Alberto Ascari
Z Wikipedii
| Alberto Ascari | |
 |
|
| Imię i nazwisko | Alberto Ascari |
| Kraj |  Włochy |
| Urodzony | 13 lipca 1918 |
| Zmarł | 26 maja 1955 |
| Sukcesy | |
Alberto Ascari (ur. 13 lipca 1918, zm. 26 maja 1955), jedna z pierwszych gwiazd Formuły 1 oraz jej dwukrotny mistrz. Był także pierwszym wielkim kierowcą zespołu Ferrari.
Urodził się w Mediolanie we Włoszech, a wyścigi miał we krwi po ojcu Antonio Ascarim, utalentowanej gwieździe wyścigów Grand Prix w latach 20. XX w. jako kierowca Alfa Romeo. Antonio zmarł podczas Grand Prix Francji w 1925 r. jednak Alberto interesował się wyścigami pomimo tego.
Spis treści |
[edytuj] Kariera
[edytuj] Początki
Jako młody chłopak brał udział w wyścigach motocyklowych; było to po tym jak wstąpił do prestiżowego Mille Miglia sportów samochodowych Ferrari gdzie w końcu przeszedł na wyścigi na czterech kółkach.
Jego karierę przerwała II wojna światowa, po której zaczął startować w Grand Prix z Maserati. Jego kolegą z drużyny był Luigi Villoresi, który został jego mentorem i przyjacielem. Alberto Ascari swoje pierwsze Grand Prix wygrał w San Remo (Włochy) w 1948 r. i ten sam wyścig, w tym samym składzie następnego roku. Jego największy sukces przyszedł po dołączeniu do Villoresiego w zespole Ferrari; wygrał trzy kolejne wyścigi w tym zespole.
[edytuj] Formuła 1
Pierwszy oficjalny sezon Formuły 1 odbył się 1950 r. Zespół Ferrari zadebiutował w Grand Prix Monako wraz z Ascarim, Villoresim, i popularnym francuskim kierowcą Raymondem Sommerem. Ascari ukończył wyścig jako drugi. W tym samym sezonie zajął 2. miejsce pierwszym wyścigu Formuły 1 na torze Monza we Włoszech. Był jedynie 5. w mistrzostwach. Pierwsze zwycięstwo w Grand Prix Formuły odniósł w sezonie 1951 na Nürburgring w Niemczech, a drugie na Monzy przed własną publicznością.
Po sukcesach w Europie Enzo Ferrari zaopatrzył Alberta w samochód w wyścigu Indianapolis 500. Był jedynym europejskim kierowcą w Indy w jedenastoletnim historii tego wyścigu w Formule 1, jednak dla niego zakończył się już po 40 okrążeniach. To był jedyny raz kiedy nie wygrał wyścigu w tym sezonie. Ferrari z Ascarim dominowało w sezonie 1952 wygrywając wszystkie sześć wyścigów w Europie i osiągając najszybsze okrążenie w każdym wyścigu. Prawie udało mu się zdobyć maksymalną ilość punktów jaka była możliwa, ale w Grand Prix Włoch musiał podzielić się punktem za najszybsze okrążenie z José Froilanem Gonzálezem.
Na rozpoczęcie sezonu 1953 wygrał trzy pierwsze wyścigi, które dały mu dziewięć zwycięstw z rzędu. Jego passa zakończyła się 4. miejscem we Francji. Odbył się tam bardzo zacięty wyścig, w którym głównymi rywalami byli zawodnicy Ferrari i Maserati. Tego roku odniósł jeszcze dwa zwycięstwa, w rezultacie zdobywając drugi tytuł mistrzowski.
W sezonie 1954 wystartował w czterech wyścigach, nie zdołał jednak ukończyć żadnego z nich. Dwukrotnie zawiodły go samochody Maserati, a po jednym razie Ferrari i Lancia. Zdobył jednak 1,1 punktu za dwa najszybsze okrążenia. 0,1 punktu została mu przyznana po tym jak, aż ośmiu zawodników ustanowiło najlepszy czas okrążenia w Grand Prix Wielkiej Brytanii. Tego samego roku wygrał wyścig Mille Miglia.
