder (grany również przez Rowana Atkinsona). Ten jednak odmawia. Okazuje się, że Edmund przeżywa pojedynek, ginie natomiast książę Regent, zastrzelony przez Wellingtona, który sądzi, że to bezużyteczny lokaj. Szalony król Jerzy nie spostrzega różnicy pomiędzy jego świętej pamięci synem a Edmundem, który zajmuje miejsce swojego mocodawcy.
Premiera: BBC One, czwartek 22 października 1987 roku, 21.30-22.00
[edytuj] Czarna Żmija: Jak spędziłem I wojnę światową
Tytuł oryginalny: The Blackadder Goes Forth
[edytuj] Twórcy
- reżyseria: Richard Boden
- scenariusz: Ben Elton, Richard Curtis
- muzyka: Howard Goodall
[edytuj] Obsada
- Rowan Atkinson: kapitan Edmund Czarna Żmija
- Tony Robinson: szeregowy S. Baldrick
- Hugh Laurie: porucznik George Colhurst St. Barleigh
- Tim McInnerny: kapitan Kevin Kochanie
- Stephen Fry: generał sir Anthony Cecil Hogmanay Melchett
- Gabrielle Glaister: Bob Parkhurst
- Rik Mayall: lord Flasheart
- Adrian Edmondson: baron von Richthofen
Akcja serialu została umieszczona w okopach podczas I wojny światowej. Podczas gdy planowane jest kolejne wielkie natarcie, jedynym celem kapitana Czarnej Żmii jest uniknięcie bycia zastrzelonym, dlatego opracowuje on plany wydostania się z linii frontu. W okopach towarzyszą mu idealistyczny i nadgorliwy porucznik George i najgorszy kucharz na świecie, szeregowy S. Baldrick. Pomylony generał Melchett dowodzi swoimi żołnierzami z francuskiej rezydencji w czym pomaga mu kapitan Darling (Kochanie), którego nazwisko staje się powodem wielu śmiesznych sytuacji. Na liście 100 największych brytyjskich programów telewizyjnych sporządzonej przez Brytyjski Instytut Filmowy w roku 2000 Blackadder Goes Forth zajął 16. miejsce.
[edytuj] Lista odcinków
W tym serialu tytuły odcinków są, za wyjątkiem ostatniego, grą słów związaną z nazwami stopni wojskowych.
Plan A: Captain Cook (polski tytuł: Sztuka wojny) Czarnażmija odkrywa, że jeśli dostanie się na okładkę magazynu Król i ojczyzna może to być jego bilet do domu. Zamiast tego skończyło się na tym, że uniknął ataku przebierając siebie za kucharza i razem z George'em i Baldrickiem gotując obiad dla generała Melchetta.
Premiera: BBC One, czwartek 28 września 1989 roku, 21.30-22.00
Plan B: Corporal Punishment (polski tytuł: Rozpoznanie gnojem)
Głodny Czarna Żmija zabija ulubionego gołębia pocztowego generała Melchetta nakrapianego Jasia, gdy ten przynosi im rozkaz, że z powodu problemów komunikacyjnych strzelanie do gołębi pocztowych jest przestępstwem i grozi postawieniem przed sądem polowym.
Premiera: BBC One, czwartek 5 października 1989 roku, 21.30-22.00
Plan C: Major Star (polski tytuł: Sztuka kamuflażu)
Żeby podnieść morale (i być może uciec na kilka tygodni z okopów) Czarna Żmija organizuje występy kabaretowe. W tym samym czasie generał najwidoczniej nie zauważa niczego dziwacznego w swoim nowym kierowcy kapralu Bobie Parkhurscie, który jest w rzeczywistości dziewczyną o imieniu Kate udającą mężczyznę.
Premiera: BBC One, czwartek 12 października 1989 roku, 21.30-22.00
Plan D: Private Plane (polski tytuł: Czerwony baran)
Chociaż początkowo zniechęcony przez zuchwałego dowódcę dywizjonu lorda Flashearta (Rik Mayall) Czarna Żmija zaczyna wierzyć, że siły powietrzne mogą być dosyć wygodnym miejscem na spędzenie reszty wojny Zestrzeleni i pojmani przez barona von Richthofena (Adrian Edmondson), Czarna Żmija i Baldrick zostają uratowani przez Flashearta i powracają do okopów.
