Web - Amazon

We provide Linux to the World


We support WINRAR [What is this] - [Download .exe file(s) for Windows]

CLASSICISTRANIERI HOME PAGE - YOUTUBE CHANNEL
SITEMAP
Audiobooks by Valerio Di Stefano: Single Download - Complete Download [TAR] [WIM] [ZIP] [RAR] - Alphabetical Download  [TAR] [WIM] [ZIP] [RAR] - Download Instructions

Make a donation: IBAN: IT36M0708677020000000008016 - BIC/SWIFT:  ICRAITRRU60 - VALERIO DI STEFANO or
Privacy Policy Cookie Policy Terms and Conditions
Rząd Jarosława Kaczyńskiego - Wikipedia, wolna encyklopedia

Rząd Jarosława Kaczyńskiego

Z Wikipedii

Jarosław Kaczyński
Jarosław Kaczyński
Premier Jarosław Kaczyński ze swoimi ministrami, 14 lipca 2006
Premier Jarosław Kaczyński ze swoimi ministrami, 14 lipca 2006
Herb RP
Ten artykuł jest częścią serii
Polityka Polski
Prawo
Konstytucja
Polskie prawo
Władza wykonawcza
Prezydent Lech Kaczyński
Prezes Rady Ministrów Donald Tusk
Rada Ministrów
Władza ustawodawcza
Sejm
Senat
Zgromadzenie Narodowe
Władza sądownicza
Sąd Najwyższy
Trybunał Konstytucyjny
Trybunał Stanu
Naczelny Sąd Administracyjny
Samorząd terytorialny
Samorząd w Polsce
Samorząd gminny
Samorząd powiatowy
Samorząd województwa
Kluby parlamentarne
PO PiS Lewica PSL
Wybory
Wybory w Polsce (od 1989):

prezydenckie:
1990 1995 2000 2005
parlamentarne:
1989 1991 1993 1997 2001 2005 2007
samorządowe:
1990 1994 1998 2002 2006
europejskie:
2004
referenda:
1996 1997 2003

Rząd Jarosława Kaczyńskiego – gabinet pod kierownictwem Jarosława Kaczyńskiego, powołany i zaprzysiężony 14 lipca 2006 przez Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego. 19 lipca 2006 rząd otrzymał wotum zaufania od Sejmu. Jarosław Kaczyński podał gabinet do dymisji 5 listopada 2007 czyniąc to dwukrotnie, przed Prezydentem RP i na forum Sejmu w dniu pierwszego posiedzenia Sejmu VI kadencji. Dymisja została przyjęta i Rada Ministrów pełniła obowiązki do czasu zaprzysiężenia nowego składu Rady Ministrów 16 listopada 2007.

Rząd Jarosława Kaczyńskiego kontynuował politykę rządu Kazimierza Marcinkiewicza; na stanowiskach ministerialnych nie dokonano większych zmian.

Spis treści

[edytuj] Wotum zaufania

19 lipca 2006 r. o godz. 21:47 rząd, po wygłoszeniu przez premiera exposé, otrzymał od Sejmu wotum zaufania. Za jego udzieleniem głosowało 240 posłów, przeciw opowiedziało się 205. Nikt nie wstrzymał się od głosu. Większość bezwzględna konieczna do uzyskania wotum zaufania wynosiła 223 głosy. Poparcia Radzie Ministrów udzieliły kluby parlamentarne: Prawo i Sprawiedliwość, Samoobrona Rzeczypospolitej Polskiej, Liga Polskich Rodzin i Narodowe Koło Parlamentarne. Przeciw były kluby Platformy Obywatelskiej, Sojuszu Lewicy Demokratycznej i Polskiego Stronnictwa Ludowego.

