Franciszek I Burbon

Z Wikipedii

Franciszek I Burbon, włoski: Francesco Gennaro Giuseppe (ur. 14 sierpnia 1777 – zm. 8 listopada 1830) - król Obojga Sycylii w latach 1825-1830.

Urodził się w Neapolu jako syn Ferdynanda I, króla Obojga Sycylii i jego żony Marii Karoliny Habsburg, arcyksiężniczki austriackiej. Poprzez matkę był siostrzeńcem Józefa II, cesarza niemieckiego oraz Marii Antoniny, królowej Francji - żony Ludwika XVI.

Po tym jak rodzina Burbonów uciekła z Neapolu, na Sycylię w 1806, lord William Bentinck - brytyjski rezydent ustanowił konstytucję i pozbawił Ferdynanda I całej jego władzy. W 1812 Franciszek został mianowany regentem. Po upadku Napoleona Bonaparte, ojciec Franciszka powrócił do Neapola i zniósł konstystucję wraz z autonomią. W 1816 Królestwo Neapolu i Królestwo Sycylii zostały połączone w Królestwo Obojga Sycylii, a Franciszek otrzymał oficjalny tytuł księcia Kalabrii. Jeszcze będąc następcą tronu, Franciszek miał liberlane poglądy, a kiedy w 1820 wybuchła rewolucja, zaakceptował regencję oczywiście dążąc do uchwalenia nowej konstytucji, która jednak okazał się zbytnio liberalna nawet dla niego. Stąd, odziedziczywszy tron w 1825, Franciszek wyznawał już bardziej konserwatywne poglądy.

Właściwie nie brał udziału w "rządzeniu" państwem, rządy zostawił w rękach swoich faworytów oraz urzędników. Sam żył szczęśliwie ze swoimi kochankami, ale otoczył się przez wojsko, bojąc się zamachu na swoje życie. Podczas całego jego panowania jedyne powstanie, jakie wybuchło miało miejsce w Cilento, w 1828 i dowodził nim markiz Delcarretto - były liberał.

Podczas swoich rządów ustanowił, Królewski Order Franciszka I - nagrodę za zasługi obywatelskie.

[edytuj] Małżeństwa i potomstwo

W 1796 poślubił swoją siostrę cioteczną - arcyksiężniczkę Marię Klementynę, córkę jego kolejnego wuja, cesarza Leopolda II. Ich dziećmi byli:

• Karolina Ferdynanda Luiza (1798-1870), najpierw żona Karola Ferdynanda, księcia de Berry, później Ettore Lucchesi-Palli, księcia di Campofranco i księcia della Grazia.
• Ferdynand (1800-1801).

Po śmierci Marii Klementyny poślubił swoją siostrę cioteczną - Marię Izabelę, córkę króla Hiszpanii, Karola IV. Ich dziećmi byli:

• Luisa Carlota (1804-1844), żona Franciszka de Paula, infanta hiszpańskiego, młodszego brata swojej matki,
• María Cristina (1806-1878), żona najpierw Ferdynanda VII, starszego brata swojej matki, później żona Ferdinanda Muñoz, księcia Rianzares,
• Ferdynand II, król Obojga Sycylii (1810-1859),
• Carlo Ferdinando, hrabiego Kapui (1811-1862), męża Penelope Smyth,
• Leopoldo, hrabiego Syrakuz (1813-1860), męża Marii, księżniczki Savoy-Carignano,
• Marię Antoniettę (1814-1898), żonę Leopolda II, Wielkiego Księcia Toskanii,
• Antonio, hrabiego Lecce (1816-1843),
• Marię Amalię (1818-1857), żonę Sebastiana, infanta hiszpańskiego,
• Marię Karolinę (1820-1861), żonę Don Carlosa, hrabiego Montemolin, pretendenta do tronu Hiszpanii,
• Teresę (1822-1889), żonę Piotra II, cesarza Brazylii,
• Luigi, hrabiego Aquila (1824-1897), męża Januarii, księżniczki brazylijskiej, infantki portugalskiej (siostry Piotra II i Marii II da Gloria)
• Francesco, hrabiego Trani (1827-1892), męża Izabeli, księżniczki toskańskiej.

Franciszek miał również kilkoro dzieci ze związków pozamałżeńskich.

Poprzednik Ferdynand I

Król Obojga Sycylii 1825-1830

Następca Ferdynand II