Premiera: BBC One, czwartek 19 października 1989 roku, 21.30-22.00
Plan E: General Hospital (polski tytuł: Siostra Marysia)
Ślad szpiega został namierzony w miejscowym szpitalu, gdzie leczy się George. Czarna Żmija zajmuje się jego poszukiwaniami. Występuje Miranda Richardson w roli siostry Mary, z którą przez krótki czas Czarnażmija jest związany.
Premiera: BBC One, czwartek 26 października 1989 roku, 21.30-22.00
Plan F: Goodbyeee... (polski tytuł: Koniec)
Ponieważ wielkie natarcie zbliża się coraz bliżej Czarna Żmija decyduje, że symulowanie choroby psychicznej jest jedynym sposobem, aby go uniknąć. Wykorzystując starą sztuczkę z Sudanu, nakłada swoje majtki na głowę, wtyka ołówki do dziurek w nosie i zaczyna mówić Wibble.
Premiera: BBC One, czwartek 2 listopada 1989 roku, 21.30-22.00
[edytuj] Odcinki specjalne
[edytuj] Blackadder: The Cavalier Years
Polski tytuł:
Twórcy
Obsada
Rowan Atkinson: sir Edmund Blackadder
Tony Robinson: Baldrick
Stephen Fry: król Karol I
Ten 15 minutowy odcinek został pokazany jako część Comic Relief Red Nose Day w roku 1988. Akcja toczy się w czasie angielskiej wojny domowej i rozpoczyna się w listopadzie 1648 roku. Król Karol I przegrał wojnę domową. Jedynie dwóch ludzi pozostaje lojalnych wobec niego. Jednym z nich jest Sir Edmund Blackadder, jedyny potomek dynastii Czarnych Żmij, a drugim jego służący Baldrick, jedyny syn hodowcy świń i kobiety z brodą. Dają oni schronienie królowi. Podczas krótkiej nieobecności Czarnej Żmii jego rezydencję odwiedza w poszukiwaniu króla Oliver Cromwell. Z powodu niezręczności Baldricka król zostaje aresztowany.
Druga scena ma miejsce w zamku Tower dwa tygodnie później. Modlitwy króla zostają przerwane przez dwie wizyty. Najpierw Cromwell przestrzega go przed jego losem, a później Czarna Żmija przebrany za księdza informuje króla o planowanej ucieczce. Podczas wizyty Edmunda król otrzymuje wiadomość, że został skazany na śmierć (z kontekstu wynika, że wydarzenie umieszczono pod koniec listopada lub na początku grudnia 1648 roku, w rzeczywistości miało to miejsce 27 stycznia 1649 roku).
Kiedy nadchodzi czas egzekucji Edmund odwiedza ponownie króla i informuje go, że plany ucieczki spełzły na niczym, ale jest wciąż nadzieja, ponieważ nie można znaleźć człowieka który zechciałby ściąć króla. W tym momencie Król dostaje wiadomość, że kata jednak znaleziono.
Okazuje się, że tą osobą jest Baldrick, który przy okazji opracował plan uratowania króla. Gdy Czarna Żmija dowiaduje się o tym, że za egzekucję Baldrick otrzymał 1 000 funtów, postanawia, że sam zastąpi go w tej pracy. W dniu egzekucji król Karol pozostaje na chwilę sam ze swoim katem. Pomimo że Edmund jest w kapturze i zmienia głos, król go rozpoznaje. Gratuluje mu starań o uwolnienie jego osoby i powierza opiekę nad swoim synem, późniejszym Karolem II.
Po egzekucji Czarna Żmija wraca do domu, gdzie zajmuje się małym królem. Wtedy wkraczają żołnierze Cromwella. Ale Edmund jest na to przygotowany.
