Erhard Loretan

Z Wikipedii

Erhard Loretan (ur. 28 kwietnia 1959 roku) - szwajcarski himalaista, zdobywca wszystkich 14 ośmiotysięcznych szczytów.

Wspinaczkę zaczął uprawiać w wieku 11 lat. Jego pierwszym znaczącym osiągnięciem wspinaczkowym było zdobycie 4 lata później szczytu Doldenhorn (3645 m.), który osiągnął trudną skalną drogą prowadzącą wschodnią granią^[1]. W roku 1981 został przewodnikiem górskim. Rok później po raz pierwszy stanął na ośmiotysięcznym szczycie, którym była Nanga Parbat. W ciągu 13 lat zdobył Koronę Himalajów i Karakorum, stając się w roku 1995 trzecim w historii (po Reinholdzie Messnerze i Jerzym Kukuczce) himalaistą, który dokonał tego osiągnięcia.

Był jednym z pierwszych (obok m.in. Wojciecha Kurtyki) prekursorem wprowadzenia do wspinaczki wysokogórskiej stylu alpejskiego, w którym mała grupa wspinaczy do minimum ogranicza sprzęt i czas potrzebny do pokonania szczytu oraz nie korzysta z tlenu. Prawie wszystkie zdobyte szczyty w górach wysokich pokonał właśnie w ten sposób.

W grudniu 2002 roku przeżył osobistą tragedię, powodując śmierć swojego 7-miesięcznego syna poprzez zbyt gwałtowne potrząsanie^[2].

[edytuj] Historia zdobycia Korony Himalajów i Karakorum

1. 1982 - Nanga Parbat
2. 1985 - Dhaulagiri
3. 1983 - Gasherbrum II
4. 1986 - Mount Everest
5. 1983 - Gasherbrum I
6. 1990 - Cho Oyu
7. 1983 - Broad Peak
8. 1990 - Shisha Pangma
9. 1984 - Manaslu
10. 1991 - Makalu
11. 1984 - Annapurna
12. 1994 - Lhotse
13. 1985 - K2
14. 1995 - Kanczendzonga

[edytuj] Przypisy

1. ↑ Erhard Loretan Biography
2. ↑ Breaking news: Ace climber admits shaking baby son to death

[edytuj] Linki zewnętrzne

• (fr) Strona internetowa