Eugeniusz Żongołłowicz

Z Wikipedii

Eugeniusz Żongołłowicz (ur. 21 sierpnia 1895 w Pskowie, zm. 18 stycznia 1963 w Long Marston, Anglia) - kapitan Armii Imperium Rosyjskiego i pułkownik piechoty Wojska Polskiego II RP.

Powołany do armii carskiej w 1914 ukończył Oficerska Szkołę Piechoty i walczył na frontach I wojny światowej jako dowódca kompanii.

Od listopada 1918 w Wojsku Polskim. W okresie listopad 1918 - 1920 dowódca I Ochotniczego Warszawskiego Baonu Odsieczy Lwowa (później 19 Pułk Piechoty Odsieczy Lwowa). W l. 1920 - luty 1930 kolejno: dowódca batalionu, zastępca dowódcy 19 pp, w 1921 dowódca Grupy Wawelberga w III Powstaniu Ślaskim. Major z 1 czerwca 1919, podpułkownik z 15 sierpnia 1924. Luty 1930 - październik 1934 dowódca 57 Pulku Piechoty. Pułkownik z 1 stycznia 1932. Październik 1934 - listopad 1938 komendant Szkoły Podchorążych Piechoty w Ostrowi Mazowieckiej - Komorowo, listopad 1938 - wrzesień 1939 dowódca piechoty dywizyjnej 5 Dywizji Piechoty. W kampanii wrześniowej od 1 - 28 września dowódca 44 Dywizji Piechoty Rezerwowej (Armia "Łódź"), potem dowódca odcinka Saska Kępa - Grochów w obronie Warszawy. Po kampanii wrześniowej w niewoli niemieckiej.

Po uwolnieniu III zastępca dowódcy 3 Dywizji Strzelców Karpackich (II Korpus) we Włoszech i Wielkiej Brytanii.

Po demobilizacji osiadł Long Marston w Anglii, gdzie zmarł. Na stopień generała brygady awansowany 1 stycznia 1964 przez Naczelnego Wodza w Anglii.

[edytuj] Ordery i odznaczenia:

• Krzyż Złoty Orderu Wojennego Virtuti Militari
• Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari
• Krzyż Niepodległości
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
• Krzyż Walecznych – czterokrotnie
• Złoty Krzyż Zasługi

[edytuj] Bibliografia

T. Kryska Karski S. Źurakowski Generałowie Polski Niepodległej wyd.: Editions SPotkania Warszawa 1991 H. P Kosk Generalicja polska t. 2 wyd.: Oficyna Wydawnicza Pruszkow 2001