Czehryń

Z Wikipedii

Współrzędne: 49°04' N 32°40' E49.0666667 32.6666667 (Czehryń)

Czehryń

Herb Czehrynia

Ukraina

14 km²

Położenie

49° 04' N
32° 40' E

Wysokość

110 m n.p.m.

Ludność (2001)
• liczba ludności

11600

Nr kierunkowy

+ 380 4730

Kod pocztowy

20900

Położenie na mapie kraju

Czehryń

Czehryń (ukr. Чигирин) – miasto w centralnej części Ukrainy, obwód czerkaski, rejon czehryński nad rzeką Taśminą. Ma 11,6 tys. mieszkańców (2004).

Dawnniejsze nazwy Czehryn, Czeryn, Czyryn, Czyhiryn. Nazwa miasta wywodzi się od miejscowej nazwy paleniska czyli czyryna lub cziryna. W 1569 r. przyłączone do Korony, województwo kijowskie starostwo czehryńskie. Miasto i twierdza lokowane przez króla Zygmunata III Wazę dzięki staraniom Aleksandra księcia Wiśniowieckiego 1 maja 1588 roku. Dnia 15 października 1592 roku otrzymało od króla przywileje miejskie. Czehryń graniczył kiedyś z wsiami Birek, Strzynówki i Sosnówka. Pomimo zakazu królewskiego dotyczącego przyjmowania zbiegów, miasto zostało w kolejnych latach zamieszkane przez różnych uciekinierów z całej Rzeczypospolitej. Do pierwszego poważnego buntu przybyszów przeciw władzy królewskiej doszło już w roku 1593. Po kolejnym buncie atamana kozackiego Doroszenki miasto i twierdza przestały praktycznie istnieć. Ze względu na swoje strategiczne położenie były najbardziej na wschód wysuniętą twierdzą Rzeczypospolitej. Po długich wojnach z Rosją i Turcją od roku 1654 powróciło do Polski w roku 1699. Miasto należało do Rzeczypospolitej do roku 1793, kiedy po II rozbiorze znalazło się w zaborze rosyjskim, od roku 1796 w powiecie czehryński w guberni kijowskiej. W roku 1865 liczyło 9329 mieszkańców. Parafie łacińskie w Antonówce i Złotopolu, dekanat zwenigrodzki. W latach 1922-1991 część Ukraińskiej SRR, od 1991 należy do Ukrainy.