Hokkaido (rasa psów)
Z Wikipedii
| Hokkaido | |
 Hokkaido |
|
| Inne nazwy | Hokkaido inu, Ainu, Hokkaido Ken, Ainu Inu |
| Kraj patronacki | Japonia |
| Wymiary | |
| Wysokość | 48,5 - 51,5 cm (psy), 45,5 - 48,5 cm (suki) |
| Klasyfikacja | |
| FCI | Grupa V, sekcja 5, nr wzorca 261 |
| UKC | Grupa 5 - Northern Breed (wzorzec wg. FCI) |
| Wzorce rasy | |
| FCI • • • • • |
|
 Galeria zdjęć w Wikimedia Commons |
|
Hokkaido - jedna z ras psów, należąca do grupy szpicy i psów pierwotnych, zaklasyfikowana do sekcji szpicy azjatyckich i ras pokrewnych. Nazwa tej rasy określa miejsce pochodzenia tego psa i może być tłumaczona jako - Pies z Hokkaido lub Pies Ajnów.
Spis treści |
[edytuj] Rys historyczny
Według niektórych teorii przyjmuje się, że przodkami tej rasy były psy, które Ajnowie - pierwsi ludzie zasiedlający Japonię przywieźli ze sobą poruszając się na północ z regionu Tohoku na wyspie Honshu. Na Hokkaido najbardziej na północ wysuniętej części Japonii lata są krótkie, a zimy mroźne i pełne śniegu. Tam hokkaido przystosował się dożycia razem z Ajnami, którzy utrzymywali się z polowania.
Psy były używane głównie do polowania na dziką zwierzynę tj. lisy, dziki, niedźwiedzie (słowo matagi oznaczające zawodowego łowcę zostało wprowadzone do jęz. japońskiego z jęz. Ajnów). W 1937 roku, kiedy oficjalnie zostały ustanowione pomnikiem przyrody, psy otrzymały nazwę hokkaido, żeby pozostać w zgodzie ze zwyczajem określania psich ras od regionu, w którym powstały. Jako, że Ajnowie utrzymywali się głównie z polowania i łowienia ryb, rasa ta była hodowana głównie na nabrzeżach wysp albo wzdłuż głównych rzek tj. na Płaskowyżu Ishikari i w rejonie Hidaka.
[edytuj] Wygląd
[edytuj] Budowa
Średniej wielkoci pies, z silnie zaznaczonym dymorfizmem płciowym (drugorzędne cechy płciowe), dobrze wyważony, o mocnej budowie i dobrej kości. Mięśnie twarde i wyrzeźbione.
- Proporcje: Stosunek wysokości w kłębie do długości tułowia wynosi 10:11. Stosunek długości czaszki do długości grzbietu nosa wynosi 3:2. Długość czaszki równa szerokości w policzkach wynosi ok. jednej czwartej wysokości w kłębie.
- Głowa
- Mózgoczaszka: Czaszka i czoło szerokie i lekko płaskie. Stop płytki, ale zaznaczony.
- Trzewioczaszka: Nos czarny, przy białej sierci dozwolony cielisty; grzbiet nosa prosty. Kufa klinowata. Wargi przylegające, z czarnymi krawędziami. Uzębienie mocne, zgryz nożycowy. Policzki dobrze rozwinięte. Oczy względnie małe, prawie trójkątne, szeroko rozstawione, koloru brązowego. Uszy małe, trójkątne, lekko nachylone do przodu i mocno spiczaste. Szyja Potężna i muskularna, bez podgardla.
- Tułów
- Kłąb jest wysoki.
- Grzbiet jest prosty i mocny.
- Lędźwie są umiarkowanie szerokie i muskularne.
- Zad jest odpowiednio cięty.
- Klatka piersiowa ma przedpiersie dobrze rozwinięte i jest głęboka i umiarkowanie szeroka; żebra o dobrej elastycznoci.
- Brzuch: Dobrze podciągnięty.
- Ogon jest wysoko osadzony, gruby i noszony nad grzbietem, silnie skręcony lub sierpowaty; opuszczony ogon sięga prawie do stawów skokowych.
- Kończyny
- Kończyny przednie: Łopatki umiarkowanie kątowane. Przedramiona proste, o wyraźnych konturach. Śródręcza lekko odsiebne.
- Kończyny tylne: Potężne. Stawy skokowe mocne, wytrzymale, dostatecznie silne. Łapy/stopy: Palce dobrze wysklepione i cile zwarte; poduszki twarde i elastyczne; pazury twarde, koloru czarnego lub ciemnego.
- Chód jest żywy, szybki, lekki i sprężysty.
[edytuj] Szata i umaszczenie
Włos okrywowy jest twardy, sztywny i prosty a podszerstek miękki i gęsty. Włos na ogonie dosyć długi i sterczący. Umaszczenie spotykane jest sezamowe, pręgowane, rude, czarne, czarne podpalane, białe.
W przeciwieństwie do pozostałych ras japońskich mają bardzo gęsty podszerstek. Język może być niebiesko-czarny, co sugeruje powiązanie z chow chow'ami z Chin. Hokkaido podobnie tak jak Kai znajduje się w dolnej części tabeli rozmiarów średnich psów japońskich. I w związku z tym, wiele osób twierdzi, że jest zbyt mały żeby zaliczać się do tej kategorii.
[edytuj] Wady
Jakiekolwiek odchylenie od powyższych ustaleń powinno być uznane za wadę, a waga jaką się do niej przywiązuje, musi być proporcjonalna do stopnia odchylenia. - lekki tyłozgryz lub przodozgryz, - wyraz przeciwnej płci (suczy samiec, samcza suka). Wady dyskwalifikujące - zdecydowany tyłozgryz lub przodozgryz, - nie spiczaste uszy, - wiszący lub krótki ogon, - bojaźliwoć. Psy muszą posiadać dwa wyraźnie jądra prawidłowo rozwinięte w pełni opuszczone do moszny. Błękitnoczarne (sine) zabarwienie języka nie jest uznawane za wadę.
[edytuj] Zachowanie i charakter
Żeby móc walczyć z niedźwiedziami, psy te oprócz odwagi musiały posiadać również bystre zmysły i zręczność. Ainu są samodzielne w pracy, potrafią podejmować decyzje dotyczące zagrożenia ludzkiej rodziny z którą żyją. Są bardzo wytrzymałe fizycznie oraz są w stanie wytrzymać ekstremalne zimno. Wszystkie te cechy są bezpośrednim wynikiem wyjątkowo trudnych warunków środowiskowych, do których musiały się dostosować.
Hokkaido jest bardzo nieufny wobec obcych i może zachowywać się agresywnie wobec nich, ale wobec swojego właciciela są lojalne. Psy z tej rasy mogą być nadpobudliwe. Hokkaido ma bardzo silną osobowość, co powoduje, że często nie można odwołać go od ataku nawet przez właściciela. Wymaga stałych ćwiczeń i powinien być hodowany przez osoby z doświadczeniem w hodowli psów. Z drugiej strony z powodu wykształcania się silnych związków z właścicielem pies jest bardzo mu posłuszny.
[edytuj] Użytkowość
Jeśli otrzymają porządne podstawowe szkolenie z zakresu posłuszeństwa mogą się stać bardzo dobrym psem stróżującym i godnym zaufania towarzyszem. W trakcie II wojny światowej hokkaido były hodowane jako psy na użytek wojska, przenosiły wiadomości i były używane do tropienia oddziałów przeciwnika.