[edytuj] Kryzys w 2006

21 września 2006 po spotkaniu z radą polityczną PiS Jarosław Kaczyński złożył do prezydenta wniosek o odwołanie ze stanowiska wiceprezesa Rady Ministrów i ministra rolnictwa i rozwoju wsi Andrzeja Leppera. Nazajutrz Prezydent RP Lech Kaczyński odwołał Leppera ze składu rządu. W ten sposób Samoobrona praktycznie stała się w Sejmie partią opozycyjną.

26 września 2006 w programie Teraz My ujawniono filmowy zapis propozycji wystąpienia z Samoobrony składanej Renacie Beger przez ministrów z rządu PiS i pozostania w koalicji. Posłanka Samoobrony zażądała w zamian m.in. stanowiska podsekretarza stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Beger zaoferowała też przejście pięciu innych posłów Samoobrony do klubu parlamentarnego PiS. W zamian minister Lipiński zaoferował pomoc prawną w pozbyciu się groźby spłacenia weksli, a także rozważenie możliwości zabezpieczenia ich ze środków Sejmu do czasu wygranego procesu, aby nie doszło do wejścia komornika do biur poselskich. Weksle, o których była mowa, zostały wystawione przez Samoobronę i miały być realizowane w sytuacji, gdy którykolwiek z posłów opuści klub parlamentarny lub zostanie z niego usunięty.

Nagrane zostały trzy rozmowy Renaty Beger: dwie z Adamem Lipińskim i jedna z Wojciechem Mojzesowiczem. Lipiński przyznał, że o całej sprawie (a co najmniej o stanowisku dla Beger po zmianie klubu) wiedział premier Jarosław Kaczyński. Według ministra Lipińskiego "premier się na razie nie zgodził". Jednocześnie, wbrew sugestiom posłanki, odmówił pomocy w postępowaniach sądowych prowadzonych przeciwko niej.

[edytuj] Kryzys w w 2007

9 lipca 2007 Prezydent RP Lech Kaczyński zdymisjonował Andrzeja Leppera z funkcji wicepremiera, ministra rolnictwa i rozwoju wsi za aferę korupcyjną wykrytą przez Centralne Biuro Antykorupcyjne w Ministerstwie Rolnictwa, w którą ma też być zamieszany sam Lepper. Wieczorem tego samego dnia Prezydium Samoobrony zdecydowało o wyjściu partii z koalicji rządowej.

10 lipca 2007 klub parlamentarny Samoobrony zdecydował o wyjściu partii z koalicji, lecz ostateczną decyzję klub zostawił przewodniczącemu Andrzejowi Lepperowi. Przewodniczący zadecydował, że Samoobrona pozostaje "warunkowo" w koalicji do czasu wyjaśnienia sprawy, które spodziewane jest na 13 lipca. Sojusz Lewicy Demokratycznej złożył w Sejmie wniosek o samorozwiązanie Sejmu. Platforma Obywatelska również złożyła wniosek o samorozwiązanie i dodatkowo złożyła 19 wniosków o wotum nieufności dla wszystkich ministrów rządu Jarosława Kaczyńskiego.

13 lipca 2007 Prezydium Samoobrony ponownie zdecydowało o wyjściu partii z koalicji, jednak ostateczną decyzję pozostawiło przewodniczącemu Andrzejowi Lepperowi, który po spotkaniu z przewodniczącym LPR Romanem Giertychem podjął decyzję o pozostaniu Samoobrony w koalicji rządowej, a także zdecydował wspólnie z LPR o powołaniu wspólnej partii o nazwie "Liga i Samoobrona" (LiS).

30 lipca LiS zażądało od PiS powołania Krzysztofa Sikory na ministra rolnictwa i rozwoju wsi, przywrócenia Daniela Pawłowca na stanowisko wiceszefa UKIE i powołania komisji śledczej ds. akcji CBA w Ministerstwie Rolnictwa. Wicepremier Przemysław Gosiewski powiedział tym postulatom "3 razy nie".

31 lipca 2007 prezydent Lech Kaczyński powołał posła PiS Wojciecha Mojzesowicza na ministra rolnictwa i rozwoju wsi, czym złamana została przez PiS umowa koalicyjna zapewniająca Samoobronie Ministerstwo Rolnictwa.