Premiera: BBC One, piątek 5 lutego 1988 roku 21.45-22.00
[edytuj] Blackadder's Christmas Carol
Polski tytuł:
Twórcy
reżyseria: Richard Boden
scenariusz: Richard Curtis, Ben Elton
muzyka: Howard Goodall
Obsada
Rowan Atkinson: Ebenezer Blackadder
Tony Robinson: Baldrick
Miranda Richardson: królowa Elzbieta I, królowa Asphyxia XIX
Hugh Laurie: książę Regent. książę Pigmot
Stephen Fry: lord Frondo, lord Melchett
Robbie Coltrane: Duch Świąt
Miriam Margolyes: królowa Wiktoria
Jim Broadbent: książę Albert
Patsy Byrne: Nursie/Bernard
Denis Lill: Beadle
Pauline Melville: pani Scratchit
Philip Pope: lord Nelson
Drugi odcinek specjalny został nadany w roku 1988. W przeciwieństwie do Opowieści wigilijnej Karola Dickensa Ebenezer Blackadder jest najmilszym i najbardziej uprzejmym człowiekiem w Anglii. Jeden z duchów, które tak efektywnie przekonały Ebenezera Scroogea do zmiany jego skąpstwa, niechętnie pokazuje Czarnej Żmii wyskoki jego przodków i potomków, co zmusza go do refleksji, że źli faceci mają najlepiej.
Premiera: BBC One, piątek 23 grudnia 1988 roku 21.30-22.15
[edytuj] Blackadder and the King's Birthday
Krótki skecz a Rowanem Atkinsonem jako Lordem Czarną Żmiją i Stephenem Fryiem jako królem Karolem II wystawiony na gali okazji 50. urodzin księcia Walii. Pokazany w brytyjskiej telewizji ITV 14 listopada 1998 roku.
[edytuj] Blackadder: Back & Forth
Polski tytuł: "Tam i z powrotem"
Twórcy
reżyseria: Paul Weiland
producent: Sophie Clarke-Jervoise
scenariusz: Ben Elton, Richard Curtis
muzyka: Howard Goodall
Obsada
Rowan Atkinson: Edmund Blackadder, Centurion Blackaddecus
Tony Robinson: Baldrick, legionista Baldrickus
Hugh Laurie: Georgius
Tim McInnerny: archidiakon Darling, Duke of Darling, Duc de Darling
Stephen Fry: biskup Melchett, Wellington
Miranda Richardson: lady Elżbieta, królowa Elżbieta I
Colin Firth: William Szekspir
Rik Mayall: Robin Hood
Kate Moss: Marion
Odcinek ten był pierwotnie pokazywany w Millennum Dome. Akcja dzieje się na przełomie tysiącleci i przedstawia lorda Czarna Żmija, który zakłada się ze swymi przyjaciółmi, ze zbuduje działający wehikuł czasu. Podczas gdy miała to być szczwana sztuczka, okazuje się, ze urządzenie działa wysyłając Czarną Żmije i Baldricka do czasów dinozaurów.
Próbując znaleźć drogę powrotną do domu trafiają na dwór Elżbiety I, gdzie spotykają Williama Szekspira. Odwiedzają również las Sherwood i Robin Hooda, zabijają przypadkowo Wellingtona przed bitwą pod Waterloo i trafiają w środek walki między rzymskimi żołnierzami a Szkotami. Dzięki sprytnemu planowi Baldricka udaje im się wrócić do właściwego czasu, ale okazuje się, że ich podróż spowodowała drobne zmiany i trafili do francuskiej Wielkiej Brytanii, gdzie nikt nie słyszał o Robin Hoodzie. Czarna Żmija wraca do wehikułu i przywraca historię. Po powrocie słyszy komentarze, że takie urządzenie byłoby niebezpieczne w złych rękach. To sprawia, że wpada na bardzo szczwany plan.
W efekcie, telewizja pokazuje króla Edmunda III i królową Marion z Sherwood przybywających do Millennum Dome i witanych przez premiera Baldricka. Okazuje się, że ród Czarnych Żmij ostatecznie osiągnął to, co było mu przeznaczone.
[edytuj] Cytaty
Baldrick: "Mój kuzyn Bert Baldrick usłyszał kiedyś, że wszystkie obrazy wyglądają tak samo, bo są wyidealizowanymi przedstawieniami romantycznych ideałów a nie realistycznym odzwierciedleniem idiosenkratycznych cech osobowych modeli"
