James Hunt

Z Wikipedii

James Simon Wallis Hunt (ur. 29 sierpnia 1947 roku w Belmont, zm. 15 czerwca 1993 roku w Wimbledonie) - był brytyjskim kierowcą wyścigowym i komentatorem telewizyjnym. W 1976 roku został Mistrzem Świata Formuły 1.

Hunt zaczynał karierę w niższych kategoriach wyścigowych, gdzie zaliczył kilka poważnych wypadków. Gdy debiutował w Formule 1 w 1973 roku nikt nie oczekiwał, że Anglik odniesie jakiekolwiek sukcesy. Jednak w 1975 roku Hunt odniósł niespodziewane zwycięstwo na torze Zandvoort dla prywatnego zespołu Hesketh i już w kolejnym sezonie zasiadł za kierownicą ekipy McLarena. Wykorzystując fakt absencji Niki Laudy po jego poważnym wypadku na torze Nurburgring, Hunt wywalczył tytuł Mistrza Świata, wyprzedzając Austriaka o zaledwie jeden punkt. Następne dwa sezony były jednak zdecydowanie słabsze i w 1979 roku Hunt odszedł do zespołu Waltera Wolfa. Po zaledwie siedmiu wyścigach Anglik zakończył jednak karierę, nie widząc możliwości powrotu na szczyt.

Po zakończeniu kariery Hunt rozpoczął pracę dla stacji BBC i przez następne 14 lat tworzył duet z legendarnym komentatorem Murray Walkerem.

Prywatnie Hunt znany był z niezwykle rozrywkowego trybu życia. Ilość jego romansów jest wręcz owiana legendą. Oprócz zamiłowania do kobiet, Anglik nie stronił od alkoholu i papierosów. W latach 80. podupadł na zdrowiu, przeszedł kurację odwykową, leczył się także z depresji.

W latach 90. ustatkował się i pragnął rozpocząć nowe życie. Jednak konsekwencje beztroskiego trybu życia okazały się zbyt poważne. Hunt zmarł nagle na atak serca w wieku zaledwie 45 lat.

Do dnia dzisiejszego Anglik pozostaje jedną z najbarwniejszych postaci w historii Formuły 1, a na pewno najbardziej ekscentrycznym i niepowtarzalnym Mistrzem Świata tej dyscypliny. W trakcie swojej kariery brał udział w 92 wyścigach, odniósł 10 zwycięstw, a 14 razy startował z pole position.