5 sierpnia 2007 Rada Krajowa Samoobrony stwierdziła w uchwale, że koalicja została zerwana przez premiera Jarosława Kaczyńskiego, ogłosiła, że partii nie wiąże już umowa koalicyjna i zobowiązała swoich ministrów: Andrzeja Aumillera (minister budownictwa) i Annę Kalatę (minister pracy i polityki społecznej) do oddania się do dyspozycji premiera.

LPR postulowała zmianę na stanowisku premiera oraz złożenie wniosku o odwołanie marszałka Sejmu Ludwika Dorna i poparcie wniosków PO o wyrażenie przez Sejm wotum nieufności dla ministrów pochodzących z rekomendacji PiS. 8 sierpnia 2007 premier odwołał ministra spraw wewnętrznych i administracji Janusza Kaczmarka, ponieważ znalazł się w kręgu podejrzanych o przeciek ws. akcji CBA w Ministerstwie Rolnictwa w lipcu 2007. Janusz Kaczmarek w specjalnym oświadczeniu dla PAP napisał, że nie jest źródłem przecieku, a w kręgu podejrzeń ws. przecieku są też inni ministrowie. Kaczmarek twierdzi, że prokuratura pod kierownictwem Zbigniewa Ziobry nie jest w stanie wyjaśnić tej sprawy i potrzebna jest sejmowa komisja śledcza. Nowym szefem MSWiA został Władysław Stasiak. 10 sierpnia wicepremier Roman Giertych w imieniu LPR zaproponował ponowne rozmowy koalicyjne między PiS a Samoobroną i LPR, w wyniku których miałby zostać wyłoniony rząd bez partyjnych liderów - Giertycha, Kaczyńskiego, Leppera. Na czele nowego rządu mógłby stanąć zdaniem Giertycha Kazimierz Marcinkiewicz, Zyta Gilowska, Zbigniew Ziobro lub Kazimierz Michał Ujazdowski. Giertych powiedział, że LPR nie poprze wniosków o samorozwiązanie Sejmu.

Po odwołaniu z funkcji szefa MSWiA Janusz Kaczmarek mówił w wywiadach prasowych, że źródłem przecieku ws. akcji CBA mógł być minister sprawiedliwości Zbigniew Ziobro - 11 sierpnia informację tę potwierdził były wicepremier Andrzej Lepper, Ziobro miał powiedzieć o akcji CBA Lepperowi 14 czerwca 2007 podczas spotkania w Kancelarii Premiera. Kaczmarek powiedział też, że Ziobro szukał "haków" na ministra Zbigniewa Wassermanna i był inspiratorem artykułów prasowych stawiających Wassermanna w złym świetle.

11 sierpnia 2007 Roman Giertych poinformował po spotkaniu z premierem, że Jarosław Kaczyński zerwał umowę koalicyjną. Tego samego dnia Rada Polityczna PiS podjęła uchwałę, w której decyduje się na zerwanie koalicji PiS-Samoobrona-LPR oraz na przedterminowe wybory parlamentarne, które odbędą się prawdopodobnie 21 października.

13 sierpnia prezydent Lech Kaczyński na wniosek premiera zdymisjonował ministrów z LPR: Romana Giertycha i Rafała Wiecheckiego oraz Samoobrony RP: Annę Kalatę i Andrzeja Aumillera. W kolejnych dniach zdymisjonowani zostali wiceministrowie z LPR i Samoobrony.

W koalicji z PiS były także: Ruch Ludowo-Narodowy (prezes RLN Bogusław Kowalski był od 23 maja 2006 do 23 listopada 2007 sekretarzem stanu w Ministerstwie Transportu) i PSL-Piast (wiceprezes PSL-Piast Krzysztof Tołwiński był od 18 września 2007 do 16 listopada 2007 podsekretarzem stanu w Ministerstwie Skarbu Państwa. W rządzie był także przedstawiciel reaktywowanego przez Artura Balazsa SKL-u: Mirosław Mielniczuk, sekretarz stanu w Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej od 7 sierpnia 2006 do 20 listopada 2007 (wszedł do Rządu z rekomendacji Samoobrony nie będąc jej członkiem).

