Józef Bartosik

Z Wikipedii

Józef Bartosik
Rear-Admiral
Urodzony	20 lipca 1917
Zmarł	14 stycznia 2008
Kariera wojskowa
W służbie od	1935
Stanowiska	zastępca szefa Sztabu Operacyjnego Sił Morskich
Najważniejsze bitwy i wojny	II wojna światowa
Odznaczenia

Józef Bartosik, ang. Josef Bartosik (ur. 20 lipca 1917 roku, zm. 14 stycznia 2008 roku) – polski kapitan marynarki i brytyjski kontradmirał (Rear-Admiral). W latach 1938-1946 służył w polskiej Marynarce Wojennej jako morski oficer pokładowy. Podczas II wojny światowej był oficerem artylerii na niszczycielach i krążowniku ORP "Conrad". Po wojnie przyjęto go do Królewskiej Marynarki Wojennej Wielkiej Brytanii (Royal Navy), w której dowodził m.in. 5 Eskadrą Fregat i niszczycielem rakietowym HMS "London". Karierę zakończył w 1969 roku na stanowisku zastępcy szefa Sztabu Operacyjnego Sił Morskich (Naval Staff Operations).

[edytuj] Służba wojskowa

Józef Czesław Bartosik urodził się 20 lipca 1917 roku. W 1935 roku został przyjęty na Wydział Morski Szkoły Podchorążych Marynarki Wojennej w Toruniu, który ukończył w 1939 roku z pierwszą lokatą i otrzymał promocję na stopień podporucznika marynarki. Następnie odbył kurs aplikacyjny i w połowie 1939 roku wyznaczono go oficerem wachtowym na szkunerze szkolnym ORP "Iskra". Podczas kampanii wrześniowej uczestniczył w rejsie tego okrętu na Morzu Śródziemnym. Po wyokrętowaniu załogi w Maroku przebywał w Oddziale Wydzielonym Marynarki Wojennej we Francji, a następnie w Rezerwowej Grupie Oficerów na okręcie-bazie ORP "Gdynia" w Wielkiej Brytanii.

W 1940 roku został wyznaczony na oficera wachtowego i p.o. II oficera artylerii niszczyciela ORP "Błyskawica". W pierwszej załodze niszczyciela ORP "Garland" był oficerem wachtowym, a później II oficerem artylerii. W międzyczasie czasowo pełnił obowiązki I oficera artylerii. Po awansie na porucznika marynarki w 1941 roku objął funkcję I oficera artylerii. Na pokładzie ORP "Garland" brał udział w działaniach na Morzu Śródziemnym i rajdzie na Spitsbergen, a także w konwojach arktycznych, atlantyckich, islandzkich i śródziemnych. W 1942 roku został oficerem flagowym szefa Kierownictwa Marynarki Wojennej. Od 1943 roku służył na ORP "Błyskawica" jako I oficer artylerii i uczestniczył w operacji "Neptune". W 1944 roku otrzymał stopień kapitana marynarki i powrócił do Kierownictwa Marynarki Wojennej na stanowisko oficera flagowego. W 1945 roku był I oficerem artylerii krążownika ORP "Conrad". Po zakończeniu działań wojennych wyraził chęć powrotu do Polski i opracował dokument pt. "Postawa Marynarki Wojennej wobec zagadnienia powrotu do kraju". Jednak ostatecznie, w 1946 roku wycofał się z tej inicjatywy i pozostał w Wielkiej Brytanii. W 1946 roku wydał w Londynie książkę pt. "Wierny Okręt".

W 1948 roku został przyjęty do Królewskiej Marynarki Wojennej i skierowany do służby w zespołach okrętów eskortowych. W późniejszym czasie ukończył kurs sztabowy. Od 1955 roku był dowódcą fregaty HMS "Comus", a w latach 1960-1961 dowodził 5 Eskadrą Fregat i jednocześnie fregatą HMS "Scarborough". Następnie pełnił funkcję dowódcy Bazy Lotniczej HMS "Culdrose". W 1964 roku objął stanowisko dowódcy niszczyciela rakietowego HMS "London". Od 1966 do 1969 roku był zastępcą szefa Sztabu Operacyjnego Sił Morskich, po czym przeszedł w stan spoczynku.

[edytuj] Odznaczenia

• Srebrny Krzyż Orderu Wojennego Virtuti Militari
• Krzyż Walecznych
• Medal Morski z 3 okuciami
• Krzyż Towarzyski Orderu Łaźni (ang. Order of the Bath, brytyjski)
• Krzyż Zaszczytnej Służby (ang. Distinguished Service Cross, brytyjski)

[edytuj] Bibliografia

• Julian Czerwiński, Małgorzata Czerwińska, Maria Babnis, Alfons Jankowski, Jan Sawicki. "Kadry Morskie Rzeczypospolitej. Tom II. Polska Marynarka Wojenna. Część I. Korpus oficerów 1918-1947." Wyższa Szkoła Morska. Gdynia 1996 rok. (ISBN 83-86703-50-4)