Elżbieta Bieńkowska

Z Wikipedii

Elżbieta Bieńkowska
Data i miejsce urodzenia	4 lutego 1964 Katowice
Minister Rozwoju Regionalnego
Okres urzędowania	od 16 listopada 2007
Przynależność polityczna	bezpartyjna
Poprzednik	Grażyna Gęsicka

Elżbieta Bieńkowska (ur. 4 lutego 1964 w Katowicach) – polski urzędnik samorządowy i polityk, od 16 listopada 2007 minister rozwoju regionalnego w rządzie Donalda Tuska.

Spis treści 1 Wykształcenie 2 Kariera zawodowa 3 Kariera polityczna 4 Życie prywatne 5 Linki zewnętrzne 6 Przypisy

[edytuj] Wykształcenie

W 1982 ukończyła IV Liceum Ogólnokształcące im. Stanisława Staszica w Sosnowcu^[1], w 1988 filologię perską na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego, w 1996 Krajową Szkołę Administracji Publicznej (IV promocja), a w 1998 studia podyplomowe w Szkole Głównej Handlowej.

[edytuj] Kariera zawodowa

Jest wieloletnim praktykiem zarządzania i wdrażania programów operacyjnych finansowanych z funduszy pomocowych i strukturalnych w ramach polityki spójności UE. Jest zwolenniczką decentralizacji władzy publicznej w tym zarządzania polityką spójności UE w Polsce.

Pracowała jako Pełnomocnik Wojewody ds. Kontraktu Regionalnego dla Województwa Katowickiego i Strategii Rozwoju Regionalnego. Brała także udział w pracach nad przygotowaniem programu PHARE INRED. Odbyła staże w Ministerstwie Spraw Zagranicznych oraz w administracji brytyjskiej. Stanowisko dyrektora Wydziału Rozwoju Regionalnego (ówcześnie Wydziału Programowania i Funduszy Europejskich) objęła w czasach, gdy marszałkiem województwa śląskiego był Jan Olbrycht (od 2004 poseł do PE z ramienia Platformy Obywatelskiej), utrzymała przy przejęciu władzy w regionie w 2002 przez Michała Czarskiego z Sojuszu Lewicy Demokratycznej oraz w 2006, gdy marszałkiem województwa został Janusz Moszyński z ramienia Platformy Obywatelskiej. Koordynowała prace zespołu przygotowującego Regionalną Strategię Innowacji dla Województwa Śląskiego, była kierownikiem Zespołu zadaniowego ds. aktualizacji strategii rozwoju województwa śląskiego na lata 2000-2020, a także koordynatorem i negocjatorem zespołu tworzącego Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Śląskiego na lata 2007-2013, doprowadzając do przyjęcia Programu 4 września 2007 w grupie pierwszych pięciu programów regionalnych w Polsce^[2]. Była członkiem Komitetu Monitorującego Regionalny Program Operacyjny Województwa Śląskiego. 15 października 2007 zarząd województwa powołał ją na stanowisko dyrektora Śląskiego Centrum Przedsiębiorczości^[3]. W latach 2002-2007 zajmowała stanowisko wiceprzewodniczącej rady nadzorczej Górnośląskiej Agencji Rozwoju Regionalnego S.A.

Wykładała na Politechnice Śląskiej w ramach II edycji Europejskich Studiów Podyplomowych z zakresu programów strukturalnych Unii Europejskiej^[4].

[edytuj] Kariera polityczna

16 listopada 2007 została zaprzysiężona na stanowisko ministra rozwoju regionalnego w rządzie Donalda Tuska. Jej kandydaturę zgłosił Tomasz Tomczykiewicz (przewodniczący śląskiej PO) w porozumieniu z Janem Olbrychtem, który wcześniej odmówił objęcia tego stanowiska. Dla dziennikarzy "Gazety Wyborczej" pozytywnie o tej kandydaturze wypowiadali się politycy związani z różnymi partiami, m.in. Michał Czarski i wiceminister w ustępującym rządzie Jerzy Kwieciński^[5].

[edytuj] Życie prywatne

Mieszka w Mysłowicach, zamężna (mąż Artur), ma troje dzieci (Michalinę, Mateusza i Zofię).

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Nota biograficzna na stronie MRR

[edytuj] Przypisy

1. ↑ Aleksandra Klich, Józef Krzyk, Pyskata, "Wysokie obcasy" nr 50/2007, 15 grudnia 2007, s. 16
2. ↑ Elżbieta Bieńkowska nowym ministrem rozwoju regionalnego - notatka na stronie MRR
3. ↑ Powołano dyrektora Śląskiego Centrum Przedsiębiorczości - artykuł na portalu gospodarkaśląska.pl
4. ↑ Z Życia Politechniki Śląskiej: II edycja Europejskich Studiów Podyplomowych - zakończona, nr 2. z listopada 2005
5. ↑ Elżbieta Bieńkowska: pani minister ze Śląska? - artykuł na portalu gazeta.pl