Jacob Zuma

Z Wikipedii

Jacob Gedleyihlekisa Zuma (ur. 12 kwietnia 1942 w Nkandla, prowincja KwaZulu Nadal), polityk południowoafrykański, jeden z liderów Afrykańskiego Kongresu Narodowego (ANC), wiceprezydent RPA.

Jako kilkulatek został osierocony przez ojca, z zawodu policjanta, który zginął w czasie II wojny światowej. Nie uzyskał formalnego wykształcenia. Wcześnie zaangażował się w działalność polityczną, w 1959 został członkiem ANC; od 1962 należał także do militarnego skrzydła zakazanego już wówczas ANC - Umkhonto we Sizwe. W 1963 wraz z grupą 45 rekrutów Umkhonto we Sizwe został aresztowany i skazany na 10 lat więzienia; wyrok odbywał równolegle z Nelsonem Mandelą. Po zwolnieniu organizował podziemne struktury ANC w prowincji Natal, a w 1975 wyjechał z RPA.

Kontynuował działalność w ANC na emigracji, początkowo w Suazi, następnie w Mozambiku, od 1987 w Zambii; w 1977 został członkiem kierownictwa ANC. Po zniesieniu zakazu działalności ANC w lutym 1990 był jednym z pierwszych przywódców, którzy powrócili do RPA. Od 1990 kierował strukturami partyjnymi Kongresu w regionie Natal Południowy, a od 1991 był zastępcą sekretarza generalnego ANC. W 1994 został przez partię nominowany na kandydata na stanowisko premiera rządu stanowego KwaZulu Natal, nie zdobył teki premiera, ale wszedł w skład gabinetu koalicyjnego ANC z Partią Inkatha. Od grudnia 1997 pełnił funkcję zastępcy przewodniczącego ANC. Brał udział w negocjacjach pokojowych w Burundi, prowadzonych przez prezydenta Ugandy Yoweri Museveniego.

W czerwcu 1999 został wybrany na wiceprezydenta RPA; uchodził za potencjalnego następcę Thabo Mbekiego, ale jego karierę polityczną przerwał proces korupcyjny Schabira Shaika, biznesmena i doradcy finansowego Zumy. 2 czerwca 2005 Shaik został uznany winnym korupcji i skazany na 15 lat więzienia; niespełna dwa tygodnie później wiceprezydent Zuma, którego kontakty ze skazanym biznesmenem jeden z sędziów określił jako korupcjogenne, otrzymał dymisję z rąk Thabo Mbekiego.