Egon Müller

Z Wikipedii

Egon Müller (ur. 26 listopada 1948, Kilonia) - żużlowiec niemiecki.

Uczestniczył siedem razy w finałach IMŚ. Raz zdobył tytuł mistrzowski. Był to rok 1983 i finał w niemieckim Norden, gdzie okazał się bezkonkurencyjny, zwyciężając z kompletem punktów. Dwukrotny brązowy medalista DMŚ na torze w Olching (1981) oraz Londynie na torze White City (1982). Trzykrotnie startował w finałach MŚP, zdobywając w 1977 roku w Manchesterze brązowy medal. Ma na swoim koncie tytuły mistrza świata w wyścigach na długim torze w 1974 roku w Schessel, w 1975 w Radgonie, w 1978 w Muhldorf. Posiada w swoim dorobku także dwa srebrne medale: 1980 i 1984, oraz dwa brązowe, które wywalczył na torach w Mariańskich Łaźniach (1976) oraz Korskro (1982). Indywidualny Mistrz RFN z lat 1979, 1981, 1983, 1984, 1985.

Obecnie jest mechanikiem żużlowym. W przeszłości Egon zajmował się silnikami żużlowymi Tomasza Golloba.

[edytuj] Osiągnięcia

Indywidualne Mistrzostwa Świata

• 1976 - Chorzów - 8 miejsce - 8 pkt → wyniki
• 1977 - Göteborg - 7 miejsce - 8 pkt → wyniki
• 1980 - Göteborg - 14 miejsce - 4 pkt → wyniki
• 1981 - Londyn - 7 miejsce - 9 pkt → wyniki
• 1983 - Norden - 1 miejsce - 15 pkt → wyniki
• 1984 - Göteborg - 14 miejsce - 3 pkt → wyniki
• 1985 - Bradford - 12 miejsce - 5 pkt → wyniki

Drużynowe Mistrzostwa Świata
do uzupełnienia

Mistrzostwa Świata Par
do uzupełnienia

Indywidualne Mistrzostwa Świata na długim torze
do uzupełnienia

Indywidualne Mistrzostwa RFN

• pięciokrotny mistrz: 1979, 1981, 1983, 1984 i 1985