[edytuj] Śmierć
W sezonie 1955, podobnie jak w ostatnim wyścigu ubiegłego roku, reprezentował barwy zespołu Scuderia Lancia. W dwóch wyścigach, w których startował nie zdołał dojechać do mety. W drugim, który odbył się w Monako, rozbił swój samochód o przystań. Tydzień później, 26 maja, testował nowy samochód Ferrari na torze Monza. Zginął w wypadku na jednym z ciasnych zakrętów, choć jego śmierć nadal stanowi pewna zagadkę. Zakręt, na którym zginął, nosi jego imię – Variante Ascari.
Alberto Ascari leży obok swego ojca na Cimitero Monumentale w Mediolanie.
W 1992 został wyniesiony do Międzynarodowej Hali Sław Motocyklowych.
[edytuj] Starty w Formule 1
| Sezon | Zespół | Konstruktor | Zgł. | PKT | P. | P1 | P2 | P3 | Punkt. | PP | NO | NS | DK | NZ |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1955 | Scuderia Lancia | Lancia | 2 | - | NS | - | - | - | - | - | - | 2 | - | - |
| 1954 | Podsumowanie sezonu | 4 | 1,1 (1,1) | 25 | - | - | - | - | 1 | 2 | 5 | - | - | |
| Officine Alfieri Maserati | Maserati | 2 | 0,1 (0,1) | - | - | - | - | - | 1 | 2 | - | - | ||
| Scuderia Ferrari | Ferrari | 1 | - | - | - | - | - | - | - | 1 | - | - | ||
| Scuderia Lancia | Lancia | 1 | 1 (1) | - | - | - | - | 1 | 1 | 1 | - | - | ||
| 1953 | Scuderia Ferrari | Ferrari | 8 | 34,5 (47,5) | MŚ | 5 | - | - | 6 | 6 | 4 | 2 | - | - |
| 1952 | Enzo Ferrari Scuderia Ferrari |
Ferrari | 7 | 36 (53,5) | MŚ | 6 | - | - | 6 | 5 | 6 | 1 | - | - |
| 1951 | Scuderia Ferrari | Ferrari | 7 | 25 (28) | 2 | 2 | 2 | - | 6 | 2 | - | 2 | - | - |
| 1950 | Scuderia Ferrari | Ferrari | 4 | 11 (11) | 5 | - | 2 | - | 3 | - | - | 2 | - | - |
| Razem | 3 | 3 | 33 | 107,6 (142,1) | 2xMŚ | 13 | 4 | - | 21 | 14 | 12 | 14 | - | - |
| Sezon | Zespół | Konstruktor | Zgł. | PKT | P. | P1 | P2 | P3 | Punkt. | PP | NO | NS | DK | NZ |
| Zgł. - wszystkie zgłoszenia do wyścigów; P. - pozycja końcowa; P1, P2, P3 - pozycje na podium; Punkt. - punktował; PP - pole position; NO - najszybsze okrążenie; NS - niesklasyfikowany; DK - dyskwalifikacje; NZ - nie zakwalifikował się |
||||||||||||||
[edytuj] Linki zewnętrzne
G. Farina (1950) • J. M. Fangio (1951) • A. Ascari (1952, 1953) • J. M. Fangio (1954-1957) • M. Hawthorn (1958) • J. Brabham (1959, 1960) • P. Hill (1961) • G. Hill (1962) • J. Clark (1963) • J. Surtees (1964) • J. Clark (1965) • J. Brabham (1966) • D. Hulme (1967) • G. Hill (1968) • J. Stewart (1969) • J. Rindt (1970) • J. Stewart (1971) • E. Fittipaldi (1972) • J. Stewart (1973) • E. Fittipaldi (1974) • N. Lauda (1975) • J. Hunt (1976) • N. Lauda (1977) • M. Andretti (1978) • J. Scheckter (1979) • A. Jones (1980) • N. Piquet (1981) • K. Rosberg (1982) • N. Piquet (1983) • N. Lauda (1984) • A. Prost (1985, 1986) • N. Piquet (1987) • A. Senna (1988) • A. Prost (1989) • A. Senna (1990, 1991) • N. Mansell (1992) • A. Prost (1993) • M. Schumacher (1994, 1995) • D. Hill (1996) • J. Villeneuve (1997) • M. Häkkinen (1998, 1999) • M. Schumacher (2000-2004) • F. Alonso (2005, 2006) • K. Räikkönen (2007)
