Galantamina
Z Wikipedii
Galantamina | |||
|
|||
Ogólne informacje | |||
Wzór sumaryczny | C17H21NO3 | ||
Masa molowa | 287,354 g/mol | ||
Identyfikacja | |||
Numer CAS | 357-70-0 | ||
PubChem | |||
DrugBank | |||
Klasyfikacja | |||
ATC | N 06 DA 04 | ||
Stosowanie w ciąży | kategoria B | ||
Farmakokinetyka | |||
Biodostępność | 80-100% | ||
Okres półtrwania | 7 godzin | ||
Wiązanie z białkami osocza i tkanek |
18% | ||
Metabolizm | częściowo w wątrobie z udziałem cytochromu P450 | ||
Wydalanie | w 95% przez nerki, w 5% z kałem | ||
Uwagi terapeutyczne | |||
Drogi podawania | doustna |
Galantamina – alkaloid izochinolinowy, występujący naturalnie w cebulach przebiśniegu
Galantamina działa parasympatykomimetycznie zwiększając napięcie mięśni szkieletowych, powoduje skurcz oskrzeli, nasila wydzielanie potu i soków trawiennych oraz zwęża źrenice. Przenika do OUN i ułatwia przewodnictwo nerwowe.
Jako lek stosowana jest w zwalczaniu chorób przebiegających z uszkodzeniem nerwów obwodowych i zaburzeniami w przekaźnictwie nerwowym np. otępieniu starczym oraz w chorobie Alzheimera. Usprawnia pamięć u osób zdrowych. Ze względu na działanie kurczące na mięśnie stosuje się także w leczeniu pooperacyjnej atonii pęcherza moczowego i jelit, a także w zatruciach kurarą. Ponadto galantamina zwiększa stężenie acetylocholiny. Jej zażywanie może wywołać nudności i biegunkę.
Okres półtrwania wynosi 7 godzin.