Gradki

Z Wikipedii

Współrzędne: 53°55' N 20°33' E53.9166667 20.55 (Gradki)


Gradki
Województwo	warmińsko-mazurskie
Powiat	olsztyński
Gmina	Dywity
Położenie	53° 55' N 20° 33' E
Liczba mieszkańców (2006) • liczba ludności	400
Strefa numeracyjna (do 2005)	89
Tablice rejestracyjne	NOL
Położenie na mapie Polski Gradki

Gradki – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie olsztyńskim, w gminie Dywity. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.

Wieś warmińska, położona w pagórkowatym krajobrazie pojeziernym, pośród pół uprawnych oraz łąk z licznymi śródpolnymi zadrzewieniami i zadrzewieniami przydrożnymi. We wsi znajduje się staw, boisko piłkarskie i dwa sklepy, W zadrzewieniach śródpolnych występują: brzoza brodawkowata, lipa drobnolistna, lipa szerokolistna, dąb szypułkowy, grab pospolity, świerk pospolity, modrzew europejski, a także krzewy głóg jednoszyjkowy, kalina koralowa, bez czarny, jarząb pospolity.

W zabudowie występują dwa typy zagród. W pierwszym dom stoi równolegle do drogi, a wejście do budynku mieszkalnego znajduje się od strony drogi. Budynki gospodarcze rozlokowane są w różnych miejscach wzdłuż granicy działki. Tylko w niewielu gospodarstwach znajduje się ogród z sadem. W małych ogródkach przeważają: wiśnia pospolita oraz jabłoń domowa). Ogródek znajduje się przed domem, sad natomiast zlokalizowany jest wzdłuż bocznych granic zagrody. W architekturze przeważają budynki murowane, otynkowane, jednokondygnacyjne, proste w budowie, z użytkowym poddaszem. Wejścia znajdują się pośrodku frontowej elewacji. Dach pokryte są zazwyczaj dachówką ceramiczną. Obecne sa także budynki nowsze, nie nawiązujące do stylu regionalnego (warmińskiego).

[edytuj] Historia

Dawniej Gradki stanowiły własność ziemską. W 1920 r. właścicielem był Niemiec, który na skutek hulaszczego życia bankrutował. Jego syn oddał majątek, obejmąc 400 ha ziemi oraz 140 ha lasów. W 1930 r. państwo dokonało podziału ziem i sprzedało je rolnikom.

W początkowych latach funkcjonowania wsi znajdował się tu mały dworek oraz czworaki. Podczas II wojny światowej dworek uległ zniszczeniu, przetrwały jedynie czworaki. Miejscowa ludność rozkradła pozostałości dworku, przeznaczając je do budowy nowych lub przebudowy starych budynków.