Hala Stoły

Z Wikipedii

Hala Stoły, Hala na Stołach lub Stoły – wysokogórska hala pasterska leżąca na Stołach – niewielkim, wapiennym masywie górskim w Tatrach, nad Doliną Kościeliską. Położona jest na grzbiecie oraz wschodnim, stromym stoku, na średniej wysokości 1340 m n.p.m.. W jej skład wchodziła Niżnia o raz Wyżnia Polana Stoły. Cały obszar hali wynosił 36,5 ha, w tym pastwiska stanowiły tylko 6,5 ha, reszta to halizny, płaty kosodrzewiny, nieużytki i młody las. Na Wyżniej Polanie znajdowało się kilkanaście szałasów (obecnie tylko 3 – obiekty zabytkowe!) o niskich zrębach, z charakterystycznymi dachami, zabezpieczonymi przed silnymi wichurami za pomocą specjalnych wiaternic – ram drewnianych leżących na dachu i obciążonych kamieniami. 1 szałas znajdował się również na Niżniej Polanie.

Hala pozbawiona była wody, a porost trawy był na niej słaby. Na wapiennych skałach Stołów i Kominiarskiego Wierchu siedliska roślinności alpejskiej. W jednym z szałasów ukrywał się przed zakopiańską placówką AK przywódca Goralenvolk – Wacław Krzeptowski.

Z obydwu polan roztaczają się rozległe widoki na Hruby Regiel, Czerwone Wierchy i Giewont. Z Wyżniej Polany nieznakowana ścieżka na Suchy Wierch (10 min). Dawniej dostępna dla turystów, obecnie wyłączona z ruchu turystycznego.

[edytuj] Szlak turystyczny

– niebieski szlak turystyczny z Doliny Kościeliskiej. Wejście na niego znajduje się tuż obok Bramy Kraszewskiego, naprzeciwko Lodowego Źródła. Odległość 2 km, różnica wzniesień 460 m, podejście przez górnoreglowy las trwa ok. 45 min, z powrotem 30 min. Po drodze mijamy niewielką polanę Niżnie Stoły. Jest to pierwszy znakowany szlak turystyczny w Tatrach Zachodnich, wyznaczony jeszcze w 1892 r. przez Mieczysława Karłowicza.

[edytuj] Zobacz też

• Hale tatrzańskie

[edytuj] Bibliografia