Galicja Wschodnia
Z Wikipedii
Galicja Wschodnia - to określenie używane po 1815 roku dla terenów Galicji od Sanu do Zbrucza, ze Lwowem, Stanisławowem, Tarnopolem i Przemyślem.
Po I wojnie światowej zamiennie lansowano termin "Małopolska Wschodnia". Były to tereny z przewagą ludności ukraińskiej i ruskiej na wsiach oraz polskiej i żydowskiej w miastach. O Galicję Wschodnią toczyła się wojna polsko-ukraińska i (w części) wojna polsko-bolszewicka. Stolicą tego regionu był Lwów. Po II wojnie światowej Galicja Wschodnia został wcielona (jednak nie w całości)[1][2] do Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej. Ludność polska została wysiedlona, a na jej miejsce osiedlono ludność ukraińską z wschodnich terenów Ukrainy, oraz wysiedloną z terenu Polski. Ludność polska z tego regionu została przesiedlona w większości na tereny Dolnego Śląska.