Józef Montwiłł-Mirecki
Z Wikipedii
Józef Montwiłł-Mirecki (ur. 27 lutego 1879 w Klonówku koło Radomia, zm.9 października 1908 w Warszawie) - polski socjalista, jeden z przywódców Organizacji Bojowej PPS.
Od 1900 w PPS, w 1902 aresztowany za działalność socjalistyczną i skazany na zesłanie na Syberię. Po ucieczce z zesłania w 1905 przystąpił do Organizacji Bojowej PPS. Podczas rewolucji 1905-1907 dowodził wieloma brawurowymi akcjami ekspropriacyjnymi m.in. pod Opatowem, Rogowem i Łapami. Należał do frakcji "starych" w PPS, a po rozłamie w 1906 znalazł się w PPS-Frakcji Rewolucyjnej. W listopadzie 1907 schwytany przez Rosjan, rok później skazany na śmierć i 9 października 1908 stracony na Cytadeli. Wraz ze Stefanem Okrzeją i Marcinem Kasprzakiem stanowi symbol walki Polaków podczas rewolucji 1905-1907.
W Łodzi imieniem Montwiłła-Mireckiego nazwano wybudowane w latach 1928 - 1931 nowoczesne osiedle mieszkaniowe (strona osiedla http://www.osiedlemireckiego.com.pl)
W Gdańsku do 2006 istniała ulica Montwiłła-Mireckiego, przemianowana przez radę miejską na ul. Józefa Zator-Przytockiego.