[edytuj] Skład rządu

[edytuj] W dniu zaprzysiężenia 14 lipca 2006

[edytuj] W dniu dymisji 5 listopada 2007

[edytuj] Kancelaria Prezesa Rady Ministrów

[edytuj] Gabinet Polityczny Premiera

[edytuj] Komitet Integracji Europejskiej

Członkowie:

[edytuj] Wizyty zagraniczne premiera Jarosława Kaczyńskiego

Zobacz więcej w osobnym artykule: Wizyty zagraniczne premiera Jarosława Kaczyńskiego.

[edytuj] 2006

[edytuj] 2007

[edytuj] Zmiany w rządzie

Zobacz więcej w osobnym artykule: Kalendarium rządu Jarosława Kaczyńskiego.

[edytuj] Dymisja

5 listopada 2007 w Pałacu Prezydenckim w obecności Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego premier Jarosław Kaczyński podał kierowaną przez siebie Radę Ministrów do dymisji. Stało się to na kilka godzin przed pierwszym posiedzeniem Sejmu, co oznacza, że przyjęty przez premiera Kaczyńskiego tryb złożenia dymisji gabinetu (art. 162 ust. 2 pkt 3 Konstytucji RP) jest dobrowolnym ustąpieniem z urzędu, nie zaś obligatoryjną dymisją wynikającą z postanowień Konstytucji (art. 162 ust. 1). Według nich dotychczasowy Prezes Rady Ministrów podaje Radę Ministrów do dymisji na pierwszym posiedzeniu nowo wybranego Sejmu.

Premier Kaczyński ponowił akt dymisji na pierwszym posiedzeniu Sejmu VI kadencji.

Prezydent RP postanowieniem z 5 listopada 2007 r. przyjął dymisję Rady Ministrów i powierzył jej pełnienie obowiązków konstytucyjnych do czasu zaprzysiężenia nowego składu Rady Ministrów (art. 162 ust. 3), które nastąpiło 16 listopada 2007 r.

Z chwilą przyjęcia dymisji rządu dymisję złożyli wszyscy sekretarze i podsekretarze stanu oraz wojewodowie i wicewojewodowie (art. 38 ustawy o Radzie Ministrów).

[edytuj] Zobacz też

Our "Network":

Project Gutenberg
https://gutenberg.classicistranieri.com

Encyclopaedia Britannica 1911
https://encyclopaediabritannica.classicistranieri.com

Librivox Audiobooks
https://librivox.classicistranieri.com

Linux Distributions
https://old.classicistranieri.com

Magnatune (MP3 Music)
https://magnatune.classicistranieri.com

Static Wikipedia (June 2008)
https://wikipedia.classicistranieri.com

Static Wikipedia (March 2008)
https://wikipedia2007.classicistranieri.com/mar2008/

Static Wikipedia (2007)
https://wikipedia2007.classicistranieri.com

Static Wikipedia (2006)
https://wikipedia2006.classicistranieri.com

Liber Liber
https://liberliber.classicistranieri.com

ZIM Files for Kiwix
https://zim.classicistranieri.com


Other Websites:

Bach - Goldberg Variations
https://www.goldbergvariations.org

Lazarillo de Tormes
https://www.lazarillodetormes.org

Madame Bovary
https://www.madamebovary.org

Il Fu Mattia Pascal
https://www.mattiapascal.it

The Voice in the Desert
https://www.thevoiceinthedesert.org

Confessione d'un amore fascista
https://www.amorefascista.it

Malinverno
https://www.malinverno.org

Debito formativo
https://www.debitoformativo.it

Adina Spire
https://www.adinaspire.com