Józef Aleksiewicz

Z Wikipedii

Józef Aleksiewicz (ur. 20 grudnia 1884 w Samborze, zm. 26 listopada 1957) – doktor medycyny, kapitan lekarz Cesarskiej i Królewskiej Armii oraz major Wojska Polskiego i Armii Krajowej.

Za udział w wojnie w 1914 został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi W 1918 i 1919 roku uczestniczył w obronie Lwowa, za co otrzymał Medal Orląt.

Według "Rocznika Oficerskiego z 1924" był wówczas majorem rezerwy ze starszeństwem z dnia 1 czerwca 1919 i przydziałem do 6 Batalionu Sanitarnego we Lwowie.

Dyrektor Sanatorium "Sanato" i równocześnie naczelny lekarz zdrojowy Zakładu Zdrojowo-Kąpielowego Emmy i Józefa Załuskich w Iwoniczu.

Był organizatorem i dowódcą Iwonickiej Drużyny Strzeleckiej, którą poprowadził do kilku potyczek z Niemcami we wrześniu 1939 r. Był lekarzem Naczelnej Komisji Zdrojowej, szefem sanitarnym w Sztabie Inspektoratu Powiatu Krośnieńskiego AK OP-15, dyrektorem uzdrowiska Iwonicz-Zdrój i przewodniczącym Samorządu Rzeczypospolitej Iwonickiej. Po wojnie uwięziony na zamku w Rzeszowie, za braki w materiałach opatrunkowych i w lekarstwach wydawanych w utajnieniu dla rannych akowców, (m.in. w bitwie pod Kuryłówką).

Józef Aleksiewicz został odznaczony Krzyżem AK.

[edytuj] Źródła:

• Życiorys
• Rocznik Oficerski 1924, s. 1052, 1098,
• Stanisław Konopka, Rocznik Lekarski Rzeczypospolitej Polskiej na 1936 rok, Biuro Propagandy Medycyny Polskiej przy Naczelnej Izbie Lekarskiej, Warszawa 1936, s. 276, 277,