Egon Krenz

Z Wikipedii

Egon Krenz
Data urodzenia	19 marca 1937
Przewodniczący Rady Państwa NRD
Okres urzędowania	od 24 października 1989 do 6 grudnia 1989
Przynależność polityczna	SED
Poprzednik	Erich Honecker
Następca	Sabine Bergmann-Pohl

Egon Krenz (ur. 19 marca 1937 w Kołobrzegu), niemiecki działacz państwowy, komunista, ostatni sekretarz SED.

Urodził się w rodzinie krawca z Kołobrzegu, po 1944 roku wraz z rodziną musiał jednak opuścić miasto. W latach 1953-57 studiował w Instytucie Kształcenia Nauczycieli na Rugii, zdając egzamin końcowy. W 1953 wstąpił do komunistycznej organizacji młodzieżowej Freie Deutsche Jugend (FDJ). Dwa lata później jako dobrze zapowiadający się działacz uzyskuje członkostwo w SED. W latach 1957-59 służył w niemieckiej armii (NVA) na Rugii. Szybko piął się po szczeblach kariery w FDJ: w 1959 został sekretarzem powiatowym na Rugii, w 1960 tę samą funkcję obiął w okręgu Rostock, w 1961 został sekretarzem Centralnej Rady FDJ. W latach 1964-67 studiował w Moskwie w szkole partyjnej KC KPZR. W latach 1967-74 był sekretarzem CR FDJ, odpowiedzialnym za agitację, propagandę oraz współpracę FDJ z wyższymi szkołami. W latach 1971-74 przewodniczył organizacji pionierskiej Ernst Thälmann.

Od 1971 (aż do upadku NRD) był członkiem Izby Ludowej, przez kolejne dziesięć lat (do 1981) zasiadał w jej prezydium. W 1973 awansował zostając członkiem KC NSPJ. Cieszył się wtedy olbrzymim zaufaniem Ericha Honeckera. W latach 1981-84 był członkiem Rady Państwa NRD. W 1983 został członkiem politbiura i sekretarz KC NSPJ. W 1984 został wybrany zastępcą przewodniczącego Rady Państwa (de facto drugim po Honeckerze człowiekiem w republice). W czerwcu 1989 ze zrozumieniem wypowiadał się o masakrze na placu Niebiańskiego Spokoju w Pekinie ("należało coś uczynić, w celu przywrócenia porządku"). W październiku 1989 roku jako następca Honeckera przejął funkcje sekretarza generalnego NSPJ oraz przewodniczącego Rady Państwa i szefa Narodowej Rady Obrony. 3 grudnia 1989 zrzekł się wszystkich stanowisk w państwie i partii. W styczniu 1990 na własną prośbę został wykluczony z członkostwa w SED-PDS.

O tego czasu często wypowiadał się na tematy związane z łamaniem praw człowieka w NRD (broniąc ówczesnych decyzji kierownictwa jako "mniejszego zła" i "wyniku ówczesnej sytuacji geopolitycznej" przed zarzutami mediów). Zaprzeczał także, by jako osoba odpowiedzialna za przeprowadzenie wyborów w NRD ponosił odpowiedzialność za ich fałszowanie.

W 1993 rozpoczął się proces przeciwko Krenzowi: w sprawie śmierci uciekinierów na wewnątrzniemieckiej granicy oraz w sprawie fałszerstw wyborczych. W 1999 Niemiecki Sąd Federalny utrzymał decyzję Berlińskiego Sądu Krajowego z 1997 roku o karze sześciu lat więzienia dla oskarżonego (co on sam określił mianem "Siegerjustiz"). W latach 1999-2003 Krenz odbywał karę w zakładzie Berlin-Hakenflede (później Berlin-Plötzensee). Przed Śwętami Bożego Narodzenia w 2003 roku wyszedł na wolność. Zapowiada wydanie swoich pamiętników z burzliwych czasów NRD i zdecydowanie odrzuca wszelkie oskarżenia pod adresem własnej osoby.